به گزارش سیناپرس، قبل از انتخاب یک مدرسه برای فرزندمان باید در نظر داشته باشیم که چه چیزی مدرسه خوب و مدرسه بد را از یکدیگر متمایز می کند؟ چه عواملی موجب می شود تا یک مدرسه را برای کودکمان خوب بدانیم و یک مدرسه دیگر را فاقد این استاندارد محسوب کنیم؟
ایا والدین می توانند در بهتر شدن مدرسه برای کودکانشان موثر باشند؟ در این یادداشت قصد داریم تا به جواب این سوال ها بپردازیم، جالب اینجاست که پاسخ این سوال ها می تواند شما را شگفت زده کند.
مطالعات انجام شده توسط پژوهشگران، نشانه هایی را برای مدرسه خوب تعریف کرده اند که به صورت عمومی در بیشتر نتایج از گروه های مختلف تحقیقاتی یکسان است: مدرسین، مسئولان مدرسه، والدین ( نوع خانواده های دانش آموزان ) و خود دانش آموزان یک مدرسه می توانند عناصری برای در نظر گرفتن عیار یک مدرسه به حساب بیایند و هر یک با پیشرفت خود به صورت کلی می تواند ساختار مدرسه را به پیشرفت منتهی کنند.
در ادامه عناصر یک مدرسه خوب را بررسی خواهیم کرد:
– در مدارس خوب نحوه سخن گفتن افراد درگیر در امور تدریس و یا امور مدیریت مناسب است و این افراد به طور کامل از گفتن کلمات نامناسب خودداری می کنند و این موضوع به طبع در مورد کودکانی که در این مدرسه تحصیل می کنند نیز صادق است.
– تمامی پرسنل غیر مدرس در مدرسه باید کاملا متعهد و دارای انضباط و پایبندی اخلاقی باشند، این موضوع درباره تمامی کارکنان صادق است، از نظافتچی مدرسه تا راننده سرویس باید افرادی قابل اعتماد باشند زیرا در نوع خود می توانند در برخورد با کودکان تاثیر منفی بر روی آنها بگذارند و بدون شک این چنین تاثیر نامناسبی موجب کاهش اعتبار مدرسه شده و مسئولان مدرسه باید برای رسیدگی به چنین مواردی زمان کافی را اختصاص دهند و آن را از اولویت های مدرسه خود بدانند.
– در صورت بروز هر گونه مشکل و یا نارضایتی از طرف والدین، مدرسه باید افرادی را داشته باشد که بتوانند شرایط را کنترل و مشکل را به بهترین وضع ممکن حل و فصل کند. در کل از یک مدرسه خوب باید انتظار داشت که دارای پرسنلی باشد که بتوانند به صورت کلی از وقوع هرگونه مشکلی جلوگیری کنند. به گزارش سیناپرس،برای مثال مدیریت مدرسه باید نظارت نامحسوسی روی رفتار ناظم داشته باشد و همچنین رفتار معملم ها در کلاس باید مورد کنترل دائمی مدیر مدرسه قرار بگیرد، باید بدانید که مدیر مدرسه ای که تمام وقت را در دفتر خود بگذراند نمی تواند به صورت کارآمد مدرسه خود را کنترل کند و تنها از طریق رابطه می تواند از شرایط آگاه گردد ولی مدیر مدرسه ای که خوب محسوب شود به صورت دائمی در حال کنترل وضعیت کلاس ها و سر زدن به وضعیت آموزشی و محیطی مدرسه خود خواهد بود.
از نشانه های یک مدیر خوب، اختصاص دادن زمانی معین برای پذیرش دانش آموزان و صحبت با آنها درباره مشکلات است.
– مسئولان مدرسه باید از سلامت کودک در ساعاتی که از مدرسه خارج می شود نیز اطمینان حاصل کنند. برای مثال معلمان مدرسه می توانند در حال رفتن از مدرسه به محیط های خطرناکی که در نزدیکی مدرس قرار دارند سر زده و بررسی کنند که آیا کودکان به آنجا مراجعه می کنند یا خیر و در صورت دیدن دانش آموزان در چنین محیطی موضوع را به سرعت با والدین در میان بگذارند. در این میان والدین نیز نقش مهمی دارند زیرا می توانند با قرار دادن اطلاعات تماس فوری به مسئولان مدرسه در شرایط ویژه در دسترس باشند و مسئولان مدرسه نیز با استفاده از همین شماره ها بتوانند به سرعت از مواردی این چنینی آگاه شوند.
نقش والدین برای بهبود کارکرد مدرسه
– والدین باید هر شب وضعیت تحصیلی کودک خود را جویا شده و وسایل مدرسه او را بررسی کنند تا چیزی برای روز آینده از قلم نیفتد.
– والدین باید به صورت دائمی با مدرسه کودک خود در ارتباط باشند و از وضعیت تحصیلی و همچنین پیشرفت وی آگاه شوند، این موضوع می تواند به پیشرفت مدرسه نیز کمک کند زیرا مسئولان مدرسه در صورت احساس این موضوع که دائما تحت نظر والدین قرار دارند به تلاش بیشتری خواهند پرداخت و همین تلاش و کوشش موجب بهبود مدرسه خواهد شد.
– به هیچ عنوان برای نرفتن کودک خود به مدرسه بهانه نیاورید زیرا بهانه آوردن در چنین شرایطی تنها موجب خواهد شد کودک شما به تنبلی و از زیر بار مسئولیت در رفتن عادت کند.
– کودک خود را با پیشرفت های تحصیلی مورد تشویق قرار دهید و همچنین برای سخت کوشی کودک خود ارزش ویژه ای قائل شوید و این ارزش را به او نشان دهید تا انگیزه بیشتری بیابد.
– به هیچ عنوان جلسه های اولیا و مربیان را از دست ندهید زیرا این جلسات برخلاف ذهنیت منفی کلی موجود، بسیار مهم هستند و می توانند به بهبود شرایط مدرسه کمک زیادی کنند، برای مثال اگر در این جلسات شرکت کنید به صورت کاملا ساده ای به مشکلات عمومی مدرسه پی خواهید برد.
این عناصر می توانند به آینده کودک شما کمک شایانی بکنند و بدون شک انتخاب مدرسه برای کودک به صورت سطحی تنها از سر باز کردن موضوع بوده و می تواند خطرهای زیادی را برای آینده کودک به وجود بیاورد بنابراین دست کم گرفتن این موضوع به هیچ عنوان کار درستی نخواهد بود.
گزارش: ناصر پورقدیمی
No tags for this post.