پرندگان گیاه خوار اجتماعی تر از حشرات خواران هستند
به گزارش سیناپرس، تحقیقات جدید یک تیم بین المللی از دانشمندان به سرپرستی دانشگاه باث در انگلستان نشان می دهد که پرندگان بافنده که دانه خوار هستند بیشتر از گونه هایی که حشرات می خورند در کلنی ها جمع شده و لانه سازی می کنند.
برای اولین بار، این مطالعه از نظر آماری یک فرضیه اکولوژیکی تأثیرگذار بر رفتار اجتماعی را که ۵۸ سال پیش توسط کروک ارائه شد را پشتیبانی می کند.
پرندگان بافنده خانواده ای متشکل از ۱۱۸ گونه پرنده آواز خوان هستند که بیشتر در جنوب صحرای آفریقا زندگی می کنند و به دلیل ساخت و ساز دقیق لانه هایشان به اصطلاح آن ها را پرندگان بافنده می نامند. به گزارش سیناپرس،در حالی که برخی از این گونه ها در دشت های بی درخت زندگی و از دانه ها تغذیه می کنند، گونه های دیگر در جنگل زندگی کرده و بیشتر از حشرات تغذیه می کنند.
محققان داده های جمع آوری شده روی بسیاری از گونه های پرندگان بافنده را برای بررسی روابط بین رژیم غذایی، زیستگاه و رفتار اجتماعی مورد تحلیل قرار دادند. آنها مشاهده کردند که پرندگانی که در دشت زندگی می کنند تمایل داشتند با هم جمع شده و به صورت گروهی به جستجوی غذا بپردازند تا بهترین منابع بذر را پیدا کنند.
به گزارش سیناپرس، همان پرندگان همچنین در گروه های بزرگ لانه می کردند و اغلب رفتار چندهمسری داشته و در طول هر فصل با چندین پرنده جفت می شدند.
در مقابل، گونه هایی که در جنگل زندگی می کنند تمایل داشتند که منفرد آشیانه بسازند و در کنار هم جمع نشده یا در کلنی‌ها زندگی نمی کنند. این پرندگان تمایل به تک همسری با یک جفت در هر فصل داشتند.
این تحقیق، برای اولین بار، از نظر آماری از فرضیه های اکولوژیکی تکامل اجتماعی که توسط یک اخلاق شناس بریتانیایی، جان کروک، برای اولین بار در سال ۱۹۶۴ ارتباط بین رژیم غذایی، زیستگاه و رفتار اجتماعی را مطرح کرد، پشتیبانی می کند.
علاوه بر این، مطالعه جدید نشان داد که رژیم غذایی و زیستگاه، دوشکلی جنسی را پیش بینی می کند که تفاوت ظاهری بین دو جنس است. در گونه های چندهمسر، نرها اغلب پرهای رنگارنگ و پر زرق و برق بیشتری دارند، در حالی که در گونه های تک همسر، نرها و ماده ها تمایل دارند شبیه به هم به نظر برسند.
پروفسور تاماس شکلی (Tamás Székely) از مرکز تکامل میلنر در دانشگاه باث در بریتانیا که این مطالعه را آغاز و رهبری کرد، گفت: برای پرندگانی که از دانه ها در دشت های باز تغذیه می کنند، جمع شدن در کنار همدیگر کارایی را بهبود می بخشد زیرا یافتن غذا را آسان تر می کند. به گزارش سیناپرس، زندگی گروهی همچنین خطر شکار شدن در فضای باز را با ایجاد ایمنی در تعداد آنها کاهش می دهد.
با این حال، در زیستگاه های باز مانند دشت های بی درخت، مکان های لانه سازی محدودی وجود دارد، به این معنی که پرندگان با هم در یک کلنی زندگی می کنند و این اغلب منجر به چندهمسری می شود.
از سوی دیگر، پرندگان جنگلی و حشره خوار باید منطقه وسیع تری را برای یافتن غذا جستجو کنند زیرا حشرات پراکنده تر هستند. زیستگاه نسبتا امن تر بوده و جنگل مکان های لانه سازی مناسب زیادی را فراهم می کند، بنابراین پرندگان نیازی به زندگی نزدیک با هم ندارند.
این سیستم اجتماعی منزوی تر همچنین به این معنی است که آنها به احتمال زیاد در طول فصل تولید مثل با یک جفت باقی می مانند.
پروفسور شکلی می افزاید، این مطالعه بسیار هیجان انگیز است زیرا ما چنین پیوندهای پیچیده ای را برای اولین بار بین نوع غذا، رفتار گروهی و سیستم های جفت گیری با استفاده از تجزیه و تحلیل فیلوژنتیک در یک گروه متنوع از پرندگان آوازخوان نشان داده ایم.
به گزارش سیناپرس، تیم تحقیقاتی قصد دارد با آزمایش اعتبار فرضیه کروک در پستانداران، ماهی ها و حشرات، مرزهای این یافته ها را حتی بیشتر از این پیش ببرد.
شرح کامل این پژوهش شگفت انگیز در آخرین شماره مجله تخصصی The American Naturalist منتشر شده است.
مترجم: لنا می آبادی
