به گزارش سیناپرس، طلوع تمدن بشری اغلب به ظهور کشاورزی وابسته و با افزایش تولید غذا، جمعیت انسانی، تجارت و مالیات نیز افزایش یافته است. اکنون اقتصاد دانان یک فرضیه رقیب را مطرح کرده اند که مازاد غذا به تنهایی برای انتقال از جوامع شکارچی-گردآورنده به حالت های سلسله مراتبی و تمدن، کافی نبود.
در عوض، مجموعه داده‌های متعددی که چندین هزار سال را پوشش می دهند، نشان می دهند که نظریه حاکم از نظر تجربی ناقص است. حتی زمانی که برخی از نقاط جهان کشاورزی را پذیرفتند و شروع به تولید مازاد مواد غذایی کردند، لزوماً منجر به پیدایش سلسله مراتب پیچیده یا دولت های مالیاتی نمی شد. به گزارش سیناپرس، تنها زمانی که انسان شروع به کشاورزی مواد غذایی کرد که قابل ذخیره، تقسیم، تجارت و مالیات بود، ساختارهای اجتماعی شروع به شکل گیری کردند.
احتمالاً به همین دلیل است که دانه‌های غلات مانند گندم، جو و برنج به جای سیب زمینی ریشه تقریباً تمام تمدن های کلاسیک هستند. اگر زمین قابلیت کشت غلات را داشته باشد، شواهد نشان می دهد که احتمال بیشتری برای میزبانی از ساختارهای پیچیده اجتماعی وجود دارد.
پژوهشگران این فرضیه می گویند: سهولت نسبی مصادره غلات ذخیره شده، چگالی انرژی بالا و دوام آنها، مناسب بودن آنها را افزایش می دهد و در نتیجه ظهور نخبگان مالیات گیرنده را تسهیل می کند. در مقابل، ریشه ها و غده ها مانند سیب زمینی معمولاً چند ساله هستند و لازم نیست در دوره خاصی درو شوند و پس از برداشت، فاسد شدنی هستند.به گزارش سیناپرس، به عنوان مثال، مایاها یکی از مسلط ترین و پیچیده ترین تمدن ها در آمریکای مرکزی بودند، با این حال این جامعه باستانی تنها به محصولات ریشه ای متکی نبود. در عوض، این تمدن به شدت به ذرت وابسته بود. همین امر در مورد اینکاها در آند نیز صدق می کند.
بنابراین، نوع غذای تولید شده توسط کشاورزان به وضوح برای جامعه مهمتر از میزان تولید آن بود. اثرات اجتماعی متفاوت محصولات ریشه ای در مقابل غلات می تواند به توضیح اینکه چرا برخی از تمدن ها پیچیده تر شدند، در حالی که جوامع دیگر به عنوان جوامع محلی باقی ماندند، کمک کند. همچنین می تواند روشن کند که چرا مازاد غذا در جامعه شکارچی-گردآورنده لزوماً به توسعه تمدن ها منجر نمی شود.
اطلسی از فرهنگ های انسانی نشان می دهد که بیشترین تعداد خویشاوندان وحشی محصولات غلات را می توان در هلال حاصلخیز یافت، که اغلب به عنوان مهد تمدن بشری امروز شناخته می شود.
در همین حال، جوامع تاریخی که هیچ گونه کشاورزی انجام نمی دادند، در شمال غربی آمریکا، آسیای مرکزی، استرالیا و جنوب غربی آفریقا یافت می شوند که این جوامع همچنین فاقد ساختارهای سلسله مراتبی پیچیده بودند.
لوئیجی پاسکالی (Luigi Pascali) یکی از پژوهشگران این مطالعات از دانشگاه پومپئو فابرا در اسپانیا توضیح می دهد که با استفاده از این داده‌های جدید، ما توانستیم نشان دهیم که سلسله مراتب پیچیده، مانند سران و ایالت‌ها در مناطقی پدید آمدند که در آن غلات، که مالیات و مصادره آن آسان است، عملاً تنها محصولات موجود بودند.
به گزارش سیناپرس، به طور متناقض، حتی پربارترین زمین هایی که در آنها ریشه ها و غده ها و نه غلات در دسترس و مولد بودند، تحولات سیاسی مشابه را تجربه نکردند.
شرح کامل این پژوهش و یافته های حاصل از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Political Economy منتشر شده است.
مترجم: زهرا سادات علوی
No tags for this post.