شیوا ایلیایی، با اشاره به اینکه اختلال ملال پیش از قاعدگی در دسته بیماری‌های روان تنی یا سایکوسوماتیک محسوب می‌شود، اظهار کرد: این بیماری به دنبال تغییرات هورمون‌های جنسی در چرخه قاعدگی ایجاد می‌شود.
وی با اشاره به اینکه اختلال ملال پیش از قاعدگی معمولاً حدود یک هفته پیش از قاعدگی ایجاد و تا سه روز بعد از خونریزی ادامه دارد، افزود: این موضوع با علامت‌های جسمی و روانپزشکی همراه است.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، ورم، افزایش وزن، درد پستان و مورمور یا سوزن سوزن شدن اندام‌ها را از نشانه‌های جسمی اختلال ملال پیش از قاعدگی عنوان کرد و گفت: بی ثباتی هیجانی، سردرد، اضطراب و افسردگی نیز از علامت‌های روانی اختلال ملال پیش از قاعدگی است.
این متخصص روانپزشکی تاکید کرد: نوسانات و تغییرات سریع خلقی، احساس غم و گریه‌های ناگهانی، افزایش حساسیت به طرد شدن، تحریک پذیری، عصبانیت‌های شدید یا حتی درگیری‌های بین فردی، احساس ناامیدی، خودسرزنشی، اضطراب، تنش، بی‌تابی و بی قراری از دیگر نشانه‌های اختلال ملال پیش از قاعدگی است.
وی به دیگر نشانه‌های اختلال ملال پیش از قاعدگی اشاره کرد و افزود: اختلال در تمرکز، احساس ضعف و خستگی، بی انرژی شدن و تغییرات بارز اشتها، پرخوری و میل به غذاهای خاص یا شیرین، تغیراتی در خواب به شکل کم خوابی یا پرخوابی و یا احساس خارج شدن شرایط از کنترل و به طور کلی تجربه علامت‌های جسمی مثل افزایش وزن، حساسیت، تورم، درد پستان، دردهای مفصلی و افت عملکرد از دیگر نشانه‌های این اختلال است.
ایلیایی با تاکید بر اینکه حدود ۵ درصد زنان به اختلال ملال پیش از قاعدگی دچارند، تاکید کرد: بسیاری از افراد با درمان‌های علامتی، بهبود پیدا می‌کنند و در عین حال درصد کمتری نیز به درمان‌های جدی تر نیاز دارند.
وی به لحاظ اپیدمیولوژی نیز اختلال ملال پیش از قاعدگی را مورد بررسی قرارداد و عنوان کرد: حدود ۸۰ درصد زنان، پیش از قاعدگی تغییراتی در خلق و خو و خواب و یا ورم را تجربه می‌کنند.
ایلیایی با اشاره به اینکه اکثر زنان در دوران پیش از قاعدگی دچار اختلالات خلقی می‌شوند توضیح داد: تفکیک سندرم پیش از قاعدگی یا pms از افرادی که دچار اختلال ملال پیش از قاعدگی هستند متفاوت است، گفت: دوره پیش از قاعدگی در افراد به دو دسته تقسیم می‌شود، در بخشی علامت‌ها خفیف هستند ولی برخی از افراد این علامت‌ها را با شدت بیشتری تجربه می‌کنند، این افراد به ملال پیش از قاعدگی مبتلا هستند به شکلی که ۴۰ درصد از این افراد ناگزیرند به پزشک مراجعه کنند.
وی، وجه تمایز سندرم قاعدگی با اختلال ملال پیش از قاعدگی را شدت، تعداد حمله‌ها و میزان تخریب عملکرد دانست و عنوان کرد: در ملال پیش از قاعدگی فرد حدوداً پنج روز پیش از قاعدگی دچار حداقل یک علامت خلقی و جسمانی می‌شود به این شکل که این علامت در سه چرخه قاعدگی پشت سر هم ایجاد می‌شود.
ایلیایی با بیان اینکه اختلال پیش از قاعدگی معمولاً یک بیماری مزمن است، به راه‌های کنترل و درمان نشانه‌های ملال پیش از قاعدگی اشاره کرد و افزود: در بسیاری از موارد این نشانه‌ها خفیف است و نیاز به درمان‌های جدی ندارد به این شکل وضعیت فرد با کمک درمان‌های علامتی بهبود می‌یابد، در عین حال برخی افراد نیز شرایط سخت‌تر این سندرم را تجربه می‌کنند و نیاز به مراجعه به پزشک دارند.
این روانپزشک با اشاره به اینکه مراجعه به روانپزشک و دارو درمانی می‌تواند شرایط مبتلایان به اختلال ملال پیش از قاعدگی را بهبود ببخشد، تاکید کرد: با کمک داروهای روان درمانی برخی اختلالات جسمی نیز کاهش می‌یابد.
وی با بیان اینکه درمان مبتلایان به اختلال پیش از قاعدگی در بیشتر موارد تنها به دوران پیش و یا پس از آن بر می‌گردد، خاطرنشان کرد: برای برخی از افراد نیز لازم است درمان‌ها را در بازه زمانی بیشتری ادامه دهند.
ایلیایی در پایان افزود: چنانچه علامت‌های اختلال پیش از قاعدگی در طول ماه ادامه داشته باشد و محدود به دوران ۵ تا ۶ روز قبل و ۲ تا ۳ روز بعد از خونریزی نباشد و یا دوران قاعدگی با دردهای شدید لگنی همراه باشد، باید برای بررسی و درمان این اختلالات حتماً به پزشک متخصص مراجعه کرد.
منبع :مهر
No tags for this post.