به گزارش سیناپرس، بافت استخوانی نوزادان به ویژه در بخش جمجمه، نرم بوده و بسیار آسیب پذیر است. به طور کلی هر نوع ضربه به سر و به ویژه در سنین کودکی خطرناک بوده و می تواند آسیب هایی جدی در پی داشته باشد.
برای مثال اگر در هنگام رانندگی به کودک خود که در صندلی عقب نشسته است بستن کمربند ایمنی را آموزش نداده و آن را به یک فرهنگ برای کودک تبدیل نکنید، ممکن است یک ترمز ساده موجب برخورد سر فرزندتان با بدنه خودرو و یا صندلی های ماشین شود.
متاسفانه باید در نظر داشت این چنین ضرباتی مستقیما روی سر کودک تاثیر خواهد گذاشت و می تواند موجب اسیب هایی جدی در بلند مدت شود، این موضوع تنها به مواردی مانند رانندگی منتهی نمی شود و می توان آن را در ورزش های رقابتی و درگیرانه ای مانند فوتبال، کشتی و… که با تعامل فیزیکی همراه است نیز دید.به گزارش سیناپرس، ضربات کوچکی که بر روی سر افراد بالغ تاثیری ندارد می تواند به راحتی بر لایه نازکتر استخوان جمجمه کودکان تاثیر گذاشته و موجب آسیب های هرچند خفیف مغزی شوند، از نشانه های آسیب مغزی می توان به موارد زیر اشاره نمود:
– حالت تهوع
– گیجی
– سرگیجه
– سردرد
الیته تمام موارد یاد شده در همان روز ضربه خود را نشان خواهند داد ولی عوارضی نیز وجود دارند که در بازه زمانی طولانی تر بروز خواهند یافت برای مثال ضربه به سر می تواند به سردرد مزمن و عدم امکان تمرکز روی مسایل منجر شود که در طول دو تا سه روز خود را نشان خواهند داد.
به گزارش سیناپرس، باید توجه داشت که در صورت برخورد احتمالی سر کودک با اشیا سخت، نیازی نیست تا برای وی محدودیت های سختگیرانه ایجاد کرده و او را از فعالیت های ورزشی محروم کنید بلکه در این شرایط کافیست تا نشانه های یاد شده را بشناسید تا در صورت بروز چنین موردی سریعا اقدام نموده و فرزند خود را به نزد پزشک ببرید تا از اسیب جدی جلوگیری شود.
در این میان راه کار های مفیدی وجود دارند که عبارتند از:
ایجاد توجه کافی روی فرهنگ سازی مسائلی مانند بستن کمربند و رفتار های داخل ماشین که انجام این موارد موجب خواهد شد تا کودک شما استفاده از کمربند را یک امر برای جلوگیری از جریمه توسط پلیس ندانسته و آن را یک مورد مفید برای نجات جان خود محسوب کند. به گزارش خبرگزاری سینا، از سوی دیگر، مواردی مانند عدم ایستادن در خودرو نیز برای حفظ سلامت کودک مفید خواهد بود و در تمامی این مراحل الگوی اصلی کودک خود شما و رفتارهای شما است.
مورد دیگری که باید به آن توجه داشت این است که امکانات روزشی کودک خود را کمی حرفه ای تر کنید و برای مثال او را برای ورزش به مراکزی بفرستید که مربی های با دانش در محل ورزش حضور داشته باشند تا در صورت ایجاد چنین آسیب هایی سریعا به شما گزارش بدهند.
در پایان باید به یاد داشته باشید که کودک همیشه از رفتار پدر و مادر خود تقلید خواهد نمود و به این ترتیب شما بهترین الگو برای امن بودن بدن کودک خود خواهید بود، البته احتیاط بیش از حد یادگیری کودک شما را به تاخیر خواهد انداخت و بی خیال بودن نیز می تواند خطرات بلند مدت فیزیکی برای کودک شما درپی داشته باشد. بهترین راه در این مسیر، ایجاد تعادل در رفتار والدین به عنوان الگوی اصلی کودکان است.
مترجم: ابراهیم خسروپرست
منبع: Life