مهدیه مهری دانش آموخته و مجری طرح «حذف فلزات سنگین از آب تولیدی میادین نفتی با نمک بالا با استفاده از روش انعقادسازی الکتریکی» گفت: تا کنون در مقالات علمی منتشر شده حذف فلزات سنگین از آب تولیدی میادین نفتی با استفاده از روش انعقادسازی الکتریکی مورد پژوهش قرار نگرفته بود.
وی افزود: از این رو بر اساس نتایج این تحقیق با استفاده از روش انعقادسازی الکتریکی می توان آب تولیدی میادین نفتی را که دارای آلاینده های آلی و فلزات سنگین گوناگون است را تصفیه کرد و به بازدهی جداسازی و سینتیک حذف قابل قبولی دست یافت.
محقق دانشگاه صنعتی امیرکبیر با بیان اینکه در نهایت می توان مطابق با استانداردهای زیست محیطی پس از نمکزدایی، از این آب برای مصارف گوناگون مانند آبیاری کشاورزی یا آب آتش نشانی و … استفاده کرد، گفت: همچنین می توان این آب را در چاه ها بدون آسیب زیست محیطی تخلیه کرد.
به گفته مهری، به دلیل حضور همزمان آلاینده های آلی و فلزات سنگین و همچنین شوری بسیار زیاد آب های تولیدی پیچیدگی های زیادی در ارتباط با بازدهی حذف هر گروه آلاینده و مدت زمان مورد نیاز برای فرآیند به وجود می آید که پرداختن به هر عامل نیازمند شناخت دقیق از برهمکنش ها و فعل و انفعالات داخل راکتور دارد.
دانش آموخته دانشگاه صنعتی امیرکبیر افزود: به صورت کاربردی می توان از این روش، برای تصفیه آب های تولیدی میادین نفتی در صنعت نفت و گاز و استفاده مجدد از حجم عظیم آب تولید شده برای کاربردهای مفید در صنعت بدون آسیب به محیط زیست بهره برد. به عبارت دیگر، با توجه به میزان زیاد آب تولیدی نیازی به انتقال آب شیرین شده دریا نیست و با نمک زدایی از این آب می توان برای کشاورزی و سایر کاردبردها استفاده کرد.
مهری ادامه داد: اين طرح با استفاده از راكتوری با طراحي نسبتا ساده و با استفاده از فلزات در دسترس مانند آهن، آلومينيوم، مس و روي به همراه هوادهی با استفاده از كمپرسور هوا اجرا شده است.
وی تاکید کرد: مصرف برق مهمترين عامل در كنترل مصرف انرژي و بهبود بازدهي این فرآيند است زیرا میزان تولید ذرات جاذب آلاینده ها به آن وابسته است.
مهری با بیان اینکه پيش از اين در مقالات علمي و نشريه هاي صنعتي از روش انعقادسازي الكتريكي براي حذف فلزات سنگين يا آلاينده هاي آلي از آب ها و پساب هاي گوناگوني مانند آبهاي زيرزميني يا پساب فلزكاري يا صنايع چرم و صنايع پالايشگاهي استفاده شده بود، عنوان کرد: ولي حذف همزمان فلزات سنگين و گونه هاي هيدروكربني از آب توليدي ميادين نفتي مورد پژوهش قرار نگرفته بود.
این محقق با اشاره به مزیت رقابتی پروژه گفت: مزيت رقابتي طرح قابليت اجراي آن در نقاط جغرافيايي گوناگون كه دسترسي به برق و فلزات پركاربرد مانند ورق آهن يا آلومينيوم وجود داشته باشد بدون نياز به افزودن مواد شيميايي مختلف است.
وی ادامه داد: از این طرح می توان در تصفیه آب ها و پساب های صنعتی دارای فلزات سنگین که اغلب سرطان زا هستند و انواع آلاینده های هیدروکربنی مانند اجزای نفتی استفاده کرد.
به گزارش روابط عمومی دانشگاه صنعتی امیرکبیر، اساتید راهنمای این پروژه دکتر بهرام ناصرنژاد و دکتر نرگس فلاح اعضای هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر بوده اند.
No tags for this post.