به گزارش سیناپرس، در مطالعه جالب و جدیدی که به هدایت دانشمندان دانشگاه ایالتی پنسیلوانیای آمریکا انجام شده است، پاسخ به این سوال که آیا مردم تمایل بیشتری به همدردی با حیوانات دارند تا با انسان های دیگر، پیچیده ارزیابی شده است. با این وجود یافته‌های این تحقیق می‌توانند پیامدهای مثبتی را درخصوص نحوه تنظیم پیام‌های عمومی به مردم در مورد موضوعاتی مانند سیاست‌های جدید زیست‌محیطی داشته باشند.
به گفته محققان، همدلی، فرآیند تفکر در مورد رنج و تجربه سخت موجود زنده دیگری است که گویی آن رنج، توسط خود شخص تجربه می شود. به گزارش سیناپرس، به عنوان مثال، وقتی دوستی با ما از تجربه ای ناراحت کننده صحبت می کند، نه فقط برای او غمگین شویم، بلکه در واقع مشکل او را تصور کرده و در احساس او سهیم می شویم.
در حالی که نمونه‌های زیادی از افرادی که نسبت به حیوانات احساس همدلی و شفقت می کنند وجود دارد، اما پژوهشگران می گویند نظریه‌ای وجود دارد مبنی بر این که ممکن است احساس همدلی واقعی با حیوانات برای مردم دشوارتر باشد، زیرا ذهن آن ها با انسان‌ها متفاوت است.
برای درک بهتر این موضوع، محققان چند مطالعه را انجام دادند. در اولین مطالعه، محققان 193 نفر را برای شرکت در آزمایشی انتخاب کردند که در آن از آن ها خواسته می شد بین همدلی با یک انسان یا یک حیوان، یک مورد را انتخاب کنند.
به گزارش سیناپرس، اگر آن ها انسانی را انتخاب می کردند، عکسی از یک فرد بزرگسال در سنین دانشگاه به آن ها نشان داده می شد و از آن ها خواسته می شد که تجربیات خود را به صورت ذهنی با او به اشتراک بگذارند. اگر هم حیوانی را انتخاب می کردند، عکس یک کوالا به آن ها نشان داده می شد و از آن ها خواسته می شد که همین کار را انجام دهند.
به گفته محققان، وقتی شرکت کنندگان در مطالعه اول مجبور بودند بین همدردی با انسان یا حیوان، یکی را انتخاب کنند، شرکت کنندگان فکر می کردند که همدردی با انسان دیگر آسان تر است.
آن ها می افزایند: شرکت‌کنندگان نشان دادند که همدلی با حیوانات چالش‌برانگیزتر است، و این موضوع که به طور کلی، باور همدلی دشوارتر است، آن ها را وادار کرد تا کمتر همدلی با حیوانات را انتخاب کنند. درواقع، این امکان وجود دارد که مردم احساس کنند همدلی با ذهنی که شبیه ذهن ما نیست، چالش برانگیزتر از تصور تجربه یک انسان دیگر باشد.
در مطالعات بعدی، محققان به ترتیب 192 و 197 شرکت‌کننده را انتخاب کردند که یک جفت کار انتخابی را تکمیل می کردند.به گزارش سیناپرس، در اولین تکلیف، از شرکت کنندگان خواسته شد که همدلی با یک فرد را انتخاب کنند یا به جای آن، بدون هرگونه همدلی، تنها به توصیف شخص مورد نظر بپردازند. سپس در یک کار جداگانه، از شرکت کنندگان خواسته شد همین کار را در خصوص یک حیوان انجام دهند.
دانشمندان می گویند: زمانی که انسان ها و حیوانات دیگر در رقابت نبودند، داستان تغییر کرد. زمانی که مردم این شانس را داشتند که با یک انسان غریبه همدلی کنند یا از آن جدا بمانند، مردم از همدلی اجتناب می کردند، که مشابه مطالعات قبلی است. اما برای حیوانات، آن ها الگوی اجتناب را نشان ندادند.به گزارش سیناپرس، در واقع، زمانی که ما انسان ها را از حیوانات جدا کردیم، مردم تمایل بیشتری به همدردی با یک حیوان نشان دادند تا یک انسان!
این نتایج به اعتقاد محققان می تواند پیامدهای جالبی داشته باشد. به عنوان مثال، اگر این یافته درست باشد که تقابل منافع حیوانات در مقابل منافع انسان، باعث می شود که مردم کمتر با حیوانات همدلی می کنند، چنین موضوعی می تواند بر نحوه تنظیم احساسات مردم در مورد سیاست های زیست محیطی تأثیرگذار باشد.
این یافته ها که بر پیچیدگی های ضمیر انسان در خصوص پدیده همدلی اشاره دارند، توسط دانشگاه ایالتی پنسیلوانیای آمریکا منتشر شده اند.
نویسنده: محمدرضا دلفیه