این شرایط می‌تواند از آسیب در فعالیت بیش از حد تا شرایط مزمن متغیر باشد. درمان این شرایط به علت اصلی درد بستگی دارد.
انواع درد پشت زانو و صدای مفصل هنگام راه رفتن
تعدادی از شرایط سلامتی وجود دارد که ممکن است منجر به درد پشت زانو و ایجاد صدا در مفصل زانو شود. دو حالت متداول که باعث آن می‌شود عبارتند از:
- آسیب رباط صلیبی خلفی
- کیست پوپلیتئال که کیست بیکر نیز نامیده می‌شود
- آسیب همسترینگ
- کندرومالاسی
- آرتروز
- پارگی مینیسک
- آسیب رباط صلیبی خلفی
رباط متقاطع خلفی شریک رباط متقاطع قدامی است. این نوار بافت دیگری است که استخوان ران شما را به استخوان ساق پا متصل می‌کند و از زانوی شما حمایت می‌کند. با این حال، رباط صلیبی خلفی به اندازه رباط صلیبی قدامی احتمال آسیب دیدن ندارد.
اگر ضربه محکمی به جلوی زانوی خود وارد کنید، مانند تصادف در رانندگی ممکن است به رباط صلیبی خلفی آسیب وارد شود. گاهی اوقات ممکن است صدمات ناشی از پیچاندن زانو رخ دهد. کشش بیش از حد رباط باعث کشیدگی می‌شود. با فشار کافی، رباط می‌تواند به دو قسمت پاره شود.
آسیب رباط صلیبی خلفی باعث:
- تورم زانو
- سفتی، سختی
- مشکل در راه رفتن
- خم شدن ناگهانی زانو
استراحت وکمپرس یخ می‌تواند به بهبود سریع‌تر آسیب رباط صلیبی خلفی کمک کند. اگر بیش از یک رباط آسیب دیده در زانوی خود دارید، علائم بی‌ثباتی دارید یا آسیب غضروفی نیز دارید، ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید.
کیست بیکر
کیست بیکر یک کیسه پر از مایع است که در پشت زانو تشکیل می‌شود. مایع داخل کیست مایع سینوویال است. به طور معمول، این مایع به عنوان روان کننده برای مفصل زانو شما عمل می‌کند. اما اگر آرتروز یا آسیب زانو دارید، زانوی شما ممکن است مایع سینوویال زیادی تولید کند. مایع اضافی می‌تواند ایجاد شود و کیست را تشکیل دهد.
علائم عبارتند از:
- درد در داخل و پشت زانو
- تورم پشت زانو
- سفتی و مشکل در خم کردن زانو
این علائم زمانی که شما فعال هستید بدتر می‌شوند. اگر کیست بترکد، درد شدیدی در زانو احساس خواهید کرد. کیست بیکر گاهی اوقات خود به خود از بین می‌رود. برای درمان کیست بزرگ یا دردناک، ممکن است به تزریق استروئید، فیزیوتراپی یا تخلیه کیست نیاز داشته باشید. تعیین اینکه آیا یک مشکل زمینه‌ای باعث ایجاد کیست شده است مانند آرتریت، مهم است. اگر چنین است، مراقبت از این مشکل ممکن است منجر به پاک شدن کیست بیکر شود.
تاندونیت عضله دوسر فموریس (آسیب همسترینگ)
همسترینگ از سه ماهیچه تشکیل شده است که از پشت ران شما می‌گذرد:
- عضله نیمه تاندینوز
- عضله نیمه غشایی
- عضله دوسر فموریس
این ماهیچه‌ها به شما این امکان را می‌دهند که زانوی خود را خم کنید. آسیب به یکی از این عضلات را کشش همسترینگ یا کشیدگی همسترینگ می‌نامند. کشیدگی همسترینگ زمانی اتفاق می‌افتد که عضله بیش از حد کشیده شود. عضله می‌تواند به طور کامل پاره شود که ممکن است ماه‌ها طول بکشد تا بهبود یابد.
