به گزارش سیناپرس، سالانه تحقیقات بسیاری انجام می شود که بخش عظیمی از آنها را پژوهش های روان شناختی در بر می گیرد. بیشتر این پروژه های تحقیقاتی نیازمند بررسی ها و آزمایش های انسانی هستند. حال این سوال مطرح می شود که چه افرادی و چرا در این تحقیقات شرکت می کنند؟
به طور کلی بسیاری از فارغ التحصیلان رشته روان شناسی مجبور به شرکت در این آزمایش ها به عنوان الزام دروس خود هستند. به نظر می رسد بیشتر مطالعات روان شناسی روی دانشجویان کارشناسی انجام می شود. اما با این حال گروه دیگری از مردم وجود دارند که با کمال میل و به طور داوطلبانه در این پژوهش ها شرکت می کنند.
گروهی از محققان بر اساس داده های به دست آمده معتقدند خودشیفته ها کمتر پیش می آید که در چنین پروژه های تحقیقاتی شرکت کنند. افراد دارای قاطعیت پایین نیز مانند افراد خودشیفته کمتر اقدام به شرکت در این پروژه ها می کنند. به گزارش سیناپرس، از سوی دیگر، افرادی که به انجام اقدامات وسواسی گونه، نمایشی، ایثارگرانه و مداخله جویانه علاقمند هستند، بیشتر احتمال دارد در این تحقیقات شرکت کنند.
به گزارش سیناپرس، از نظر پژوهشگران این مساله نگران کننده است چرا که تخمین های اختلالات شخصیت بر اساس نمونه های جمعیتی است با این شرایط و تفاوت های شرکت کنندگان در این تحقیقات، نشانگر سوگیری قابل توجهه است.
با این حال، به طور کلی تر باید گفت که بدبین بودن در مورد انگیزه های شرکت کنندگان جهت شرکت در پروژه های پژوهشی به محققان آسیبی نمی رساند. وقتی می پرسیم چرا برخی از افراد، شرکت در تحقیقات روان شناختی را انتخاب کرده یا از شرکت در آنها امتناع می کنند، احتمالاً پاسخ ها هم محققین و هم خود شرکت کنندگان را شگفت زده خواهد کرد.
شرح کامل این پژوهش ها و نتایج حاصل از آن در آخرین شماره مجله شخصیت و تفاوت های فردی (Personality and Individual Differences) منتشر شده و قابل دسترس است.
مترجم: مریم عالمی
منبع: spring