به گزارش سیناپرس،در دنیا، تقریباً صد هزار گونه جلبک میکروسکوپی یا اصطلاحا ریزجلبک وجود دارد که هر کدام مجموعه ای از ویژگی های خاص خود را دارند. این تنوع باعث می شود که ریزجلبک ها تقریباً در هر محیطی روی زمین رشد کنند. آن ها عمدتاً در زیستگاه های آبی مانند آب شیرین یا فاضلاب وجود دارند، اما در خاک مرطوب و حتی برف نیز یافت شده اند.
به گفته پژوهشگران دانشگاه غرب اسکاتلند، طی چند دهه گذشته، تحقیقات مختلف، پتانسیل عظیم ریزجلبک‌ها را در تولید سوخت زیستی نشان داده‌اند. سوخت زیستی، سوختی است که از مواد گیاهی یا فضولات حیوانی تولید می شود.
این موجودات، توانایی منحصر به فردی برای تبدیل نور خورشید و دی اکسید کربن به طیف وسیعی از ترکیبات بیوشیمیایی دارند. آن ها مانند گیاهان، متابولیسم کرده و اکسیژن تولید می کنند. این چرخه به عنوان یک سیستم جذب کربن عمل می کند که به موجب آن CO2 مضر موجود در جو به اکسیژن مفید تبدیل می شود. به گزارش سیناپرس،اما چگونه ممکن است این موجودات سوختی تولید کنند که در خودروها قابل استفاده باشد؟ بنزین و گازوئیل مورد استفاده کنونی از نفت خامی گرفته می شوند که میلیون ها سال پیش از موجودات مرده دریایی تشکیل شده اند. اما سوخت زیستی مدرن از موجودات زنده می تواند به صورت بلادرنگ تولید شود.
سوخت زیستی ساخته شده از ریزجلبک ها در حال حاضر یکی از امیدوارکننده ترین جایگزین های سوخت فسیلی برای حفظ تقاضای انرژی در جهان است. البته این کار آسانی نیست، به خصوص این که باید با یک صنعت بسیار سودآور که بیش از یک قرن است تأسیس شده، رقابت کند
درواقع، ریزجلبک ها مستقیماً سوخت زیستی تولید نمی کنند بلکه آن ها لیپید یا چربی تولید می کنند و برای ساخت سوخت زیستی، این چربی ها باید از طریق فرآیندی به نام ترانس استریفیکاسیون به مواد دیگری تبدیل شوند.
بررسی ها نشان می دهد که آینده برای کشت ریزجلبک ها و استخراج لیپید از آن ها بسیار امیدوارکننده است. در این راستا، توسعه فناوری های هیبریدی، تغییر جهانی به سمت کاهش اتکای ما به سوخت های فسیلی را تسریع خواهد کرد. به گزارش سیناپرس،برای بالاتر بردن بهره وری تولید سوخت زیستی از ریزجلبک ها، محققان در صدد هستند از کارخانه های سلولی استفاده کنند که در آن ها از نانوذرات طلا برای افزایش نرخ تولید و کارایی استفاده می شود.
آن ها همچنین روش دیگری را مد نظر دارند که مانند شیردوشی از گاوهای شیرده، به جای از بین رفتن ریزجلبک ها در پایان هر دوره تولید، آن ها را وادار به تولید ادامه دار لیپیدهای لازم برای تولید سوخت های زیستی کنند.
چنین راهکارهایی با بالا بردن کارایی تولید سوخت زیستی، منجر به رقابتی شدن این سوخت با سوخت‌های فسیلی فعلی می‌شود و به تسریع حرکت به سمت منابع انرژی جایگزین کمک می‌کند.
گفتنی است این یافته ها در نشریه Science of The Total Environment وابسته به ناشر معتبر جهانی، الزویر منتشر شده اند.
نویسنده: محمدرضا دلفیه