به گزارش سیناپرس، ممکن است گاهی احساس شود که زمین تنهاست، اما در واقعیت اینگونه نیست. تقریباً 10,000,000,000,000,000,000,000 (بیش از یک سپتیلیون) سیاره در کیهان وجود دارد و این رقم حتی شامل همه سیاره ها نمی شود. البته، دسته ای احتمالاً از مواد شیمیایی رادیواکتیو پوشیده شده اند، گروهی از گاز خالص ساخته شده یا در معرض اقیانوس‌های سوزان ماگمایی قرار دارند.
با این حال انتظار می رود چیزی حدود ۳۰۰ میلیون سیاره به دور ستاره‌های خورشید مانند بچرخند و وجود زمین دیگری ممکن است به معنای وجود شکل حیات به صورت دیگری باشد.
اگر خوش شانس باشیم، یکی از این رقبای دوقلوی زمین می تواند تنها در فاصله چهار سال نوری از ما، در منظومه سه ستاره همسایه ما، آلفا قنطورس، وجود داشته باشد. به گزارش سیناپرس،دانشمندان با حفظ این امید، مقاله ای که تصویری شگفت انگیز از این که چنین دنیای جایگزینی ممکن است وجود داشته باشد، ارائه می کنند.
این تیم پژوهشی، این سیاره دوقلوی زمین را α-Cen Earth می نامند. بر اساس آنچه در مورد آلفا قنطورس می دانیم، محققان از مدل های عددی برای ایجاد و اندازه گیری یک سیاره فرضی، صخره ای و به اندازه زمین در منطقه قابل سکونت منظومه استفاده کردند.
این منطقه اساساً نقطه ای در منظومه ستاره ای است که به احتمال زیاد دارای آب بوده و شرایط مناسب برای زندگی دارد. به همین دلیل، محققان آن را به عنوان منطقه طلایی می دانند چراکه نه خیلی گرم، نه خیلی سرد و کاملا معتدل و برای حیات مناسب است. 
در ادامه، مدل های محققان نشان می داد که α-Cen Earth به طور قابل توجهی شبیه به سیاره خودمان است. این سیاره یک گوشته یا لایه میانی دارد که سیلیکات‌ها بر آن غالب هستند و فضای داخلی آن با ظرفیت ذخیره سازی آب به اندازه زمین است.به گزارش سیناپرس، با این حال، زمین دیگر ممکن است کمی درخشان تر باشد چراکه این مطالعه می گوید یک تن گرافیت و الماس ممکن است در گوشته اش در کنار صخره‌های معمولی آویزان باشد.
به گزارش سیناپرس،اما شگفت انگیزترین و شاید حتی امیدوار کننده ترین نکته اینست که زمین α-Cen شبیه سازی شده، جوی اولیه شبیه به اتمسفر زمین در دوران آرکئن، حدود ۲.۵ تا ۴ میلیارد سال پیش را نشان می دهد. در آن زمان بود که حیات برای اولین بار در سیاره ما به شکل میکروب ها پدیدار شد.
با این حال، این مطالعه می گوید که از طرف دیگر، زمین α-Cen با زمین معمولی متفاوت است زیرا احتمالاً هسته ای آهنی کمی بزرگ تر از زمین ما دارد و سطحی دارد که از نظریه تکتونیک صفحه ای پیروی نمی کند.
به گزارش سیناپرس، با در نظر گرفتن همه عوامل، مطالعه جدید به عنوان یک پله، هم از نظر فیزیکی و هم از لحاظ استعاری، برای اکتشاف سیاره فراخورشیدی آینده عمل می کند. این مدل‌ها نه تنها راه را برای درک اتصالات ستاره-سیاره کلیدی در تشخیص قابلیت حیات هموار می کنند، بلکه به ما یاد آوری می کنند که جهان های زیادی در هستی وجود دارند.
شرح کامل این مدل سازی و تحقیقات پیرامون آن در آخرین شماره مجله تخصصی Astrophysical منتشر شده است.
مترجم: مهدی فلاحی پناه
منبع: cnet