میکروارگانیسم‌ها حسگرهایی برای ارزیابی خاک در مسیر بیابان زدایی
پریسا محمدی عضو هئیت علمی دانشگاه الزهرا (س) و مجری طرح جداسازی و شناسایی میکروارگانیسم های مقاوم به تنش‌های زیست محیطی بیابان- مطالعه موردی بیابان کرمان اعلام کرد: مطالعات معدودی در حوزه میکروارگانیسم‌های بیابانی ایران انجام گرفته است که از این میان ۶ مطالعه آن، در قالب ۳ رساله دکترا و ۳ پایان نامه کارشناسی ارشد مربوط به دانشگاه الزهراس بوده است.
وی افزود: بر اساس نتایج یکی از این مطالعات، تنوع میکروبی می‌تواند به عنوان شاخص دقیقی برای بررسی وضعیت خاک محسوب شود. بخش عظیمی از سطح زمین یا بیابان است و یا در مسیر بیابان‌زایی قرار دارد. شرایط ویژه‌یویژه بیابان‌ها باعث می‌شود که سطح بیابان‌ها، تنوع پوشش جانوری و گیاهی معدودی داشته باشد و به‌نظر می‌رسد که جوامع میکروبی، موجودات غالب چنین اکوسیستم‌هایی باشند. با وجود نقش حیاتی میکروارگانیسم‌ها در فرآیندهای خاک از جمله چرخه‌های ژئوشیمیایی عناصر و حفظ ساختار خاک، اطلاعات ما در زمینه‌ی تنوع آن¬ها در مناطق خشک و نیمه‌خشک که ۴۰ درصد مساحت کره زمین و بیش از ۷۰ درصد مساحت ایران را در بر می‌گیرند، بسیار محدود است.
عضو هئیت علمی دانشگاه الزهرا تصریح کرد: در پژوهشی که اشاره شد تنوع میکروبی در پارک ملی "خبر و روچون" در استان کرمان به عنوان سایت مطالعه، انتخاب و با روش‌های وابسته به کشت و مستقل از کشت شناسایی شد. تنوع باکتری‌ها و قارچ‌ها در دو منطقه سرد و گرم در فصل بهار و پاییز با استفاده از روش توالی‌یابی نسل دوم بررسی گردید. علاوه بر تنوع میکروبی، خصوصیات فیزیکوشیمیایی و نیز فعالیت آنزیمی خاک مورد اشاره، بررسی شد.
وی خاطرنشان کرد: یافته‌ها نشان داد که با وجود تغییر نکردن خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک، تنوع میکروبی آن بطور چشمگیری تغییر کرده است که نشان‌دهنده اهمیت جوامع میکروبی به عنوان حسگرهای حساس خاک است. بنابراین روش‌های نوین اکولوژی میکروارگانیسم‌ها، با پیش آگهی دقیق از تغییرات محیطی، قبل از مشاهده تغییرات ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی خاک، می‌تواند در بررسی مدیریت منابع طبیعی و بیابان‌زدایی به کار گرفته شوند.
No tags for this post.
