مطالعه زلزله های اعماق زمین به کمک الماس
به گزارش سیناپرس، مطالعه زمین لرزه هایی که در اعماق زمین رخ می دهند یکی از موارد دشوار و البته بسیار مهم در علم زمین شناسی است. فعل و انفعالات رخ داده در عمق ۳۰۰ تا ۷۰۰ کیلومتری زمین، در ناحیه گذار بین گوشته بالایی و پایینی، یکی از فرآیند هایی است که می تواند دلیل وقوع زمین لرزه های عمیق را توضیح دهد.
به گفته استیون شیری (Steven Shirey) از مؤسسه علمی کارنگی، تاکنون شواهد مناسبی برای مطالعه لایه های آب یا سایر مایعات مرتبط با این صفحات بر اساس نمونه های واقعی و استخراج شده، وجود نداشت.
به تازگی و به کمک مطالعات انجام شده روی الماس هایی که در این ناحیه انتقالی تشکیل شده اند، شواهدی از سیالات حمل شده توسط صفحات زمین به دست آمده است.
شیری در نشست سالانه انجمن زلزله شناسی آمریکا گفت: این الماس ها در کنار مدل سازی های جدید از منطقه فرورانش، روشن می کنند که سیالات را نمی توان در فرایند تولید زمین لرزه های رخ داده در عمق زمین، نادیده گرفت.
به گزارش سیناپرس،مدل سازی های انجام شده توسط این تیم تحقیقاتی نشان می دهد که برخی از صفحات فرورانش به اندازه کافی سرد می مانند تا آب را انتقال دهند. آنها همچنین دریافتند به نظر می رسد که زمین لرزه های عمیقی که در عمق ۵۰۰ تا ۷۰۰ کیلومتری زیر سطح زمین رخ می دهند، فقط در این لایه ها اتفاق می افتد و این لرزش ها می توانند آب را انتقال دهند.
شیری در این رابطه گفت: در این عمق از زمین، آب یا سیالات کربناته می توانند زمین لرزه‌ها را تحریک کنند و از سوی دیگر زمین لرزه‌ها نیز می توانند باعث انتشار مایعات در لایه های زیرین زمین شوند. ما تصور می کنیم هر دوی این موارد در حال وقوع بوده و در بروز زلزله ها نقش دارند.
وی در ادامه توضیحاتش تاکید کرد: من فکر می کنم جامعه علمی زلزله شناسی باید درک کند که چرا مطالعه سیالات موجود در لایه های زیرین زمین، مهم هستند. ما می دانیم که مایعاتی در آنجا وجود داشته و در حال حرکت هستند.به گزارش سیناپرس، مطالعه الماس ها به خوبی نشان دهنده این حرکت بوده و الماس همیشه در مناطقی از گوشته که مایعات در حال حرکت هستند تشکیل می شود.
این دانشمند زمین شناس خاطر نشان کرد که ساختار رشد داخلی این الماس های فوق عمیق که در گوشته و صدها کیلومتر زیر لیتوسفر تشکیل می‌شوند، نشان می دهد که آنها از سیالاتی تشکیل شده اند که در میان سنگ ها حرکت می کنند.
این الماس ها همچنین دارای ترکیب شیمیایی و اجزایی متمایز هستند که نشانه های گویایی منشأ آنها از صفحه اقیانوسی فرورانش شده را نشان می دهد. به عنوان مثال، بسیاری از الماس های زیر لیتوسفر با کربن سبک ایزوتوپی و کمبود ایزوتوپ سنگین کربن ۱۳ که با مواد آلی مرتبط است و در صفحه اقیانوسی در مقایسه با گوشته اطراف بسیار فراوان تر است، متمایز می شوند.
مترجم: زهرا همراز
منبع: eurekalert
