کاهش انتشار کربن به رشد اقتصادی آسیب نمی زند
به گزارش سیناپرس، انتشار خالص صفر کربن تا سال ۲۰۵۰ هدف جهانی است که اکنون توسط بسیاری از کشورها دنبال می شود و در راستای اهداف توافقنامه پاریس در سال ۲۰۱۵ مبنی بر کنترل افزایش میانگین دمای جهانی به کمتر از ۲ درجه سانتی گراد تاکید دارد.
بر این اساس مطالعه جدید از سیستم های انرژی و مدل های اقتصاد کلان برای بررسی چگونگی دستیابی به این اهداف با تداوم رشد اقتصادی تا سال ۲۱۰۰ استفاده می کند.
در حالی که برخی از محققان استدلال می کنند که حل بحران آب و هوا با ادامه رشد اقتصادی در کشورهای توسعه یافته سازگار نیست باید گفت که اقتصاد اتحادیه اروپا بین سال های ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۶ بیش از ۵۰ درصد رشد کرد در حالی که انتشار کربن ۲۵ درصد در این قاره کاهش یافت. به گزارش سیناپرس، به عنوان مثال، در بریتانیا و فنلاند، انتشار گازهای گلخانه ای از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۶ کاهش یافت در حالی که اقتصاد آنها از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۶ رشد کرد.
محققان در پژوهش ها سناریوهای مختلفی را برای کاهش رشد تقاضای انرژی اولیه جهانی مدل سازی کردند، به طوری که در سال ۲۱۰۰ تقاضای انرژی اولیه تنها ۳۰ درصد بالاتر از سطح سال ۲۰۲۰ بود.
محققان همچنین به کارگیری فناوری های تجدید پذیر مورد نیاز برای کربن زدایی در تولید برق و تولید هفت برابری انرژی مورد استفاده جهان را برای جایگزینی سوخت‌های فسیلی در حمل و نقل، گرمایش و برخی فرآیندهای صنعتی به طور کامل تا سال ۲۱۰۰ مدل سازی کردند. به گزارش سیناپرس، در نهایت، پژوهشگران توانستند کاهش تدریجی زغال سنگ در سطح جهان را به همان سرعتی که ایالات متحده استفاده از آن را در سال های اخیر کاهش داده است، مدل سازی کنند.
نتایج این مطالعه با بسیاری از سناریوهای افزایش ۱.۵ درجه سانتیگراد در پایگاه داده محققان مطابقت داشت، که همه آنها رشد مداوم در اقتصاد جهانی را نشان می دادند در حالی که هدف آب و هوایی ۱.۵ درجه سانتیگراد را برآورده می کردند.به گزارش سیناپرس، به طور کلی، کاهش رشد اقتصادی تا سال ۲۱۰۰ اندک بود. هیچ یک از سناریوها به کاهش تولید اقتصادی به سطح سال ۲۰۲۰ نزدیک نشد.
به گزارش سیناپرس، با کاهش تدریجی مصرف زغال سنگ و با استفاده بیشتر از فناوری های جذب، ذخیره و انتشار منفی کربن، رسیدن به هدف ۱.۵ درجه سانتی گراد تا سال ۲۱۰۰ همچنان ممکن است. اوج دما در این سناریو از ۱.۸۷ درجه سانتیگراد به ۱.۸۹ درجه سانتیگراد افزایش می یابد. اگر جذب کربن اتفاق نیافتد، حتی با کاهش سریع زغال سنگ، انتشار دی اکسید کربن تجمعی بیش از سناریوی اصلی بوده و دو برابر می شود.
نتایج مدل سازی این مطالعه نشان می دهد که با سیاست های عمومی سختگیرانه، اهداف معاهده پاریس برای محدود کردن گرمایش زمین در سال ۲۱۰۰ امکان پذیر بوده و این امر می تواند با رشد اقتصادی قوی محقق شود. برای دستیابی به این هدف، سیاست‌های کشورها باید با همکاری جهانی، سیاست های زیست محیطی قوی و رشد کنترل شده جمعیت، افزایش قابل توجهی در بهره وری انرژی و منابع و استقرار سریع فناوری های کم کربن را تحریک کنند.
پل اکینز (Paul Ekins) سرپرست این مطالعات در انتها گفت: تداوم رشد اقتصادی جهانی به وضوح با دستیابی به هدف کنترل گرمایش زمین در توافقنامه پاریس سازگار است. به گزارش سیناپرس، شرح کامل این پژوهش و یافته های حاصل از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Oxford Open Energy منتشر شده است.
مترجم: مهدی فلاحی پناه
No tags for this post.
