به گزارش سیناپرس،همه گیری کووید 19و واکنش عمومی به آن، تغییرات بزرگی در نحوه زندگی و مسافرت مردم ایجاد کرد. در برخی مناطق، به نظر می رسد این محدودیت ها در سفر تأثیر چندانی بر آلودگی هوا نداشته است، در حالی که برخی شهرها با بدتر شدن کیفیت هوا مواجه شدند.
محققان، مدل شبکه ای با استفاده از شاخص ترافیک و کیفیت هوای 21 شهر از شش ناحیه در کشور چین ایجاد کردند، تا چگونگی تأثیر انتشار ترافیک از یک شهر بر شهر دیگر را تعیین کند.
آن ها برای بررسی های خود، به یک چارچوب شبکه آب و هوایی وزن دار روی آوردند تا هر شهر با استفاده از داده های پیش از همه گیری از سال 2019 و داده های سال 2020 به عنوان یک گره مدل سازی کنند.به گزارش سیناپرس، آن ها یک شبکه دو لایه اضافه کردند که شامل نواحی متفاوت، مراحل قرنطینه و سطوح شیوع بیماری بود.
شرایط ترافیکی اطراف بر کیفیت هوای پکن-تیانجین-هبئی، دایره اقتصادی چنگدو-چونگ کینگ و مرکز چین پس از شیوع این بیماری تأثیر گذاشت. با پیشرفت اولیه در مهار ویروس، آلودگی در شهرها به اوج خود رسید. با این حال در طول این مدت، آلودگی در پکن-تیانجین-هبئی و چین مرکزی به مرور زمان کاهش یافت.
محققان اظهار داشته اند، هرچند تصور می شود که آلودگی هوا در شهرهای بزرگ عمدتاً ناشی از شرایط خاص خود از جمله تراکم ترافیک است، با این حال آلودگی هوا در شهرهای بزرگ مانند پکن و شانگهای بیشتر تحت تأثیر سایر شهرها قرار دارد.
پژوهشگران افزودند، کشف ما این است که برای بهبود آلودگی هوا، نه تنها نیاز به بهبود و کاهش ترافیک شهری و افزایش سفرهای سبز است، بلکه به تلاش مشترک شهرهای اطراف نیز نیاز است.
به گزارش سیناپرس،یافته های تحقیقاتی فوق در مجله Chaos منتشر شده اند.
ترجمه: سنا دلفیه