نماد سایت خبرگزاری سیناپرس

دود آتش سوزی لایه اوزون را از بین می برد

به گزارش سیناپرس، یک مطالعه جدید نشان می ‌دهد که دود ناشی از آتش ‌سوزی‌ های جنگلی، که به یک پدیده رایج در سراسر جهان تبدیل شده ‌اند، می ‌تواند لایه اوزون زمین را از بین ببرد. سپر اوزون در استراتوسفر زمین، پرتوهای فرابنفش خورشید را جذب می کند.

محققان دانشگاه واترلو هشدار دادند که اگر تغییرات آب و هوایی باعث تکرار آتش‌ سوزی‌ های بزرگ شود، تشعشعات فرابنفش مخرب تری به زمین خواهد رسید. محققان بررسی کردند که چگونه دود ناشی از آتش ‌سوزی‌ های استرالیا در سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ ، ازن اتمسفر را در نیمکره جنوبی برای چند ماه از بین برد.

بر اساس داده ‌های واحد نظارت ماهواره ‌ای کوپرنیک اتحادیه اروپا، آتش‌ سوزی‌ های جنگلی تابستانی سال گذشته در یاکوتیا در منطقه سیبری روسیه، رکوردی را در ایجاد انتشار کربن به ثبت رساند. دوستداران محیط زیست هشدار می دهند که چنین آتش سوزی هایی که در اثر گرمایش کره زمین ایجاد می شود، می تواند یخ های سیبری و زمین های ذغال سنگ نارس را ذوب کرده و کربنی را که مدت ها در توندرای یخ زده ذخیره شده بود را آزاد کند.

در این پژوهش، محققان از داده های ماهواره ای آزمایش شیمی جوی آژانس فضایی کانادا برای اندازه گیری تاثیر ذرات دود در استراتوسفر استفاده کردند. در این رابطه،  پیتر برنات (Peter Bernath) محقق ارشد این مطالعات گفت: آتش سوزی های استرالیا ذرات دود اسیدی را به استراتوسفر تزریق کرد و حالت شیمیایی کلر، هیدروژن و نیتروژن را که اوزون را تنظیم می کند، مختل شد.

پروفسور برنات، محقق گروه شیمی دانشگاه واترلو همچنین افزود: این اولین اندازه گیری بزرگ دود است که نشان می دهد این ترکیبات تنظیم کننده، ازن را به ترکیبات واکنش پذیرتری تبدیل می کند که ازن را از بین می برد.

او همچنین افزود: با این حال، مشابه حفره‌ های روی مناطق قطبی، آسیب موقتی بود و با انتشار دود از استراتوسفر، سطح ازن به سطح قبل از آتش‌ سوزی بازگشت. اما افزایش شیوع آتش‌ سوزی‌ های جنگلی می ‌تواند به معنای وقوع بیشتر تخریب باشد. 

به گزارش سیناپرس، ماهواره آزمایش شیمی اتمسفر (ACE)  دارای یک ماموریت منحصر به فرد با بیش از ۱۸سال داده مداوم در مورد ترکیب جو است. ACE مجموعه بزرگی از مولکول ‌ها را اندازه‌ گیری می ‌کند تا تصویری بهتر و کامل‌ تر از آنچه در جو زمین اتفاق می ‌افتد را ارائه دهد.
شرح کامل این پژوهش و یافته های حاصل از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Science منتشر شده و در دسترس علاقه مندان قرار دارد.

مترجم: لنا می آبادی
 

No tags for this post.
خروج از نسخه موبایل