توسعه به مثابه افزایش قابلیت های انسان، تعامل هم افزا بین توسعه اطلاعاتی و توسعه انسانی است. منظور از توسعه اطلاعاتی، افزایش ثروت مادی جوامع در نتیجه افزایش بهره وری ناشی از فناوری اطلاعاتی و ارتباطی جدید، شبکه بندی سازمانی و منابع انسانی دانش بنیان است.
مفهوم توسعه اطلاعاتی به اطلاعات گرایی اشاره دارد. ویژگی اساسی اطلاعات گرایی، کاربرد گسترده فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی دیجیتال میکرو الکترونیک¬بنیان است که امکان گسترش اشکال شبکه ای سازمان در همه حوزه های زندگی اقتصادی و اجتماعی را فراهم می آورد.
هدف این کتاب، بازخوانی و بازتعریف ابزارها و اهداف توسعه در شرایط جدید یعنی شرایط عصر اطلاعات است. توسعه زیرساخت های فناوری اطلاعاتی- ارتباطاتی، در ایران گاه با مقاومت هایی جدی و در بسیاری موارد با نقد همراه شده است. آمارهای مطرح شده در این کتاب نشان می دهند که فناوری اطلاعاتی- ارتباطاتی جدید نه تنها نباید با تردید و بدگمانی دیده شود، بلکه ناگزیر و بی تردید باید در کانون سیاست های توسعه ای کشورها گنجانده شود.
مترجمان معتقدند: «مهم‌ترین جذابیت این کتاب این است که پژوهشگران مختلف با استفاده از یک چارچوب مفهومی نظری یگانه تلاش کرده اند به مطالعه موارد و زمینه های متفاوت بپردازند. این یگانگی چارچوب نظری و چندگانگی کاربست آن در کشورها و زمینه های مختلف، هم بر جذابیت روش شناختی و هم بر اهمیت راهبردی کتاب برای کشور ما که هنوز در مسیر توسعه با چالش های فکری و عملی قابل‌توجه رو به روست می‌افزاید.»
ساختار کتاب به نحوی است که نویسندگان مختلف تلاش می‌کنند با کاربست یک چارچوب تحلیلی واحد در کشورها و مناطق مختلف، نشان دهند که چگونه می‌توان فناوری‌های اطلاعاتی-ارتباطی نوین را در خدمت توسعة همه‌جانبه قرار داد. در مجموع این کتاب تلاش می‌کند نشان دهد که نوعی رابطة هم‌افزایی بین توسعة اطلاعاتی و توسعة انسانی وجود دارد و منابع کسب شده از طریق توسعة اطلاعاتی، برای پایداری توسعة انسانی حیاتی است.
کتاب فوق با عنوان (Reconceptualizing development in the global information age) به تازگی روانه بازار شده و از طریق فروشگاه اینترنتی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات نیز قابل خریداری است.
No tags for this post.