به گزارش سیناپرس، کاهش عملکرد محصول، کمبود زمین و تغییرات آب و هوایی ممکن است باعث شود آسیای جنوب شرقی جایگاه خود را به عنوان صادرکننده عمده برنج از دست بدهد، مگر این که تغییراتی قابل توجه در تکنیک های تولید و مدیریت ایجاد شود.
این تجزیه و تحلیل که توسط پژوهشگران موسسه بین المللی تحقیقات برنج مستقر در فیلیپین انجام شده است، شکاف بین عملکرد بالقوه و واقعی برنج را در کشورهای جنوب شرق آسیا از جمله کامبوج، اندونزی و فیلیپین ارزیابی می‌کند و راه‌هایی برای افزایش تولید برنج در منطقه نشان می‌دهد.
آسیای جنوب شرقی حدود 40 درصد از صادرات بین‌المللی برنج را به خود اختصاص می‌دهد، اما این منطقه همچنین خود به عنوان مصرف‌کننده عمده برنج مطرح است.به گزارش سیناپرس، محققان خاطرنشان می کنند که تا سال 2050، به دلیل افزایش جمعیت، 18 درصد تقاضا برای برنج در این منطقه افزایش خواهد یافت.
به گفته پژوهشگران، با بروز محدودیت های مختلف در کشورهای عمده تولیدکننده برنج مانند چین و هند، کشورهای جنوب شرق آسیا که دچار شکاف عملکردی بیشتری می شوند، باید تولید خود را افزایش دهند تا نیازی به واردات در آینده نداشته باشند.
به گزارش سیناپرس،بررسی ها نشان می دهند که رکود تولید و عملکرد برنج در کشورهایی مانند میانمار، تایلند و ویتنام به دلیل تجاوزات مسکونی و صنعتی به مناطق کشت این گیاه مهم بوده و در حال حاضر، چشم‌انداز خاصی برای گسترش شالیزارها به دلیل سرمایه‌گذاری ناکافی و دلایل مرتبط دیگر، مشاهده نمی شود.
مجریان این تحقیق می گویند: تحلیل های ما نشان می دهند که در صورت ادامه روند فعلی، آسیای جنوب شرقی قادر به تولید مازاد برنج مورد نیاز جهان در آینده نخواهد بود. بالطبع عدم افزایش عملکرد برنج موجود، ظرفیت کشورهای منطقه را برای دستیابی به خودکفایی برنج و صادرات برنج به سایر مناطق را به شدت کاهش خواهد داد.
به گزارش سیناپرس،آن ها با استفاده از یک رویکرد مبتنی بر داده، دریافته اند که میانگین شکاف در عملکرد برنج حدود 48 درصد نسبت به پتانسیل عملکرد این گیاه زراعی است. اگرچه از این لحاظ، تفاوت های قابل توجهی بین کشورها وجود دارد.
این محققان معتقدند کاهش شکاف ذکرشده فوق به نصف از طریق مدیریت مناسب محصول و سایر اقدامات، می تواند نیاز به واردات برنج را به شدت کاهش دهد و به تولید مجموع مازاد برنج سالانه ای معادل 54 میلیون تن منجر گردد.
آن ها اقدامات خاصی مانند سرمایه گذاری در تحقیقات کشاورزی و افزایش فناوری های افزایش بهره وری را برای کاهش شکاف عملکرد قابل بهره برداری برنج در 20 سال آینده توصیه می کنند.
این محققان اضافه می کنند که شیوه های صحیح مدیریت زراعی مانند استفاده بهتر از کود و آبیاری، مواد مغذی، آب و مدیریت آفات به ویژه در محیط های دیم می تواند در این خصوص مفید واقع شود.
به گزارش سیناپرس، این تجزیه و تحلیل پژوهشی در قالب یک مقاله علمی در نشریه جهانی Nature Food منتشر شده است.
مترجم: محمدرضا دلفیه