احمدعلی اسدی سرپرست هیات باستان‌شناسی گفت: این کاوش در ادامه کاوش فصل چهارم و با هدف شناسایی چگونگی امتداد آبراهه‌های موجود در حیاط جنوبی کاخ تچر انجام شد.
این باستان‌شناس تصریح‌کرد: نتایج این کاوش نشانگر این بود که یک آبراه فرعی از آبراه شرقی- غربی شمال حیاط کاخ تچر جدا شده و به سمت جنوب و تا نزدیکی پیکان کاخ موسوم به اچ امتداد داشت.
سرپرست هیات باستان‌شناسی گفت: در این بخش صدها قطعه سنگ دارای نقوش برجسته که عمدتاً به نظر می‌رسد مربوط به پلکان اصلی کاخ اچ هستند و در دوره پسا هخامنشی به صورت عمدی شکسته و از دریچه‌های عمودی که به کف حیاط راه داشته، ریخته شده‌اند، مشاهده شد.
اسدی با بیان‌اینکه قطعات سنگ نقوش برجسته‌دار دارای نگارهای گیاهی و انسانی هستند، خاطرنشان کرد: دست‌کم یکی از سنگ‌های شناسایی شده دارای نوشته میخی است و در صورت کاوش کامل مجموعه سنگ‌ها احتمال برخورد با نمونه‌های کتیبه دار دیگر بسیار زیاد است.
این باستان‌شناس افزود: با توجه به اینکه مجموعه سنگ‌های یاد شده در روزهای پایانی کاوش مشاهد شدند و همچنین نیاز به حضور برخی اعضای متخصص به‌ویژه در حوزه کتیبه‌خوانی، کاوش این سنگ‌ها به فصل ششم آبراهه‌ها محول شد.
به گزارش روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، او با اشاره به حجم زیاد قطعه سنگ‌های یافت شده، ابراز امیدواری کرد که بخشی از مشکلات و پیچیدگی‌های نمای شمالی کاخ اچ که از دشوارترین مسائل باستان‌شناختی تخت جمشید است، وضعیت روشن‌تری پیدا کند.
No tags for this post.