وقتی به عضله همسترینگ آسیب می‌زنید، درد ناگهانی احساس خواهید کرد. صدمات وارده به عضله دوسر فموریس که به آن تاندیوپاتی عضله دوسر فموریس گفته می‌شود، باعث درد در پشت زانو می‌شود.
علائم دیگر عبارتند از:
- ورم
- کبودی
- ضعف در پشت ساق پا
این نوع آسیب در ورزشکارانی که در ورزش‌هایی مانند فوتبال، بسکتبال، تنیس یا دوومیدانی سریع می‌دوند، رایج است. کشش عضلات قبل از بازی می‌تواند به جلوگیری از بروز این آسیب کمک کند.
کندرومالاسی
کندرومالاسی زمانی اتفاق می‌افتد که غضروف داخل مفصل شکسته شود. غضروف ماده لاستیکی است که استخوان‌ها را متحرک می‌کند تا هنگام حرکت روی یکدیگر خراشیده نشوند.
آسیب به زانو یا فرسودگی تدریجی ناشی از افزایش سن، آرتریت یا فعالیت بیش از حد می‌تواند باعث کندرومالاسی شود. شایع‌ترین محل تجزیه غضروف زیر کاسه زانو (کشکک) است. هنگامی که غضروف از بین می‌رود، استخوان‌های زانو روی یکدیگر خراشیده می‌شوند و باعث درد می‌شوند. علامت اصلی درد مبهم پشت کاسه زانو است. وقتی از پله‌ها بالا می‌روید یا بعد از مدتی نشستن، درد ممکن است بدتر شود.
علائم دیگر عبارتند از:
- مشکل حرکت زانوی خود از نقطه خاصی
- ضعف یا خمیدگی زانو
- احساس ترک خوردن یا ساییدگی و کرپیتوس
یخ، مسکن‌های بدون نسخه و فیزیوتراپی می‌توانند به کاهش درد کمک کنند. هنگامی که غضروف آسیب می‌بیند، کندرومالاسی از بین نمی‌رود. فقط جراحی می‌تواند غضروف آسیب دیده را تعمیر کند.
آرتروز
آرتریت یک بیماری دژنراتیو است که در آن غضروفی که مفصل زانو را تحت فشار قرار می‌دهد و از آن حمایت می‌کند به تدریج از بین می‌رود. چند نوع آرتریت وجود دارد که می‌تواند زانوها را درگیر کند:
آرتروز شایع‌ترین نوع است. این یک تجزیه تدریجی غضروف است که با افزایش سن رخ می‌دهد.
آرتریت روماتوئید یک بیماری خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی به اشتباه به مفاصل حمله می‌کند.
لوپوس یکی دیگر از بیماری‌های خود ایمنی است که باعث التهاب در زانوها و سایر مفاصل می‌شود.
آرتریت پسوریاتیک باعث درد مفاصل و لکه‌های پوسته پوسته روی پوست می‌شود.
شما می‌توانید درد آرتریت را با ورزش، تزریق و داروهای ضد درد کنترل کنید. آرتریت روماتوئید و سایر اشکال التهابی با داروهای اصلاح کننده بیماری که پاسخ سیستم ایمنی را تضعیف می‌کنند و التهاب را در بدن کاهش می‌دهند، درمان می‌شوند.
پارگی مینیسک
مینیسک یک تکه غضروف است که مفصل زانو را بالشتک و تثبیت می‌کند. هر یک از زانوهای شما دارای دو مینیسک است.
در ورزشکاران گاهی هنگام چمباتمه زدن و چرخاندن زانو مینیسک پاره می‌شود. با بالا رفتن سن، مینیسک شما ضعیف و تحلیل می‌رود و احتمال پارگی آن با هر حرکت پیچشی بیشتر است.
هنگامی که منیسک پاره می‌شود، ممکن است صدای "ترک" را بشنوید. در ابتدا آسیب ممکن است صدمه‌ای نداشته باشد. اما پس از چند روز راه رفتن روی آن، زانو دردناک‌تر می‌شود.
