به گزارش سیناپرس، پژوهشگران موفق به مدل سازی سلولی دوران ابتدای بارداری انسان شدند. این سیستم رابطه مادر و جنین را بازسازی کرده و می تواند به درک ما از مکانیسم های زیربنایی کاشت موفق جنین کمک کند.
برقراری موفقیت آمیز بارداری مستلزم اتصال جنین و لانه گزینی به لایه آندومتر رحم مادر است. تحقیقات قبلی نشان داده بود که ناهنجاری در این فرآیند ممکن است منجر به عوارضی مانند پره اکلامپسی شود. با این حال، ارزیابی این موضوع در انسان به دلیل نگرانی های اخلاقی دشوار بوده و مدل های حیوانی یا سلولی در تقلید برخی از پیچیدگی‌های سلولی ناکام هستند.
به همین دلیل تیمی از محققان به سرپرستی دان دونگئون هو (Dan Dongeun Huh) و مونیکا مینیگی (Monica Mainigi)، یک سیستم کاشت روی یک تراشه برای بازسازی رابط مادر و جنین طراحی کردند. این سیستم از یک پلت فرم میکروسیال متشکل از یک اتاقک جنین و یک محفظه عروقی مادر که به یک کانال ماتریکس خارج سلولی متصل شده است، تشکیل شده و همراه با سلول های تروفوبلاست خارج پرز (EVTs – زیرمجموعه ای از سلول های جفتی درگیر در اتصال جفت به رحم) استفاده می کند.
به گزارش سیناپرس، پژوهشگران در این مطالعات توانستند نمونه های بالینی با استفاده از این پلت فرم، روند مهاجرت EVT ها را مشاهده کرده و حرکت به سمت رگ های خونی در بخش مادر را دنبال کنند.
نویسندگان همچنین توانستند تأثیر پارامترهای مختلف محیطی و حضور سلول های استرومایی مادر (بافت همبند) و سلول های ایمنی را بر مهاجرت EVT بررسی کنند. در نهایت، آن ها طی مطالعات خود موفق شدند پروتئین های ترشح شده توسط سلول های رحم مادر و چگونگی بازسازی بافت مادر را برای تطبیق با سلول های جنینی بررسی کنند.
به گزارش سیناپرس، نویسندگان پیشنهاد می کنند که یافته های آنها پیشرفتی مهم در توانایی ما برای مدل سازی بارداری اولیه انسان است و ممکن است توسعه پلتفرم هایی را برای کشف تولید مثل انسان امکان پذیر کند.
شرح کامل این پژوهش و یافته های به دست آمده از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Nature Communications ارائه شده است.
مترجم: نیروانا محمدحسینی