به گزارش سیناپرس، همه ما رازهایی داریم که ترجیح می دهیم آن را پیش خود نگه داریم و به دلایل متعدی نمی خواهیم آن را برای دیگران بازگو کنیم. همانطور که به تعداد و تنوع حقایقی درباره خود فکر می کنید که ترجیح می دهید آنها را به اشتراک نگذارید، به این فکر کنید که دلیل اصلی تمایل شما به حریم خصوصی چیست؟ آیا می ترسید که دیگران شما را تأیید نکنند یا نگران این هستید که خود را در موقعیت سازشکارانه قرار دهید؟
قرار دادن دیگران در موقعیت حفظ اسرار شما در مورد اعمال مشکوکی که مرتکب شده اید، مستلزم آن است که اولا حقیقت را برای خود اعتراف کنید و ثانیا احساس کنید که می توانید به طرف مقابل اعتماد کنید.
طبق یک مطالعه جدید که توسط جسیکا سالرنو از دانشگاه ایالتی آریزونا و مایکل اسلپیان از دانشگاه کلمبیا (۲۰۲۲) انجام شد، اگر دوست شما نسبت به رفتار شما احساس خشم اخلاقی داشته باشد، این احتمال وجود دارد که وی مجبور نباشد راز شما را برایتان حفظ کند. همانطور که محققان خاطرنشان می کنند، معتمد بودن با احساس نزدیکی اجتماعی و همچنین احساس بار مسئولیت همراه است.
به گزارش سیناپرس، در آن مرحله، دوست شما ممکن است به دنبال برداشتن این بار مسئولیت باشد و با وجود عواقب، راز شما را برای شخص دیگری فاش کند. مگر اینکه، همانطور که پژوهشگران اشاره می کنند، وفاداری دوست شما به شما بیشتر از احساس بار مسئولیت است.
در اینجا این سوال مطرح می شود که چه چیزی حفظ اسرار برخی افراد را سخت می کند؟
هنگامی که درگیر تجزیه و تحلیل ریسک و فایده برای تصمیم گیری در مورد به اشتراک گذاشتن یک راز هستید، مهم است که بدانید چگونه معادله خشم اخلاقی-وفاداری را در ذهن شخصی که می خواهید به وی رازتان بگویید، هدایت کنید. در این شرایط روش موسوم به کالبد شکافی سالرنو و اسلپیان از ماهیت اسرار می تواند به شما کمک کند دفعه بعد که با وضعیت مشابهی مواجه شدید، این عوامل را بسنجید.
محققان استدلال می کنند که دلیل اصلی مخفی نگه داشتن راز، اجتناب از قضاوت منفی دیگران، یک نتیجه عاطفی متشکل از خشم و انزجار است. به گزارش سیناپرس، علاوه بر این، این نتیجه نهایی بستگی به این دارد که این عمل کدام ارزش های اخلاقی را نقض کرده است.
دوست شما ممکن است معتقد باشد که به اشتراک گذاشتن راز شما باعث خشم اخلاقی نمی شود. با این حال، اگر دوست شما معتقد باشد که راز شما یک موضوع غیراخلاقی است، مهم نیست که چقدر کوچک یا غیرعمدی باشد، احساس خشم کرده و سپس گفتن آن را به دیگران به عنوان مجازات مناسب تلقی می کند.
سالرنو و اسلپیان معتقدند مردم کمتر از اسرار افشا شده توسط غریبه ها، اسرار کسی را که می شناسند فاش می کنند. اگر افشای راز منجر به تنبیه شود، مردم سعی می کنند از دوستان خود محافظت کنند، حتی اگر هنوز دوست نداشته باشند که راز را حفظ کنند.
تیم تحقیقاتی دانشگاه ایالتی آریزونا و دانشگاه کلمبیا در آزمایش نقش خشم اخلاقی در رازداری در یافتند افراد احتمالاً رازهای دیگران را فاش می کنند تا افرادی را که ارزش های اخلاقی را نقض کرده اند مجازات کنند.به گزارش سیناپرس، این پژوهشگران همچنین دریافتند فاش کردن یک راز، با اخلاقی بودن آن راز ارتباط داشته و تا حد زیادی متاثر از احساس خشم اخلاقی است که دانستن موضوع فوق در شنونده راز ایجاد می کند این شرایط روحی معمولا با گفتن راز توسط فرد مورد اعتماد قرار گرفته به فرد به دیگری پایان می یابد. در این میان وفاداری نیز به عنوان یکی از ارزش هایی است که می تواند تأثیر خشم اخلاقی را بهبود بخشد.
بر اساس مدلسازی روان شناسانه انجام شده، پس از اینکه رازی به شخص مخاطب گفته شد، اولین نقطه محوری این است که شنونده قضاوت کند که آیا این عمل اخلاقی است یا نه؟ سوال بعدی این است که راز فوق تا چه حد خشم اخلاقی را برمی انگیزد. اگر این خشم به اندازه کافی زیاد باشد، شخص دریافت کننده راز به احتمال زیاد موضوع را به عنوان روشی برای اجرای مجازات فاش می کند، حتی اگر فرد صاحب راز از دوستانش باشد.
حفظ کدام راز برای مردم سخت تر است؟
پژوهشگران برخی از راهنمایی های مفید را در قالب داده هایی ارائه می کنند که نشان می دهد کدام اسرار یا به این دلیل که کمترین خشم را برانگیخته اند یا کمترین ارزش شایعات را دارند، راحت تر نگهداری می شوند. شما می توانید امن ترین احساس حفظ راز خود را زمانی حس کنید که اسرار یک عادت مخفی یا اعتیاد (غیر مرتبط با مواد مخدر)، سقط جنین، برنامه‌ریزی غافلگیری برای کسی، یا تقلب یا دروغ گفتن برای ورود به محل کار یا مدرسه را داشته باشید.
به گزارش سیناپرس،از نظر اخلاقی غیرقابل تحمل ترین رازها شامل صدمه زدن به شخص دیگری است، و بیشترین شایعه پراکنی یا آسیب رساندن به شخص دیگری یا برنامه ریزی یک مهمانی غافلگیرکننده بود که نشان دهنده انتهای جالب طیف اخلاقی است. با این حال، آسیب رساندن به شخص دیگری نیز به عنوان یک رفتار مستحق مجازات تلقی می شود.
به طور خلاصه، قبل از اینکه تصمیم بگیرید رازی را برای شخص دیگری فاش کنید، باید تجزیه و تحلیل خود را از این عوامل انجام داده و با خودتان بررسی کنید که این رفتار چقدر بد بود و چقدر ارزش‌های اخلاقی فردی را که می خواهید راز به وی بگویید، نقض می کند؟ به گزارش سینا،آیا فکر می کنید این راز چقدر به شایعات تبدیل می‌شود؟ در نهایت به خاطر داشته باشید اگر رازهای شما به مرحله ای رسیده اند که شما نمی توانید آن ها را با هیچکس در میان بگذارید، زمان آن فرا رسیده است که در رفتارهای خود تجدید نظر کرده و اخلاقتان را اصلاح کنید.
مترجم: مریم عالمی
منبع: psychologytoday