یک میلیارد خانه در مناطق ساحلی غرق می شوند
به گزارش سیناپرس، تغییرات اقلیمی، گرمایش زمین و مشکلات ناشی از ان ها را می توان در زمره اصلی ترین تهدیداتی دانست که انسان با ان رو به رو است. در این میان شهرهای ساحلی به مراتب بیشتر از سایر نقاط جهان در معرض خطر قرار دارند.
یافته های محققین نشان می دهد خطرات مرتبط با تغییرات اقلیمی برای ۴ میلیارد و ۲۰۰ میلیون نفری که در شهرها زندگی می کنند و همچنین برای ساختمان ها و زیرساخت ها در حال افزایش است. این تهدیدهای اصلی عبارتند از استرس گرمایی ، سیل و همچنین پیامدهای بلایای مرتبط با آب و هوا که می تواند بر تامین غذا، آب و سایر منابع ضروری تاثیر بگذارد.
تخمین زده می شود که تا سال ۲۰۵۰ ، جمعیت شهری تا دو میلیارد و ۵۰۰ میلیون نفر افزایش یابد، این موضوع به ویژه در سواحل آفریقا، آسیا و جزایر و سایر مناطقی که در برابر تغییرات آب و هوایی آسیب پذیر هستند، دارای اهمیت است.
تحلیل های انجام شده نشان می دهد بیش از یک میلیارد نفر که در مناطق کم ارتفاع ساحلی زندگی می کنند ممکن است تا سال ۲۰۵۰ دچار سیل شوند زیرا تغییرات آب و هوایی منجر به افزایش سطح دریاها، بارندگی های مکرر و شدیدتر و طوفان های استوایی قوی تر می شود.
به گزارش سیناپرس، اگر میانگین دمای کره زمین ۲ درجه سانتیگراد بالاتر از سطح قبل از صنعتی شدن باشد، خسارت به زیرساخت ها تا سال ۲۱۰۰ می تواند 4.2 تریلیون دلار هزینه داشته باشد.متاسفانه باید اعتراف کرد بسته به درجه گرمایش جهانی، بین نیم تا سه چهارم جمعیت جهان، عمدتاً در شهرها، ممکن است تا سال ۲۱۰۰ با شرایط غیرقابل تحمل گرمای شدید و رطوبت بالا مواجه شوند. این تهدید به ویژه در مناطق گرمسیری شدیدتر است.
امواج گرما می تواند ظرفیت کاری را تا سال ۲۰۵۰ در گرم ترین ماه ها ۲۰ درصد کاهش دهد. از سوی دیگر مناطق شهری مستعد سیل و خشکسالی می تواند تا سال ۲۰۳۰ بیش از دو برابر شود.به گزارش sinapress، نکته قابل توجه در گزارش فوق، این است که اگر گرمایش زمین به ۲ تا ۲.۵ درجه سانتی گراد برسد، حداقل ۲۵ کلان شهر تحت تاثیر افزایش سطح دریا قرار خواهند گرفت.
به گزارش سیناپرس، افزایش ۱۵ سانتی متری سطح دریا برای افزایش ۲۰ درصدی تعداد افرادی که در معرض سیل های ۱۰۰ ساله قرار دارند کافی است. بنادر و فرودگاه هایی که در سطح دریا ساخته شده‌اند احتمالاً دچار سیل خواهند شد و بسیاری از زیر ساخت های حیاتی این شهرها از بین خواهد رفت.
نابودی این زیر ساخت ها منجر به اختلال در توزیع جمعیتی شده و این افزایش خطر برای شهرهای ساحلی و جزایر کوچک منجر به نیاز به برنامه ریزی برای جابجایی جمعیت می شود. مطالعات کارشناسان همچنین نشان می دهد ۱۲۲ میلیون نفر دیگر تا سال ۲۰۳۰ تحت سناریویی که نابرابری ها افزایش می یابد در فقر شدید زندگی خواهند کرد. در مناطق شهری، ساکنین و جوامعی که از نظر اجتماعی و اقتصادی به حاشیه رانده شده اند، بیشترین ضربه را خواهند دید.
در نهایت باید به این موضوع اشاره کرد که انسان هم اکنون در دوراهی دشواری قرار گرفته و اگر در این زمینه اقدامی اساسی و قابل مشاهده صورت نگیرد، دیگر راه برگشتی وجود نخواهد داشت.
مترجم: حمید تعالی
منبع: gilmorehealth
