به گزارش سیناپرس فارس، یک مطالعه جدید نشان داده که تغییرات در سطح ازن در اتمسفر فوقانی و پایینی عامل تقریباً یک سوم گرمایش مشاهده شده در آبهای اقیانوسی هم مرز با قطب جنوب در نیمه دوم قرن بیستم بوده است.
گرم شدن عمیق و سریع در اقیانوس جنوبی بر نقش آن به عنوان یکی از مناطق اصلی جذب گرمای اضافی با گرم شدن سیاره تأثیر می گذارد.
بیشتر این گرم شدن نتیجه افزایش ازن در پایین جو بود، ازن یکی از اجزای اصلی مه دود، و در حال حاضر به عنوان یک آلاینده خطرناک است، اما تحقیقات نشان می دهد که ممکن است نقش مهمی در ایجاد تغییرات آب و هوایی در سال های آینده داشته باشد.
این یافتهها اهمیت تنظیم آلودگی هوا برای جلوگیری از افزایش سطح ازن و افزایش بیشتر دمای جهانی را آشکار میکند.
یک تیم تحقیقاتی از مدلهایی برای شبیهسازی تغییرات سطح ازن در اتمسفر بالا و پایین بین سالهای 1955 تا 2000 استفاده کرد تا آنها را از تأثیرات دیگر جدا کند و درک ضعیف فعلی از تأثیر آنها بر جذب گرمای اقیانوس جنوبی را افزایش دهد.
این شبیهسازیها نشان داد که کاهش ازن در اتمسفر بالایی و افزایش در اتمسفر پایین هر دو به گرم شدن مشاهده شده در 2 کیلومتری بالای آبهای اقیانوس در عرضهای جغرافیایی بالا توسط افزایش کلی گازهای گلخانهای کمک میکنند.
آنها فاش کردند که افزایش ازن در پایینتر جو باعث 60 درصد گرمایش کلی ناشی از ازن در اقیانوس جنوبی در طول دوره مورد مطالعه شده است، و بسیار بیشتر از آنچه قبلاً تصور میشد. این تعجب آور بود زیرا افزایش ازن تروپوسفر عمدتاً به عنوان یک آب و هوا در نیمکره شمالی در نظر گرفته می شود زیرا آلودگی اصلی در آنجا رخ می دهد.
دکتر هگلین گفت: "ما مدتی است که می دانیم که تخریب لایه اوزون زیاد در جو، بر آب و هوای سطحی در نیمکره جنوبی تاثیر گذاشته است. تحقیقات ما نشان داده است که ازن در قسمت پایینی جو به دلیل آلودگی هوا افزایش می یابد که عمدتا در نیمکره شمالی رخ می دهد. و نشت به نیمکره جنوبی نیز یک مشکل جدی است.
مترجم: کریم عباسی
No tags for this post.