این اسپری جدید، بازی را عوض می کند
به گزارش سیناپرس، محققان استرالیایی موفق به ساختن یک اسپری آفت کش دوستدار محیط زیست شده اند که می توان به وسیله آن یکی از مضرترین آفات کشاورزی جهان را هدف قرار داده و از بین برد.
این پیشرفت به عنوان بخشی جدید از فناوری موسوم به BioClay™ دانشگاه کوئینزلند استرالیا است و جایگزینی ایمن و پایدار برای آفت کش های شیمیایی است. فناوری فوق در دهه گذشته توسط اتحادیه کوئینزلند برای نوآوری کشاورزی و غذا (QAAFI) و موسسه استرالیایی مهندسی زیستی و نانوتکنولوژی (AIBN) توسعه یافته است.
پیشرفت جدید حاصل شده و توسعه آفت کش جدید، تاثیر زیادی در مقابله با آفتی موسوم به مگس سفید بال نقره ای با نام علمی بمیزیا تاباکی خواهد داشت. این حشره کوچک مسئول از دست رفتن میلیاردها دلار از محصولات کشاورزی در سراسر جهان است.
این آفت مهم، یک گونه مهاجم در ایالات متحده، استرالیا، آفریقا و چندین کشور اروپایی محسوب می شود و قادر است به بیش از 500 گونه گیاهی از جمله پنبه، حبوبات، فلفل قرمز، فلفل دلمه ای و بسیاری از گیاهان دیگر حمله کند.
حشره فوق در قسمت زیرین برگ ها تخم می گذارد و سپس پوره ها و حشرات بالغ آن، شیره گیاه را می مکند و در نتیجه محصول گیاه را کاهش می دهند.
به گزارش سیناپرس، علاوه بر این، آن ها به عنوان ناقل بسیاری از ویروس ها بین گیاهان مختلف عمل می کنند و از این طریق، بیماری های گیاهی را نیز گسترش می دهند. کنترل این آفت نیز به دلیل توانایی آن در ایجاد مقاومت سریع در برابر آفت کش های شیمیایی سنتی دشوار بوده است.
حالا اسپری BioClay که توسط دانشمندان دانشگاه کوئینزلند از ذرات رس تجزیه پذیر ساخته شده و حامل RNA دو رشته ای است، می تواند پس از تماس با گیاه وارد بافت های آن شود و بدون هرگونه تغییر در ژنوم گیاه، از آن در برابر آفت محافظت نماید.
به گزارش سیناپرس، زمانی که مگس‌های سفید سعی می‌کنند از شیره گیاهی که با این اسپری محافظت شده تغذیه کنند، dsRNA را نیز می‌خورند. این RNA نیز با هدف قرار دادن ژن‌های ضروری برای بقای حشره، آن را می‌کشد.
این محققان با پژوهش خود نشان داده اند که دنیای عجیب RNA ها نه تنها امروزه در تولید واکسن‌های کووید-19 نقش موثری داشته اند، بلکه می توانند برای محافظت از گیاهان در برابر ویروس‌ها، قارچ‌ها و آفات نیز استفاده شده و از این طریق، صنعت کشاورزی را با تحولی جدید مواجه کنند.
به گزارش سیناپرس، این یافته های جالب توجه را نشریه معتبر Nature Plants منتشر کرده است.
نویسنده: محمدرضا دلفیه
