آب های سرد باعث رشد کوسه هیولاهای ماقبل تاریخ شد
به گزارش سیناپرس، اوتادوس مگالودون (Otodus megalodon) معمولاً به عنوان یک کوسه غول پیکر و هیولا در فیلم های تخیلی به تصویر کشیده می شود. در حقیقت، این گونه فقط از روی دندان ها و مهره های کشف شده در پیشینه فسیلی شناخته شده است، اگرچه عموماً از نظر علمی پذیرفته شده است که این گونه واقعاً غول پیکر بوده و به حداقل ۱۵ متر و احتمالاً به ۲۰ متر رسیده است.
مطالعه جدید سوابق منتشر شده از رخدادهای جغرافیایی دندان های مگالودون را به همراه طول کل بدن تخمینی آنها دوباره بررسی کرد.
کنشو شیمادا (Kenshu Shimada) از محققان دانشگاه دپاول (DePaul) در شیکاگو درباره موضوع فوق می گوید: یافته های ما نشان می دهد که قبلاً یک الگوی اندازه بدن ناشناخته برای فسیل های کوسه، به ویژه پیروی از یک الگوی اکولوژیکی مبتنی بر جغرافیا به نام قانون برگمان است.
قانون برگمان که توسط زیستشناس آلمانی کارل برگمان (Carl Bergmann) در اواسط دهه ۱۸۰۰ ارائه شد، یک تعمیم گسترده است و توضیح می دهد که حیوانات بزرگ تر در آب و هوای سردتر رشد می کنند، زیرا این بزرگی اندازه به آنها کمک میکند در مقایسه با حیوانات با جثه کوچک تر گرما را به طور موثرتری حفظ کنند.
ویکتور پرز (Victor Perez)، دیرینه شناس موزه دریایی Calvert در مریلند و یکی از پژوهشگران این پروژه تحقیقاتی خاطرنشان کرد: دانشمندان دائماً به دنبال قوانین زندگی هستند که به ما کمک می کند الگوهای طبیعی را پیش بینی کنیم.به گزارش سیناپرس، به نظر می رسد که قانون برگمان در مورد اوتادوس مگالودون نیز اعمال می شود.
هری مایش (Harry Maisch)، یکی از اعضای هیئت علمی کالج اجتماعی برگن و دانشگاه فرلی دیکینسون در نیوجرسی و یکی از محققان این پروژه گفت: برخی از مکان هایی که محل زندگی مگالودون در نظر گرفته شده قبلاً به عنوان مناطق احتمالی مهدکوسه کوسه فسیلی شناسایی شده بودند، زیرا این مکان ها به طور متوسط دندان های مگالودون کوچک تری نسبت به سایر مکان های مگالودون دارند.
با این حال، مطالعه جدید نشان داد که مناطق شناسایی شده قبلی برای مگالودون در نزدیکی خط استوا قرار دارند، جایی که آب گرمتر است. هنوز این امکان وجود دارد که مگالودون بتواند از مناطق مهد کودک برای پرورش کوسه های جوان استفاده کند.به گزارش سیناپرس، اما مطالعه ما نشان می دهد که مکان های فسیلی متشکل از دندان های کوچک تر مگالودون ممکن است در عوض محصول کوسه هایی باشد که صرفاً در نتیجه آب گرم تر به اندازه کلی بدن کوچک تر می رسند.
نتایج این مطالعه پیامدهای مهمی برای درک اینکه چگونه تغییرات آب و هوایی مدرن به سرعت تغییر زیستگاه های دریایی را به عرض های جغرافیایی قطبی تر در شکارچیان راس مانند کوسه ها تسریع می کند، دارد.
نتیجه اصلی مطالعه فوق، این است که همه مگالودون ها از نظر جغرافیایی متفاوت به یک اندازه و در ابعاد غول پیکر رشد نکرده اند. این تصور رایج که این گونه به ۱۸ تا ۲۰ متر رسیده است باید در درجه اول برای جمعیت هایی که در محیط های سردتر زندگی می کنند به کار رود. به گزارش سیناپرس،این مطالعه جدید، بازبینی روندهای اندازه بدن و نواحی مهد کوسه مگاتندانی نئوژن نشان می دهد که قانون برگمان احتمالاً غول پیکر بودن آن را در آب های سردتر افزایش داده است.
شرح کامل این پژوهش ها و نتایج حاصل از آن در شماره آینده مجله زیست شناسی تاریخی (Historical Biology) منتشر خواهد شد.
مترجم: نیروانا محمدحسینی