به گزارش سیناپرس، اسکن های ام‌آر‌آی روی نوزادان سالم هنگام خواب نشان می دهد که نوزادان مادرانی که با آسیب‌های اجتماعی مانند فقر مواجه هستند، نسبت به نوزادانی که مادرانشان درآمد خانوادگی بالاتری داشتند، با مغز کوچک تری متولد می شوند.
اسکن ام‌آر‌آی از نوزادان کامل متولد شده از مادرانی که در فقر زندگی می کردند، حجم کمتری را در کل مغز از جمله ماده خاکستری قشر مغز، ماده خاکستری زیر قشری و ماده سفید در مغز نوزادان نشان داد.
اسکن های مغزی که تنها چند روز تا چند هفته پس از تولد انجام شد، همچنین شواهدی از چین خوردگی کمتر مغز در میان نوزادان متولد شده از مادرانی که در فقر زندگی می کردند را نشان داد. به گزارش سیناپرس، چین های کمتر و کم عمق تر معمولاً نشان دهنده نابالغی مغز است. مغز انسان سالم هنگام رشد و تکامل چین خورده و سطح عملکردی بزرگ تری را برای قشر مغز فراهم می کند.
اسکن های ام‌آر‌آی روی نوزادان سالم هنگام خواب نشان می دهد که نوزادان مادرانی که با آسیب‌های اجتماعی مانند فقر مواجه هستند، نسبت به نوزادانی که مادرانشان درآمد خانوادگی بالاتری داشتند، با مغز کوچک تری متولد می شوند.
مطالعه دوم از داده های همان نمونه از ۳۹۹ مادر و نوزادان آنها حاکی از آن است که مادران باردار از محله هایی با میزان جرم و جنایت بالا، نوزادانی به دنیا آوردند که عملکرد مغز آنها در هفته های اول زندگی متفاوت از نوزادانی بود که مادرانشان در محله های امن تر زندگی می کردند.
اسکن های ام‌آر‌آی از نوزادانی که مادرانشان در معرض جرم و جنایت قرار گرفته بودند، ارتباطات ضعیف تری بین ساختارهای مغزی که احساسات را پردازش می کنند و ساختارهایی که به تنظیم و کنترل آن احساسات کمک می کنند، نشان داد. به گزارش سیناپرس، اعتقاد بر این است که استرس مادر یکی از دلایل ضعف اتصالات در مغز نوزادان است.
دکتر کریستوفر دی. اسمایسر (Christopher D. Smyser) یکی از محققین اصلی این پژوهش ها می گوید: این مطالعات نشان می دهد که تجربیات مادر در دوران بارداری می تواند تأثیر عمده ای بر رشد مغز نوزادش داشته باشد. ما در حال تجزیه و تحلیل این هستیم که چگونه نواحی مغز توسعه یافته و شبکه های عملکردی اولیه را تشکیل می دهند زیرا نحوه توسعه و همکاری آن ساختارها ممکن است تأثیر عمده ای بر رشد و رفتار درازمدت کودک داشته باشد.
در مطالعه ای که شامل اثرات فقر بود، محققان روی ۲۸۰ مادر و نوزادانشان تمرکز کردند. رجینا ال. تریپلت (Regina L. Triplett) پژوهشگر ارشد این مطالعات و فوق دکترا در رشته مغز و اعصاب گفت: مشکلات اجتماعی در بسیاری از ساختارهای مغز تأثیر دارد اما تأثیرات قابل توجهی که با استرس روانی اجتماعی مرتبط باشد، وجود نداشت. به گزارش سیناپرس، نگرانی ما این است که با شروع زندگی نوزادان با این ساختارهای کوچکتر مغز، مغز آنها ممکن است به اندازه مغز نوزادانی که مادرانشان در خانواده های با درآمد بالاتر زندگی می کردند، رشد نکند.
در مطالعه دوم، که زندگی در محله های پر جرم و جنایت را به عنوان عاملی در ارتباطات عملکردی ضعیف تر در مغز نوزادان دخیل می دانست، ربکا جی برادی (Rebecca G. Brady) پژوهشگر این مطالعات دریافت که بر خلاف اثرات فقر، تأثیرات قرار گرفتن در معرض جرم و جنایت بر نواحی خاصی از مغز نوزادان متمرکز بود.
به گزارش سیناپرس، برادی می گوید: به نظر می رسد زندگی در یک منطقه با جرم و جنایت در دوران بارداری به جای تأثیر گسترده مغزی، تأثیرات خاص تری بر مناطق پردازش احساسات مغز نوزادان دارد. ما دریافتیم که این تضعیف ارتباطات عملکردی بین ساختارهای پردازش احساسات در مغز نوزادان زمانی که انواع دیگر ناملایمات، مانند فقر را کنترل می کردیم، بسیار قوی بود. به نظر می رسد که استرس‌های مرتبط با جرم و جنایت، اثرات ویژه تری بر عملکرد مغز داشته باشد.
شرح کامل این پژوهش ها در تاریخ ۱۲ آوریل به صورت آنلاین در مجله تخصصی JAMA Network Open منتشر شده و در دسترس علاقه مندان قرار دارد.
مترجم: مهنوش فلاحی پناه
No tags for this post.