آشکار سازی ماده تاریک در اعماق زمین انجام می شود

دکتر سهراب راهوار، کیهان ‌شناس و استاد دانشگاه صنعتی شریف، معتقد است، ماده تاریک برهمکنش بسیار ضعیفی دارد اما صفر نیست به همین دلیل دانشمندان در فرآیند آشکارسازی ها به دنبال کشف سیگنال اصلی هستند.

وی در گفتگو با خبرنگار سیناپرس درباره ماهیت این ماده گفت: از دهه هفتاد میلادی مشخص شد که ماده تاریک وجود دارد. در واقع،دلیل وجود ماده تاریک به حرکت کهکشان ها بر می گردد. از آنجایی که دانشمندان نمی توانستند چرخش کهکشان ها را با ماده روشن تشریح کنند، باید جرم دیگری وجود داشته باشد که بتوان با محوریت آن چرخش کهکشان ها را تبیین کرد. در واقع با قوانین کشف شده نیوتن نمی توانستند بفهمند که چرا کهکشان ها داخل خوشه کهکشانی می چرخد.

وی افزود: علاوه بر آن دانشمندان با مطالعه دینامیک کیهان متوجه شدند دلیل این حرکات جرمی است که با هیچ قانونی قابل تشریح نیست و نمی توان دید. جرمی که ما نمی بینیم و نمی دانیم کجاست؟ اما در فیزیک ذرات بنیادی پیش ‌بینی می‌ کنیم که یک سری ذرات ممکن است وجود داشته باشد که از پروتون و نوترون سنگین تر است و در برهمکنش با ماده و نور بسیار ضعیف است.

راهوار گفت: جرم مذکور تنها دارای اثر گرانشی است که  اجسام را به یکدیگر جذب می کند. اما برای رصد این جرم ناپیدا دانشمندان آزمایش های پر هزینه ای را طراحی کردند. این آزمایش ها در زمره آشکارسازی قرار می گرفت. معمولا در اعماق زمین منطقه ای برای انجام این آزمایشگاه ها ساخته شده است. علت این که این آزمایش ها در اعماق زمین یا در دل کوه ها انجام می شود این است که دانشمندان تنها به آشکار سازی و بررسی تشعشعاتی که از فضا می آید، می پردازند و تا حد امکان دیگر تشعشات زمینی را حذف می کنند.

وی ادامه داد: در حقیقت از میلیاردها میلیارد فاصله، امواجی به زمین می رسد که برهمکنش بسیار ضعیفی دارد اما صفر نیست؛ به همین دلیل دانشمندان به دنبال نشانه هایی هستند تا بتوانند منبع آن را کشف کنند در حقیقت آن ها می خواهند سیگنالی را بسازند که دارای فیزیک بسیار پیچیده ای است و با کاربرد آن می توان این امواج را دریافت کرد. اما هنوز موجی دریافت نشده است

این کیهان ‌شناس گفت: حال این نظر وجود دارد که یا ماده تاریک وجود ندارد یا باید قوانین موجود را تغییر دهیم حتی شاید لازم باشد در خارج از منظومه شمسی باید این قانون اصلاح شود.

وی در پاسخ به این پرسش که چقدر این مطالعات و آزمایش ها می تواند در ردیابی و پیش بینی برخوردهای سیارک ها به کار دانشمندان بیاید؟ گفت: امروزه برخی از پروژه ‌های فضایی به طور ویژه هدفشان ردیابی سیارک ها است که در طول سال های متمادی به طور مرتب مورد مطالعه قرار می گیرند به همین دلیل امکانات کافی در پیش بینی برخورد سیارک ها داریم. بنابراین می توان اعتماد کافی در اطلاعاتی که ابزارهای رصدی در برخورد سیارک ها به زمین می دهد، داشته باشیم.

راهوار درباره اعتماد به دیگر ابزار جدید رصدی یعنی تلسکوپ جیمز ‌وب گفت: شاید در کوتاه مدت نتوانیم آنچه که می خواهیم را از جیمز وب دریافت کنیم؛ اما در دو الی سه دهه آینده انقلاب علمی به وجود می آورد و ممکن است سال ها کار کند و در بخش های مختلف آسمان شب کشفیات تکان دهنده ای داشته باشد.

گفتگو: مهتاب دمیرچی

No tags for this post.