به گزارش سیناپرس، نتایج یک تحقیق در حوزه جانورشناسی نشان می دهد که آزمایش سطوح کورتیزول در نمونه های مو می تواند روشی موثر برای اندازه گیری استرس طولانی مدت در سگ ها باشد. سگ ها ممکن است در محیط هایی مانند پناهگاه ها از استرس مزمن رنج ببرند، امری که می تواند منجر به مشکلات پزشکی و رفتاری طولانی مدت در آن ها شود.
یک رویکرد رایج محققان برای آزمایش استرس، اندازه گیری سطح هورمون کورتیزول در خون یا ادرار است. با این حال، این روش‌ها می‌توانند تهاجمی باشند و فقط سطوح استرس را در یک زمان خاص و نه در طولانی‌مدت نشان دهند.
حالا در یک تحقیق جالب و جدید، محققانی از دانشگاه اوترخت هلند بررسی کرده اند که آیا نمونه برداری از غلظت کورتیزول مو یا به اختصار HCC که یک روش غیر تهاجمی به حساب می آید، می تواند به عنوان یک نشانگر زیستی دقیق برای سطوح طولانی مدت کورتیزول در سگ های پناهگاهی مطرح باشد یا خیر. به گزارش سیناپرس، آن ها در آزمایش خود، HCC را در 52 سگ شامل 18 ماده و 34 نر که بین اکتبر 2018 تا اوت 2019 در پناهگاه حیوانات در هلند بستری شده بودند. اندازه گیری کردند.
نمونه های مو در مراحل مختلف یعنی در طول پذیرش در پناهگاه، پس از 6 هفته اقامت در پناهگاه، 6 هفته پس از پذیرفته شدن خانگی توسط افراد و 6 ماه پس از پذیرش گرفته شد. به گزارش سیناپرس، نمونه ادرار نیز در پنج نوبت هم در طول مدت اقامت در پناهگاه و هم بعد از پذیرفته شدن خانگی توسط افراد گرفته شد. یک نمونه مو نیز از یک گروه کنترل شامل 20 سگ خانگی بی سرپناه گرفته شد.
طبق بررسی ها، بین HCC و سطح کورتیزول ادراری در سگ های پناهگاه همبستگی مثبت معنی داری وجود داشت که نشان می دهد HCC یا غلظت کورتیزول مو، نشانگر زیستی معتبری برای کورتیزول و در نتیجه بررسی استرس در سگ ها است.به گزارش سیناپرس، این یافته‌ها که در Scientific Reports منتشر شده اند نشان می‌دهند که نمونه‌برداری مو، یک ابزار مفید در نظارت بر وضعیت زندگی سگ ها است!
نویسنده: محمدرضا دلفیه
No tags for this post.