به گزارش سیناپرس، بر اساس نتایج منتشرشده تحقیقی جدید، رشد شناختی در کودکان می تواند بدون توجه به این که کدام یک از والدین دچار دیابت نوع 1 باشند، تحت تأثیر قرار گیرد. این تحقیق برای اولین بار نشان می دهد که داشتن والدین مبتلا به بیماری مزمنی مانند دیابت نوع 1 با امکان عملکرد پایین تر فرزندان در دوران مدرسه ارتباط دارد.
پیش از این، تأثیر دیابت مادر در دوران بارداری بر قابلیت های شناختی فرزندان به طور گسترده ای مورد تحقیق و پژوهش قرار گرفته است. به گزارش سیناپرس، در چنین مادرانی معمولا، گلوکز از جفت عبور می کند و از این طریق قند خون بالای مادر یا اصطلاحا هیپرگلیسمی، می تواند بر مغز جنین تأثیر بگذارد. با این وجود، شواهد کمی در مورد انواع مختلف دیابت و یا تأثیر ابتلای پدر به دیابت نوع 1 وجود داشته است.
حالا پژوهشگرانی از بیمارستان دانشگاه کپنهاگ دانمارک، در این باره تحقیقی را انجام داده اند که نتایج جالب توجهی را در پی داشته است.
در این تحقیق، داده‌هایی در خصوص نمرات آزمون ریاضی برای کلاس‌های سوم و ششم و خواندن برای کلاس‌های دو، چهار، شش و هشت دانش آموزان دانمارکی و ارتباط آن ها با دیابت نوع یک در والدین بررسی شده است.
تیم تحقیقاتی، اطلاعات بیش از 620 هزار کودک بین 6 تا 18 ساله را در یک دوره هفت ساله در مدارس دولتی بررسی کردند. بر اساس این اطلاعات، 2144 کودک با مادران مبتلا به دیابت نوع یک، 3474 کودک با پدران مبتلا به دیابت نوع یک و 616455 کودک نیز از جمعیت پایه بودند.
به گزارش سیناپرس، طبق بررسی های انجام شده در این مطالعه، میانگین نمرات کودکان دارای مادران و پدران مبتلا به دیابت نوع 1 به شکل معنی داری پایین تر از میانگین نمرات کودکان حاضر در جمعیت پایه بود.
به گفته محققان دانمارکی اجراکننده این تحقیق، داشتن والدینی که از یک بیماری مزمن جدی مانند دیابت رنج می‌برند، می‌تواند باعث استرس شود و از این طریق برای عملکرد کودک در مدرسه مضر باشد. با این حال، این مطالعه توضیح متفاوتی را برای اثرات سوء مشاهده شده دیابت نوع 1 مادر در دوران بارداری بر رشد شناختی کودکان پیشنهاد می کند.
آن ها می گویند: به نظر می رسد که نمرات پایین تر فرزندان مادران مبتلا به دیابت نوع 1 بیش از آن که به دوران بارداری مربوط باشد، با نحوه زندگی این افراد مرتبط باشد.
این یافته ها در مجله دسترسی آزاد PLOS Medicine منتشر شده اند.
مترجم:رها امیدوار