به گزارش سیناپرس، یافتن آب در فضا و در کرات دیگر برای انسان امری بسیار مهم تلقی شده و بشر برای یافتن راز حیات در کرات دیگر برای سال های زیادی در جست و جوی آب در سایر کرات است.
بنابر تحقیقات جدید، یکی از منابع احتمالی این ماده، برخورد ذرات غبار بین سیاره ای (IDPs)، سیارک ها و دنباله دارها است. به گفته محققان، شبیه سازی های تکامل دینامیکی سیارک ها و ستاره های دنباله دار توانسته میزان کمی و نحوه برخورد آنها با سیاره عطارد را بررسی کند.
محققان با استفاده از فن آوری یکپارچه ساز N-body RMVS/Swifter برای بررسی خورشید و هشت سیاره آن در موقعیت فعلی استفاده کردند. پژوهشگران ستاره های دنباله دار و سیارک ها را به عنوان ذرات آزمایشی بدون جرم، بر اساس توزیع مدار فعلی شان، به شبیه ساز اضافه کردند. بر این اساس و با استفاده از توزیع اندازه گیری شده انواع طبقه بندی ها، احتمال وجود آب بررسی می شود.
پژوهشگران برای بررسی ذرات غبار بین سیاره ای، از یک مدل شهاب سنگ دینامیکی برای محاسبه شار غبار روی عطارد استفاده کردند.به گزارش سیناپرس، برای این محاسبات، پرتاب سریع مواد به فضای بیرونی و همچنین میزان جا به جایی پذیری آب در سطح عطارد به سمت سرد قطب های آن در نظر گرفته شده است.
در ادامه محققان اعلام کردند: ما از این تحقیق متوجه شدیم که سیارک ها 103×1 کیلوگرم در سال، ستاره های دنباله دار 103×1 کیلوگرم و ذرات غبار بین سیاره ای و معلق 103×16 کیلوگرم در سال آب به عطارد می رسانند. به گفته دانشمندان، در یک مقیاس زمانی مشخص این مقدار جا به جایی آب برای مشاهده و ثبت توسط رادارکافی است. گفتنی است که سایر منابع آب روی عطارد با این تجزیه و تحلیل محققان جور در نمی آیند.
به گزارش سیناپرس، دانشمندان در انتها اضافه می کنند که با توجه به محاسبات این روش، کسر جرمی هر سیارکی که با عطارد برخورد می کند در شبیه سازی ها حفظ شده است. جالب است بدانید که برای برخورد های مواد با سرعت بیشتر از 60 کیلومتر بر ثانیه، تمام مواد و تمام آب در فضا از بین می رود.
مترجم: مهدی فلاحی پناه
منبع: astrobiology