به گزارش سیناپرس، همواره می شنویم که گفته می شود فردی جوان تر یا مسن تر از سن تقویمی خود به نظر می رسد، اما آیا پیری فقط در ظاهر انسان ها نمود دارد؟ نتایج بررسی های دانشمندان نشان می دهد که این طور نیست و برای بررسی پیری، باید به اندام های درونی بدن نیز نگاه کرد. چراکه اندام ها و سیستم های مختلف داخل بدن ما ممکن است حداقل از منظر بیولوژیکی سن متفاوتی داشته باشند.
در این زمینه، یک تیم بین‌المللی از محققان از نشانگرهای زیستی، مدل‌سازی آماری و تکنیک‌های دیگر برای توسعه ابزارهایی به منظور اندازه‌گیری سن بیولوژیکی سیستم‌های اندامی مختلف استفاده کرده اند.
این محققان که تحت هدایت دانشمندان موسسه ژنومیک پکن (BGI) واقع در کشور چین هستند، بر اساس یافته های خود، گزارش داده اند که اصولا چندین ساعت مختلف در بدن وجود دارد که به طور گسترده ای بر اساس عواملی از جمله ژنتیک و سبک زندگی در هر فرد متفاوت هستند.
این محققان اظهار داشته اند: مطالعه ما از رویکردهایی استفاده کرد که می تواند به بهبود درک ما از پیری کمک کند و مهم تر از آن می تواند روزی در مراقبت های بهداشتی واقعی استفاده شود. به گزارش سیناپرس، ما در این کار، از نشانگرهای زیستی استفاده کردیم که می‌توان آن را از نمونه‌های خون و مدفوع به‌علاوه برخی اندازه‌گیری‌ها از معاینه معمول بدن به دست آورد.
قبل از این، مفهوم ارزیابی میزان پیری بیولوژیکی افراد که از دهه 1970 وجود داشته است، بیشتر روی توسعه روش‌هایی برای تخمین یک شاخص پیری متمرکز و یا مطالعه نشانگرهای زیستی مولکولی مربوط به پیری با استفاده از بافت‌ها و کشت‌های سلولی در خارج از بدن متمرکز بوده است.
اکنون مجریان این پژوهش در یک طراحی پژوهشی جدید، بیش از چهار هزار نفر داوطلب ساکن در منطقه شنژن چین را برای تهیه نمونه های خون و مدفوع و تصاویر پوست صورت و انجام معاینات آمادگی جسمانی به کار گرفته اند.به گزارش سیناپرس، داوطلبان بین 20 تا 45 سال سن داشتند. این افراد 52 درصد زن و 48 درصد مرد بودند.
به گفته آن ها، بیشتر مطالعات پیری انسان، بر روی جمعیت های مسن تر و در گروه هایی با شیوع بالای بیماری های مزمن انجام شده است. اما از آنجایی که روند پیری در بزرگسالان جوان سالم تا حد زیادی ناشناخته است و برخی از مطالعات نشان داده‌اند که تغییرات مرتبط با سن را می‌توان در افراد جوان تا 20 سالگی نیز تشخیص داد، ما تصمیم گرفتیم روی این محدوده سنی تمرکز کنیم.
در این تحقیق که یافته های آن در مجله Cell Reports منتشر شده اند، مشخصه های مختلفی مثل ویژگی های متابولومیک، ویژگی های بیوشیمی بالینی، ویژگی های ایمنی، ویژگی های ترکیب بدن، ویژگی های آمادگی جسمانی، ویژگی های الکتروانسفالوگرافی، ویژگی های پوست صورت و ویژگی های میکروبیوم روده اندازه‌گیری شد.
به گزارش سیناپرس، سپس این ویژگی‌ها به 9 دسته تقسیم شدند، از جمله ویژگی‌های مربوط به قلب و عروق، مرتبط با کلیه، مرتبط با کبد، هورمون جنسی، پوست صورت، تغذیه/متابولیسم، مربوط به ایمنی، مرتبط با آمادگی جسمانی و ویژگی‌های میکروبیوم روده.
آن ها کشف کردند که سن بیولوژیکی اندام‌ها و سیستم‌های مختلف دارای همبستگی‌های متنوعی است. به گزارش سیناپرس، برای مثال داشتن میکروبیوتای روده متنوع‌تر نشان‌دهنده جوان‌تر بودن روده است و در عین حال تأثیر منفی بر پیری کلیه‌ها دارد، احتمالاً به این دلیل که تنوع گونه‌ها باعث می‌شود کلیه‌ها کار بیشتری انجام دهند.
علاوه بر این، آن ها به چندشکلی های تک نوکلئوتیدی (SNP ها) نگاه کردند تا تعیین کنند که آیا تفاوت ها می توانند توسط عوامل ژنتیکی توضیح داده شوند یا خیر. در آنجا، آن ها مسیرهای خاصی را پیدا کردند که می تواند با نرخ پیری مرتبط باشد.
به گزارش سیناپرس، این محققان قصد دارند به طور منظم وضعیت شرکت کنندگان در مطالعه را پیگیری کنند تا روند پیری را باز هم بهتر بررسی کنند و یافته های جدیدی را به اطلاعات فعلی بیفزایند.
مترجم:رها امیدوار