به گزارش سیناپرس، این سیارک عظیم به حدود ۳۷ هزار کیلومتری سطح زمین می رسد که بسیار به زمین نزدیک است. اسم این سیارک نسبتا بزرگ آپوفیس است.
این سیارک در سال ۲۰۰۵ کشف شد و قطر آن حدود ۳۴۰ متر تخمین زده می شود. ارتفاع آن تقریباً به اندازه ساختمان امپایر استیت در منهتن نیویورک است و تخمین زده می شود که نزدیک شدن سیارکی به بزرگی آپوفیس به زمین یک رویداد بسیار نادر در هر هزار سال است.
به گفته محققان آپوفیس قرار نیست در ۱۳ آوریل ۲۰۲۹ (۲۵ فروردین ۱۴۰۸) به سیاره ما ضربه بزند اما دانشمندان فکر می کنند که مسیر حرکت نزدیک آن به زمین به طور خطرناکی این امکان را به وجود می آورد که چرخش زمین بتواند آن را در مسیر برخورد با زمین در سال ۲۰۶۰ یا ۲۰۶۸ قرار دهد.
ناسا در این مورد تردید دارد اما با توجه به اینکه آپوفیس ممکن است در ۴۰ سال آینده فاجعه ای ایجاد کند، تصمیم به بررسی نزدیک آن گرفته است.به گزارش سیناپرس،این نظریه ای است که پشت ماموریت دفاع سیاره ای آپوفیس ۲۰۲۹ (PDM) و به عنوان بخشی از بررسی دهه ای علوم سیاره ای و اختر زیست شناسی بر اساس اولویت های ناسا برای ده سال آینده در نظر گرفته شده است.
برخی محققان پیشنهاد می کنند ناسا فضاپیمایی را برای انجام اندازه گیری های حیاتی و بررسی نزدیک آپوفیس در سال ۲۰۲۹ پرتاب کند چراکه فرصتی نادر برای بازدید از آن است.
در متن این پیشنهاد آمده است: برای اینکه بتوانیم تغییراتی را که ممکن است با نزدیک شدن آپوفیس به زمین ایجاد شود، مشاهده کنیم، باید فضاپیمایی چند ماه قبل از نزدیک شدن آپوفیس به زمین آن را بررسی کرده و حتی چند ماه بعد هم در آپوفیس باقی بماند. این مقاله می گوید، فضاپیما باید در اواخر سال ۲۰۲۷ پرتاب شود و در اواخر سال ۲۰۲۸ به آپوفیس برسد.
در ادامه اهداف اصلی ماموریت آپوفیس ۲۰۲۹ PDM عبارتست از: ارزیابی ریسک، بررسی خواص فیزیکی آپوفیس، تعیین ساختار داخلی و ترسیم کل سطح آن قبل و بعد از عبور از زمین.
به گزارش سیناپرس، به هر حال، اگر حتی یک شانس کوچک وجود داشته باشد که آپوفیس بتواند به مسیر جدیدی هدایت شود که منجر به برخورد آن با زمین در سال ۲۰۶۸ شود، بهتر است اکنون با بهترین روش برای انحراف یا مختل کردن آن چاره ای اندیشید. همچنین این رویداد فرصتی تاریخی برای ستاره شناسان و دانشمندان سیاره شناسی است تا نمای نزدیک از آثار واقعی شکل گیری منظومه شمسی را مشاهده کنند.
در هر صورت، آپوفیس ۲۰۲۹ PDM ماموریت بعدی جذاب برای آزمایش تغییر جهت سیارک دوگانه (DART) و اولین مأموریت مشترک دفاع سیاره ای ناسا و آژانس فضایی اروپا (ESA) خواهد بود.
مترجم: لنا می آبادی
منبع: forbes