به گزارش سیناپرس، در حال حاضر استرس مساله بسیار مهمی در زندگی بشر است. ظاهرا بیماری ها و مشکلات سلامتی در اثر استرس به ویژه در اوایل زندگی تأثیر نگران کننده را روی مغز دارد.
تحقیقات نشان می دهد که استرس در دوران کودکی می تواند افراد را در معرض خطر بیشتر افسردگی در آینده و در بزرگسالی قرار دهد.
نتایج یک پژوهش اپی ژنتیکی روی موش ها نشان می دهد استرس اولیه زندگی می تواند بر نحوه بیان دی ان ای تأثیر گذاشته و ارگانیسم را در برابر استرس در بزرگسالی مستعدتر کند.به گزارش سیناپرس، در این مطالعه اثر مولکول هایی که دی ان ای ما را تنظیم می کنند، مورد بررسی قرار گرفتند.
محققان روان شناسی دریافتند موش هایی که در اوایل زندگی در معرض استرس قرار می گیرند، در بزرگسالی بیشتر احتمال دارد علائم افسردگی را نشان دهند. به گزارش سیناپرس، این تغییرات همچنین با تفاوت های ژنتیکی مرتبط بود.
دکتر کاترین پنا (Catherine Peña) سرپرست این پروژه تحقیقاتی در این رابطه گفت: ما کشف کردیم که اختلال در مراقبت مادر از موش ها باعث ایجاد تغییراتی در سطوح صدها ژن در VTA می شود که این ناحیه مغز را حتی پیش از اینکه تغییرات رفتاری را تشخیص دهیم، در حالتی شبیه افسردگی قرار می دهد.
به گزارش سیناپرس، اساساً، این ناحیه مغز یک استعداد نهفته و مادام العمر به افسردگی را رمزگذاری می کند که تنها پس از مواجهه با استرس اضافی آشکار می شود. فاکتور رمزگذاری حیاتی، ارتودنتیکل هومئوباکس ۲ (Otx2) نامیده می شود که به کنترل نحوه بیان ژن های ما در بدن کمک می کند.
به گفته دکتر کاترین پنا (Catherine Peña)، این فاکتور کدگذاری فقط روی موش ها در دوران نوزادی تأثیر نمی گذارد. وی اظهار داشت ما پیش بینی می کردیم که تنها با تغییر سطح ارتودنتیکل هومئوباکس ۲ در دوره حساس اولیه، بتوانیم اثرات استرس اولیه زندگی را بهبود بخشیم. به گزارش سیناپرس، این در مورد اثرات طولانی مدت بر رفتارهای افسردگی صادق بود، اما مشخص شد ما همچنین می توانیم حساسیت استرس را برای مدت کوتاهی با دستکاری Otx2 در بزرگسالی تغییر دهیم.
پروفسور اریک جی. نستلر (Eric J. Nestler) از دیگر محققان این پروژه تحقیقاتی هدف نهایی این تحقیق را چنین توضیح داد: این الگو برای درک همبستگی های مولکولی افزایش خطر افسردگی ناشی از استرس اولیه زندگی مفید خواهد بود و می تواند راه را برای جستجوی چنین دیدگاه های حساسی در مطالعات انسانی هموار کند.
هدف نهایی این تحقیق کمک به اکتشافات درمانی مربوط به افرادی است که استرس و ضربه دوران کودکی را تجربه کرده اند.
شرح کامل این پژوهش ها و نتایج حاصل از آن در مجله علوم (Science) منتشرشده و قابل دسترس است.
مترجم: رضوان خندان
منبع: science