به گزارش سیناپرس، این سیاره که WASP-178b نام دارد، به دور WASP-178 ستاره جوان و سفید رنگی که دو برابر خورشید جرم دارد و در مداری بسیار کوتاه تنها در ۳/۳ روز می چرخد. در آن نزدیکی، دمای جهان گازی در حال افزایش بوده و به قدری داغ است که احتمالاً گرم ترین نوع سیاره فراخورشیدی است که می شناسیم.
مطالعات جدید آب و هوا برای نخستین بار، مونوکسید سیلیکون (SiO) را در اتمسفر یک سیاره فراخورشیدی شناسایی کرده که به ما بینش جدیدی از این جهان های واقعاً بیگانه می دهد.
دیوید سینگ (David Sing) اخترفیزیکدان دانشگاه جان هاپکینز در این باره گفت: ما هنوز درک خوبی از آب و هوا در محیط های سیاره ای مختلف نداریم. وقتی به زمین نگاه می کنید، تمام پیش بینی های آب و هوای ما هنوز با آنچه می توانیم اندازه گیری کنیم تنظیم می شود. اما وقتی به یک سیاره فراخورشیدی دور می روید، قدرت پیش بینی محدودی دارید زیرا یک نظریه کلی درباره چگونگی آب و هوا در جو ایجاد نکرده ایم.
مشتری های داغ برای مطالعه جذاب هستند. معمای جالبی که مطرح می شود این است که این سیارات نمی توانند در مدار فعلی خود شکل گرفته باشند، زیرا گرانش، تشعشع و بادهای شدید ستاره ای باید مانع از جمع شدن گاز به یکدیگر می شدند. به گزارش سیناپرس،با این حال، بیش از ۳۰۰ مشتری داغ تا به امروز شناسایی شده است. ستاره شناسان بر این باورند که آنها دورتر از ستاره های خود شکل می گیرند و به سمت داخل منظومه مهاجرت می کنند.
به گزارش سیناپرس،جرم WASP-178b حدود ۱/۴ برابر مشتری و ۱/۹ برابر اندازه آن است. این سیاره فراخورشیدی که از گرمای ستاره خود پف کرده است، به دمای ۲۱۷۷ درجه سانتیگراد می رسد. این دما نقطه ای برای تشکیل سیلیکات تبخیر شده است.
همانطور که می توانید تصور کنید، اخترشناسان می توانند با کنار هم گذاشتن ترانزیت‌ها، طیف را برای دریافت سیگنال قابل خواندن تقویت کنند. با استفاده از این روش، فلزات تبخیر شده مانند تیتانیوم، آهن و منیزیم در جو مشتری های داغ شناسایی شده اند.
تیمی از محققان به رهبری سینگ و همکارش جاش لوترینگر از دانشگاه یوتا از تلسکوپ فضایی هابل برای به دست آوردن طیف WASP-178b استفاده کردند و سیگنالی را یافتند که شبیه هیچ چیزی که تا به حال دیده شده بود، نبود و بر اساس تجزیه و تحلیل ها معلوم شد که سیلیکون و منیزیم است.
به گفته محققان، WASP-178b مانند تمام مشتری های داغ شناخته شده، به طور جزر و مدی به ستاره خود وصل شده است. یعنی طرف رو به ستاره روز و شب در طرف دیگر رو به رو است.به گزارش سیناپرس، این باعث ایجاد تفاوت قابل توجهی در دما بین دو نیمکره سیاره فراخورشیدی می شود. در سمت شب سیاره فراخورشیدی، ممکن است به اندازه کافی خنک باشد که بخارها به ابرهایی تبدیل شوند که به اعماق جو می بارد و در روز مواد معدنی بار دیگر تبخیر می شوند.
به گزارش سیناپرس، محققان نتوانستند هیچ نشانه ای از این تراکم را در WASP-178b ببینند اما نتایج نشان می دهد که مونوکسید سیلیکون ممکن است در سیارات فراخورشیدی دیگری که مشاهدات دقیق برای آنها قابل مشاهده است، وجود داشته باشد، بنابراین ممکن است باران سنگی در این سیاره فرا خورشیدی وجود داشته باشد.
شرح کامل این مطالعات و نتایج حاصل از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Nature منتشر شده است.
مترجم: سامیه خسروی زاده
No tags for this post.