به گزارش سیناپرس، دانشمندان مدت‌ها تلاش کرده اند تا عوامل خطر ابتلا به ترومبوآمبولی وریدی را که عامل اصلی مرگ های قابل پیشگیری در بیمارستان ها است را درک کنند.
ارزیابی های موجود از عواملی مانند تومور یا نوع سرطان برای تشخیص افرادی که در معرض خطر بالای ابتلا به ترومبوآمبولی وریدی هستند، استفاده می کند.
ترومبوآمبولی وریدی شامل ترومبوز ورید عمقی (DVT)، لخته خونی است که معمولاً در وریدهای عمقی ساق پا تشکیل می شود و آمبولی ریه (PE)، یک وضعیت تهدید کننده حیات است که زمانی رخ می دهد که یک لخته خون آزاد شده و در شریان ها قرار گرفته و به سمت ریه حرکت کند.
تحقیقات موجود نشان می دهد که افرادی که دارای گروه‌های خونی غیر O هستند بیشتر در معرض ابتلا به ترومبوآمبولی وریدی هستند. درمان های سرطان و خود بیماری سرطان نیز شانس ابتلا به لخته های خون را افزایش می دهند و در حالی که افراد مبتلا به انواع شدید سرطان بیشتر در معرض ابتلا به ترومبوآمبولی وریدی هستند، تحقیقات کمتری در مورد خطر ابتلا به سرطان در میان بیماران مبتلا به سرطان کمتر با ترومبوز وجود دارد.
در این مطالعه، محققان نقش گروه‌های خونی غیر O را در احتمال ابتلا به ترومبوآمبولی وریدی در شرکت کنندگان بررسی کردند. به گزارش سیناپرس، محققان داده های ۱۷۰۸ شرکت کننده بزرگسال با تشخیص سرطان جدید یا مکرر را از مجموعه داده های مطالعه سرطان جمع آوری کردند.
محققان ابتدا شرکت کنندگان را بر اساس گروه خونی و سپس آنها را بر اساس طبقه بندی تومورشان دسته بندی کردند.
بیماران مبتلا به تومورهای سرطان لوزالمعده، معده و مری و مغز دارای تشخیص های پرخطر در نظر گرفته شدند. در حالی که نوع تومور می تواند در شناسایی افرادی که احتمال ابتلا به ترومبوآمبولی وریدی را دارند مفید باشد، بسیاری از افراد با تومورهای کمتر وخیم هم هنوز لخته‌های خون خطرناک را تجربه می کنند و بنابراین ممکن است نیاز به نظارت و درمان بیشتری داشته باشند.
یافته های مطالعه نشان می دهد که گروه خونی ممکن است به عنوان یکی دیگر از معیارهای مهم پیش بینی کننده عمل کند.
کورنلیا انگلیش (Cornelia Englisch) پژوهشگر این مطالعه و دانشجوی دکترا در دانشگاه پزشکی وین در این باره می گوید: ما می دانیم که نوع تومور به تعیین خطر اولیه ترومبوآمبولی وریدی کمک می کند. اما همچنان می بینیم که این ارزیابی های خطر نمی تواند همه بیماران سرطانی را که این لخته های خونی را ایجاد می کنند، ثبت کند.
در ادامه نتایج پژوهش ها نشان داد که بیماران با گروه های خونی غیر O، سه ماه پس از تشخیص یا عود مجدد سرطان، احتمال بیشتری برای ابتلا به ترومبوآمبولی وریدی دارند. به گفته دکتر انگلیش، این ارتباط در زمان تشخیص ظاهر نشد، زیرا درمان های سرطان احتمال ایجاد لخته های خون را در بیماران افزایش داده و باعث می شود گروه خونی عامل پیش بینی کننده مفیدی در مراحل اولیه درمان نباشد.
به گزارش سیناپرس، افرادی که دارای تومورهای خارج از گروه بیماری های پرخطر با گروه خونی غیر O هستند، بیشتر احتمال دارد که مستقل از زمان، لخته های خونی ایجاد کنند.
به گزارش سیناپرس، دکتر انگلیش گفت: تعیین گروه خون آسان و در سرتاسر جهان قابل انجام است و نیازی به دانش یا تجهیزات تخصصی ندارد. شاید این یافته باعث ایجاد آگاهی در مورد نقش گروه های خونی به عنوان نشانگرهای زیستی بالینی شود.
شرح کامل این تحقیقات در آخرین شماره مجله تخصصی Blood Advances منتشر شده است.
مترجم: کاظم فلاحی پناه