سیناپرس: دریاچه ارومیه و خشکسالی در آن و بحث نجات این دریاچه از موضوعات مهم و پر صدایی بوده است که کارشناسان و مدیران بر سر راه حل این مشکل همیشه اختلاف نظرهایی داشته اند. چندی پیش نیز بازهم بحث بارورسازی ابرها برای حل مشکل دریاچه ارومیه مطرح شد که دراین خصوص مشاور رییس سازمان حفاظت محیط زیست دکتر اسماعیل کهرم تاکید کرد: در وهله اول باید گفت عوامل خطا در بحث بارورسازی ابرها بسیار زیاد است و این کار بسیار هزینه بر است. بنابراین اقداماتی از این دست، هیچ وقت به نتیجه نخواهد رسید.همچنین در بحث بارورسازی ابرها در مورد دریاچه ارومیه این موضوع خیلی مطرح شده است. دریاچه ارومیه در زمان پرآبی، 37 میلیارد مترمکعب آب داشته است. بارورسازی ابرها مگر چه مقدار می تواند آب به دریاچه اضافه کند تا مشکل این دریاچه برطرف شود؟
برای احیای دریاچه ارومیه و پیشگیری از خشک شدن کامل آن، سالانه به سه میلیارد مترمکعب آب نیاز است که مسوولان سعی دارند این میزان آب را از منابع مختلف تهیه و وارد این دریاچه کنند.
از سوی دیگر مدیر مرکز ملی تحقیقات و مطالعات باروری ابرها مهندس محمد مهدی جوادیان زاده تاکید دارد: براساس مطالعات متعدد صورت گرفته در جهان و همچنین براساس ارزیابی‌های انجام شده طی 10 سال گذشته در کشور باروری ابرها به طور متوسط می‌تواند 10 تا 15 درصد موجب افزایش بارش در یک منطقه گردد. از طرفی در بیانیه سال 2007 سازمان جهانی هواشناسی آمده است که "تعدیل آب و هوا باید به عنوان بخشی از یک استراتژی یکپارچه مدیریت منابع آب تلقی شود. نجات فوری از خشکسالی امری دشوار است خصوصاً اگر ابری وجود نداشته باشد بارندگی نمی‌تواند بصورت مصنوعی تقویت شود". بنابراین با نگاه منطقی به این فناوری و چنانچه بطور مستمر از آن استفاده شود، می‌توان انتظار داشت که این فناوری ارزان‌قیمت نیز می‌تواند بخشی از مشکلات این منطقه را رفع نماید .
وی همچنین تاکید کرد: برای بهره‌برداری از یک فناوری نوین بایستی گام به گام و منطقی با آن برخورد کرد. در برخورد با فناوری‌های جدید نباید از هیچ طرف بام افتاد. در دولت قبل مسئولین سازمان محیط زیست به شدت معتقد بودند که با پروژه‌های یونیزاسیون می‌توان دریاچه ارومیه را پر از آب کرد و گردو غبار خوزستان را فرو نشاند. پروژه‌های یونیزاسیون که از نظر سازمان جهانی هواشناسی شبه علم قلمداد می‌شود و در بیانیه سال 2010 این سازمان در مورد چنین پروژ هایی آمده است:
مهندس محمد مهدی جوادیان زاده افزود: همچنین انرژی موجود در سیستم‌های آب و هوایی به قدری زیاد است که خلق سیستم‌های ابری باران‌زا، تغییر الگوی باد به منظور آوردن گردو غبار به یک منطقه و یا حذف کامل پدیده‌های سخت جوی غیر ممکن است. بنابراین تکنولوژی‌های تعدیل آب و هوا که مدعی حصول به این اثرات بزرگ مقیاس و چشمگیر هستند (از جمله روش‌های یونیزاسیون) پایه علمی و محکمی نداشته و بایستی با تردید با آنها برخورد کرد."
مدیر مرکز ملی تحقیقات و مطالعات باروری ابرها عنوان کرد: در آن زمان این مرکز مخالفت خود را بارها و بارها اعلام کرد که نبایستی از این روش‌ها که نتایج آنها از نظر سازمان جهانی هواشناسی مورد تردید است به صورت عملیاتی استفاده کرد اما سازمان محیط زیست یک تنه وارد ماجرا شد و دو سایت عملیاتی در آذربایجان غربی و خوزستان راه‌اندازی نکرد که نتایج حاصله هیچگاه منتشر نشد.
به گزارش خبرگزاری سیناپرس، دریاچه ارومیه با پنج هزار کیلومتر مربع وسعت بزرگترین آبگیر فلات ایران است که در دو دهه اخیر به دلیل خشکسالی ها، بهره برداری بی رویه از آبهای زیرزمینی، ایجاد سد های مخزنی روی رودخانه ها و افزایش متوسط دمای هوا با کمبود شدید آب رو برو و نزدیک به دو سوم از وسعت آن به شوره زار تبدیل شده است. گفتنی است برای احیای دریاچه ارومیه و پیشگیری از خشک شدن کامل آن، سالانه به سه میلیارد مترمکعب آب نیاز است که مسوولان سعی دارند این میزان آب را از منابع مختلف تهیه و وارد این دریاچه کنند.
.
No tags for this post.