به گزارش سیناپرس،محققان آمریکایی می گویند که مکانیسم آزمایشی مناسبی را برای درمان و معالجه موفقیت آمیز بیماری لایم شناسایی کرده اند.
این آزمایش، یک نوع خاص آنتی بادی را که باعث رشد باکتری لایم در بدن افراد آلوده می شود شناسایی می کند. محققان بر این باورند که آزمایش هایی برای شناسایی این اتو آنتی بادی ها یعنی آنتی بادی هایی که به اشتباه، بافت ها یا اندام های فرد را هدف قرار داده و با آن ها واکنش نشان می دهند، می تواند راهی برای تشخیص زودتر بیماری در اختیار پزشکان قرار دهد.
محققان این مطالعه، یک تیم تحقیقاتی از دپارتمان بیولوژی مولکولی و میکروبیولوژی دانشگاه تافتس آمریکا و موسسه ملی آلرژی و بیماری های عفونی در موسسه ملی بهداشت هستند.
بیماری لایم، پنج دهه پیش در امتداد سواحل کانکتیکات شناسایی شد و در سراسر نیوانگلند و منطقه میانی اقیانوس اطلس گسترش یافت. به گزارش سیناپرس، این بیماری ناشی از گزش یک کنه عفونی است که اغلب شناسایی نمی شود، مگر این که فرد متوجه بثورات آشکاری شود که در اطراف نیش ایجاد می شوند.
بیماری لایم می تواند منجر به عوارض طولانی مدت ناتوان کننده ای از جمله آرتریت، خستگی، اختلالات ذهنی و در موارد شدید، حمله به بافت قلب و مغز شود.به گزارش سیناپرس، این بیماری که توسط باکتری بورلیا بورگدورفری ایجاد می شود، اغلب با آنتی بیوتیک قابل درمان است. اما در 10 تا 20 درصد موارد، اثرات این بیماری همچنان پس از درمان باقی می مانند.
محققان می گویند تست های مرسوم لایم می توانند تا مدت طولانی پس از درمان مثبت بمانند. در نتیجه، برای برخی از افرادی که از علائمی مشابه عفونت طولانی مدت بیماری لایم رنج می برند، پزشکان نمی توانند مطمئن شوند که که آیا بیمار مبتلا به بیماری لایم مزمن است، درمان شده و سپس مجدداً عفونی شده است، یا درمان شده است و از مشکل دیگری رنج می‌برد.
به گفته آن ها، باکتری لایم، علیرغم اینکه یک پاتوژن بسیار موفق است، بسیار بیشتر از سایر باکتری ها به دریافت مواد مغذی از محیط خود وابسته است.
پژوهشگران در فرآیند تحقیقات متوجه شدند که ارگانیسم فوق، چربی هایی به نام فسفولیپیدها را مستقیماً از محیط اطراف خود در بدن میزبان دریافت کرده و آن را روی سطح خود قرار می دهد.
دانشمندان کشف کردند که هم حیوانات و هم بیماران آلوده به باکتری لایم، اتو آنتی بادی هایی را علیه فسفولیپیدهای متعدد ایجاد کردند. به گزارش سیناپرس،از آنجایی که اتو آنتی بادی ها می توانند به میزبان آسیب برسانند، به شدت کنترل شده و به محض حذف عامل محرک، به سرعت ناپدید می شوند.
این محققان اظهار داشته اند: در حالی که آزمایش های کنونی، تشخیص عفونت مجدد یا درمان موفقیت آمیز را دشوار می‌کند، اتو آنتی بادی های ضد فسفولیپید، به دلیل افزایش سریع و همچنین رفع سریع آن ها با درمان، می توانند به عنوان یک روش آزمایشی نو، این مشکلات را حل کنند.
این آزمایش می تواند تشخیص دهد که بیماری لایم معالجه شده است یا خیر بنابراین این امکان را نیز می دهد که متوجه شویم آیا یک بیمار با عفونت قبلی، اکنون دوباره آلوده شده است.
محققان اضافه کرده اند: آنتی بادی های ضد فسفولیپید معمولاً در بیماری های خود ایمنی مانند لوپوس دیده می شوند و با لخته شدن خون و التهاب مداوم که منجر به ایجاد سایر بیماری ها می‌شود، همراه هستند. بسیاری از علائم پایدار در بیمارانی که پس از تشخیص بیماری لایم، همچنان علائم خود را حفظ می کنند، مشابه بیماری های خود ایمنی هستند.
قابل ذکر است یافته های تحقیقاتی فوق در تاریخ 15 مارس توسط مجله Clinical Investigation منتشر شده اند.
ترجمه: سنا دلفیه