به گزارش سیناپرس، تلسکوپ هابل بزرگترین هسته دنباله داری که تاکنون توسط ستاره شناسان دیده شده است را تایید می کند. این تصاویر نشان می دهد که چگونه هسته دنباله دار C/2014 UN271 از پوسته ای از غبار و گاز ( کما) که هسته جامد را احاطه کرده جدا شده است.
در سمت چپ عکسی از ستاره دنباله دار است که توسط تلسکوپ هابل در ۸ ژانویه ۲۰۲۲ (۱۸ دی ۱۴۰۰) گرفته شده است. مدلی از کما با تطبیق نمایه روشنایی سطح از تصویر سمت چپ به دست آمده است. به گزارش سیناپرس، این امر اجازه داد تا کما کم شده و درخشش نوک تیز هسته را آشکار کند.
هسته این دنباله دار حدود ۵۰ برابر بزرگتر از بیشتر دنباله دارها است و جرم آن ۵۰۰ تریلیون تن تخمین زده می شود و حدود ۱۲۸ کیلومتر قطر دارد.
دیوید جویت (David Jewitt) استاد علوم سیاره ای و ستاره شناسی در دانشگاه کالیفرنیا در این باره گفت: این ستاره دنباله دار به معنای واقعی کلمه نوک کوه یخ برای هزاران دنباله داری است که در نقاط دورتر منظومه شمسی بسیار کم نور هستند.
جویت افزود: ما همیشه گمان می کردیم که این دنباله دار باید بزرگ باشد زیرا در چنین فاصله ای بسیار درخشان است. اکنون می توانیم تأیید کنیم که این دنباله دار است.
دنباله دار C/2014 UN271 توسط ستاره شناسان پدرو برناردینلی (Pedro Bernardinelli) و گری برنشتاین (Gary Bernstein) با استفاده از تصاویر آرشیوی از رصدخانه بین آمریکایی سرو تولولو در شیلی کشف شد.به گزارش سیناپرس، این دنباله دار از سال ۲۰۱۰، زمانی که ۴/۸ میلیارد کیلومتر از خورشید فاصله داشت، مشاهده شد و از آن زمان تاکنون مورد مطالعه قرار گرفته است.
به گزارش سیناپرس، ناسا می گوید که در اندازه گیری هسته دنباله دار چالشی وجود داشت زیرا تلسکوپ هابل برای تعیین اندازه آن بسیار دور بود.
در عوض، دانشمندان مجبور شدند یک مدل کامپیوتری بسازند که متناسب با تصاویر نور درخشان دنباله دار که از داده های تلسکوپ به دست می آمدند، تنظیم شود.
علیرغم اینکه این دنباله دار عظیم با سرعت ۳۵۴۰۰ کیلومتر در ساعت حرکت می کند، هنوز در لبه منظومه شمسی قرار دارد. اما ناسا اطمینان می دهد که این دنباله دار هرگز به فاصله ۱/۶ میلیارد کیلومتری از خورشید نزدیک نخواهد شد و این امر تا سال ۲۰۳۱ (۱۴۰۹ شمسی) اتفاق نخواهد افتاد.
به گفته محققان، رکورد قبلی بزرگترین هسته دنباله دار در سال ۲۰۰۲ کشف شد و دنباله دار C/2002 VQ94 بود که تقریباً ۹۶ کیلومتر عرض داشت.
مترجم: فاطمه امینی
منبع: npr