سیارکی که پیش بینی می شد به زمین برخورد کند
به گزارش سیناپرس، در ششم ژانویه 2022 مصادف با ۱۶ دی ۱۴۰۰ اخترشناسان در رصدخانه مونت لمون در آریزونا سیارکی را با عرض ۷۰ متر کشف کردند. بر اساس مشاهدات اولیه، به نظر می رسید که این سیارک که با نام «2022 AE1» شناخته می شود، می تواند در گذر بعدی خود در چهارم ژوئیه 2023 مصادف با ۱۴ خرداد ۱۴۰۲ به زمین برخورد کند.
از آنجایی که هر گونه عدم قطعیت در مدار یک سیارک در ساعات پس از کشف آن به بالاترین حد خود می رسد، ستاره شناسان در چندین رصدخانه مختلف تلاش کردند تا مشاهدات بعدی را انجام دهند.
با این حال، هفت شب اول رصد اینگونه نشان داد که احتمال برخورد این جرم آسمانی با زمین زیاد است. سیارک 2022 AE1 توسط سیستم تعیین مدار سیارک (AstOD)، یک سیستم خودکار که اخترشناسان در سراسر جهان برای ارزیابی خطر سیارک از آن استفاده می کنند، برای یک برخورد احتمالی در آینده علامت گذاری شد.
علاوه بر این، این سیارک یکی از بالاترین رتبه بندی‌ها را در مقیاس پالرمو را کسب کرد، رتبه بندی که ستاره شناسان از آن برای دسته بندی و اولویت بندی خطرات برخورد با زمین استفاده می کنند. به گزارش سیناپرس، رصد های هفته دوم نگران کننده تر بود، چراکه هیچ رصدی نمی توانست انجام پذیرد زیرا ماه کامل مانع از مشاهده این سیارک از زمین شد.
اما خوشبختانه، زمانی که سیارک توانست دوباره ردیابی شود، داده های انباشته شده در مسیر سیارک نشان داد که شانس برخورد به طور چشمگیری در طول زمان کاهش می یابد. از آن زمان تائید شده است که 2022 AE1 در آینده قابل پیش بینی بر زمین تأثیر نخواهد گذاشت و با آن برخورد نمی کند.
مارکو میشلی (Marco Micheli) ستاره شناس در مرکز هماهنگی اجرام نزدیک به زمین ESA (NEOCC) می گوید: در تقریباً ده سالی که در ESA کار کردم، هرگز چنین شی خطرناکی ندیده بودم. ردیابی 2022 AE1 و اصلاح مسیر آن تا زمانی که داده های کافی به دست نمی آمد، هیجان انگیز بود.
او می افزاید: اولین رصد یک سیارک فقط یک نقطه است که شامل یک نقطه نوری در آسمان می شود. در این مرحله، مشخص نیست که چیست و به کجا می رود. میشلی توضیح داد که برای آشکار کردن یک جسم در حال حرکت به رصد دوم نیاز است و حداقل سه مورد رصد بیشتر برای تعیین مدار و سرعت آن لازم است.به گزارش سیناپرس، مشاهدات بیشتر، مدار را کمی بیشتر اصلاح می کند و عدم قطعیت ها را کاهش می دهد تا زمانی که اخترشناسان مطمئن شوند که در درجه اول به زمین برخورد نمی کند.
برای کمک به این تعیین‌ها، اخترشناسان از شبیه سازی های رایانه ای برای محاسبه مسیر مداری آینده سیارک استفاده می کنند و موقعیت‌ها و سرعت های اولیه ای که به طور تصادفی انتخاب شده اند و در محدوده خطای مشاهدات قرار دارند، را بررسی می کنند. با ایجاد تعداد زیادی شبیه سازی، اخترشناسان می توانند احتمال برخورد هر مسیر خاصی را با زمین محاسبه کنند.
به عنوان مثال، اگر یک میلیون مدار ممکن مختلف شبیه سازی شود و فقط یکی از آنها منجر به برخورد شود، به این معنی است که احتمال برخورد سیارک با زمین یک در یک میلیون است. آنچه معمولاً اتفاق می افتد این است که با مشاهدات و داده های بیشتر، منطقه خطر کوچکتر شده و مسیر آینده سیارک از زمین دور شده و درصد خطر را کاهش می دهد.
در مورد 2022 AE1، داده‌های مورد نیاز برای نشان دادن سطح ریسک محاسبه شده از مشاهدات اولیه فراهم شد. با داده های بیشتر، سطح ریسک کمتر شده و به صفر متمایل شد.
به گزارش سیناپرس، لورا فاجیولی (Laura Faggioli) NEOCC که مدار 2022 AE1 را در طول دوره رصد محاسبه کرد، گفت: داده ها واضح بود و روز بعد توسط همتایان ما در ناسا تایید شد که سیارک 2022 AE1 خطر برخورد با زمین ندارد.
شرح کامل و جزییات رصد این سیارک در مجله تخصصی Universe Today منتشر شده است.
مترجم: فاطمه امینی