سایر علائم پارگی مینیسک عبارتند از:
- سفتی در زانو
- صدای زانو هنگام راه رفتن
- ورم
- ضعف
- قفل کردن یا بازکردن زانو
استراحت، یخ و بالا بردن زانوی آسیب دیده می‌تواند به کاهش علائم و بهبود سریع‌تر آن کمک کند. اگر پارگی به خودی خود بهبود نیافت، ممکن است برای ترمیم آن به جراحی نیاز داشته باشید.
ترومبوز ورید عمقی
ترومبوز ورید عمقی یک لخته خون است که در ورید عمیق داخل ساق پا ایجاد می‌شود. شما در پا احساس درد خواهید کرد، به خصوص زمانی که ایستاده‌اید. در اینجا نحوه تشخیص لخته خون وجود دارد.
علائم دیگر عبارتند از:
- تورم ساق پا
- گرما در آن ناحیه
- سرخی پوست
مهم است که ترومبوز ورید عمقی را در اسرع وقت درمان کنید. لخته می‌تواند آزاد شود و به ریه‌ها برود. هنگامی که یک لخته در شریان ریه گیر می‌کند، آمبولی ریه نامیده می‌شود. آمبولی ریه می‌تواند تهدید کننده زندگی باشد.
ترومبوز ورید عمقی با داروهای رقیق کننده خون درمان می‌شود. این داروها از بزرگ‌تر شدن لخته جلوگیری می‌کنند و از تشکیل لخته‌های جدید جلوگیری می‌کنند. بدن شما در نهایت لخته را می‌شکند.
اگر لخته بزرگی دارید که خطرناک است، پزشک داروهایی به نام ترومبولیتیک به شما می‌دهد تا سریع‌تر آن را بشکند.
درمان
درمان درد در پشت زانو بستگی به شدت علائم دارد.
درمان خانگی
برخی از درمان‌های بدون نسخه برای درد پشت زانو را می‌توان در خانه استفاده کرد و به راحتی در داروخانه در دسترس هستند.
این موارد شامل:
استفاده از گرما یا سرما: گرما سفتی را تسکین می‌دهد و سرما می‌تواند درد و تورم را کاهش دهد. پد حرارتی یا کیسه یخ باید با حوله پوشانده شود تا پوست نسوزد.
استفاده از یک وسیله کمکی: عصا یا واکر می‌تواند به کاهش مقداری از وزن زانو کمک کند. نگه داشتن عصا در دست مخالف زانوی دردناک بیشترین تاثیر را دارد.
داروهای تسکین درد: این داروها بدون نسخه در دسترس هستند، اما افراد باید با احتیاط از آن‌ها استفاده کنند زیرا می‌توانند عوارض جانبی ایجاد کنند.
نمونه‌هایی از داروهای بدون نسخه
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن، ناپروکسن و آسپرین می‌توانند به کاهش تورم و درد کمک کنند. دوزهای بالا یا استفاده طولانی مدت می‌تواند باعث ناراحتی معده، مشکلات قلبی، خونریزی و آسیب به کبد و کلیه شود.
کرم‌های موضعی حاوی NSAID ها یا موادی که احساس گرما یا خنکی ایجاد می‌کنند، روشی نسبتاً ایمن برای کاهش علائم هستند.
استامینوفن می‌تواند به کاهش درد کمک کند اما تورم را کاهش نمی‌دهد. استامینوفن عوارض جانبی کمتری نسبت به NSAID ها دارد، اما دوزهای زیاد آن می‌تواند به کبد آسیب برساند.
درمان پزشکی
اگر داروهای خانگی یا بدون نسخه کمکی نکرد، فرد باید به پزشک مراجعه کند.
آن‌ها ممکن است یکی از موارد زیر را تجویز کنند:
- تزریق استروئید در مفصل زانو برای کاهش التهاب
- فیزیوتراپی، با تمریناتی برای بهبود انعطاف پذیری و دامنه حرکتی در مفصل
- اگر این راه حل‌ها موثر نبودند و آسیب شدید بود، پزشک ممکن است جراحی را برای تعویض مفصل توصیه کند.