به گزارش سیناپرس، نوزادی به نام ایستون سینامون با چندین نقص قلبی و همچنین اختلال در عملکرد غده تیموس متولد شده بود. غده تیموس در پشت استخوان قفسه سینه قرار داشته و با ایجاد نوعی گلبول سفید به نام سلول های T نقشی کلیدی در سیستم ایمنی دارد. وضعیت حاد سلامتی این نوزاد باعث شد که او نیاز به پیوند قلب و پیوند بافت تیموس داشته باشد.
طبق روش‌های موجود، قلب های پیوندی به دلیل اثرات مخرب ناشی از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی که برای جلوگیری از رد آن ها استفاده می شوند، طول عمر متوسطی بین ۱۰ تا ۱۵ سال دارند.
به همین دلیل و با توجه به شرایط وخیم سیستم ایمنی این نوزاد، محققان در دانشگاه دوک تکنیکی را برای استفاده از بافت تیموس اهدایی برای افزایش احتمال پذیرش عضو پیوندی ابداع کرده‌اند.
به گزارش سیناپرس،از آنجایی که غده تیموس تولید سلول‌های T را تحریک می کند که به مواد خارجی وارد شده به بدن حمله می کنند، کاشت بافتی که از غده تیموس در همان عضو پیوندی ، می تواند به بدن در پذیرش آن کمک کند.
این رویکرد در مطالعات قبلی روی حیوانات امیدوارکننده بود، اما ترکیب نادر شرایط ایستون باعث شد که محققان برای اولین بار آن را روی یک انسان انجام دهند. این موضوع با رضایت خانواده این نوزاد انجام شد زیرا در صورت عدم انجام این عمل، هیچ شانسی برای زنده ماندن وی وجود نداشت.
جوزف دبلیو تورک (Joseph W Turek)، رئیس بخش جراحی قلب اطفال دانشگاه دوک و یکی از اعضای این تیم جراحی، درباره موضوع فوق گفت: روش جدید ما، این پتانسیل را دارد که آینده پیوند عضو را تغییر دهد. به گزارش سیناپرس،اگر این روش موفقیت آمیز باشد و ما بودجه تحقیقاتی بیشتری دریافت کنیم، می توان روشی را استفاده کرد که گیرندگان پیوند، عضو اهدایی را رد نکرده و همچنین نیازی به درمان با داروهای طولانی مدت سرکوب کننده سیستم ایمنی ندارند.
به گزارش سیناپرس،این داروهای می توانن بسیار مضر بوده و بخش هایی از بدن همچون کلیه ها را مسموم کنند.ایستون هر دو عمل را زمانی که شش ماهه بود در تابستان سال ۲۰۲۱ انجام داد و پس از گذشت ۱۷۲ روز، گفته می شود که حالش خوب است.
مترجم: زهرا همراز
منبع: sciencefocus