شیوا ایلیایی، با اشاره به اینکه اختلال وحشت زدگی یا پانیک یکی از انواع اختلالات اضطرابی است، اظهار کرد: پانیک به صورت حمله حاد و یا شدید اضطرابی و همراه با احساس مرگ ناگهانی بروز می‌کند.
وی افزود: از جمله مشخصه‌های اختلال وحشت زدگی یا پانیک حملات دوره‌ای و ترس شدیدی است که فراوانی بروز آنها می‌تواند از چند حمله در یک روز یا تعداد انگشت شماری در طول یکسال متفاوت باشد.
ایلیایی ادامه داد: پانیک ممکن است با سایر اختلالات اضطرابی همراه باشد.
وی با اشاره به اینکه به طور کلی اختلال پانیک یا حمله وحشت زدگی با حملات مکرر و غیر منتظره، اتفاق می‌افتد، اضافه کرد: این حملات معمولاً همراه با ترس شدید بروز می‌کند.
متخصص روانپزشکی تاکید کرد: حملات پانیک به صورت ناگهانی بروز می‌کنند و در عرض چند دقیقه به اوج خود می‌رسد.
وی با اشاره به این موضوع که حملات پانیک در هر حالتی ممکن است رخ دهد، تاکید کرد: این حملات تابع هیچ قانونی نیست، و ممکن است در حال آرامش، خواب و یا اضطراب به یکباره حملات وحشت زدگی رخ دهد.
وی با بیان اینکه بین حملات پانیک، ترس از ایجاد و یا بروز حملات دوباره نیز برای فرد مبتلا وجود دارد، گفت: به این حملات، حملات ترس از اضطراب نیز گفته می‌شود.
متخصص روانپزشکی در ادامه به نشانه‌های حملات پانیک اشاره کرد و گفت: پانیک با نشانه‌هایی مثل احساس افزایش شدید ضربان قلب، تعریق و لرزش و یا این احساس که بدن به شدت تکان می‌خورد، دچار تنگی نفس و یا احساس نرسیدن هوا یا خفگی شده اید و یا درد و ناراحتی قفسه سینه بروز می‌کند.
به گفته عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، در بسیاری از موارد مبتلایان به پانیک نشانه‌های حمله‌ها را با مشکلات قلبی اشتباه می‌گیرند به این شکل که بیمار زمان بروز حمله تصور می‌کنند دچار حمله قلبی شده و به اورژانس قلب مراجعه می‌کند.
ایلیایی اضافه کرد: احساس ناراحتی، تهوع، دردهای شکمی، مشکلات گوارش و سرگیجه و از دست دادن کنترل، غش کردن ناگهانی، احساس گرما یا گر گرفتگی، لرز یا گزگز و خواب رفتگی در صورت و اندام‌ها از دیگر علامت‌های حمله‌های پانیک است که به صورت لحظه‌ای بروز می‌کند.
وی افزود: مبتلایان به پانیک در جریان این حمله‌ها حالت گسست از واقعیت دارند به این صورت که تصور می‌کنند اتفاقاتی که در اطراف رخ می‌دهد غیر واقعی است و یا به عبارتی گسست از خویشتن دارند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با اشاره به اینکه ترس از کنترل خویشتن، دیوانه شدن یا مرگ غریب الوقوع از دیگر مواردی است که مبتلایان به اختلال وحشت زدگی از آن رنج می‌برند، خاطرنشان کرد: مبتلایان ممکن است اختلال دید پیدا کنند و حالت‌هایی مثل گز گز گوش و یا سردرد را هم تجربه کنند.
وی تاکید کرد: تشخیص اختلال پانیک زمانی قطعی می‌شود که فرد مبتلا یا دچار این اختلال در عرض یک ماه حداقل یک بار این حمله‌ها را تجربه کند.
متخصص روانپزشکی با بیان اینکه اختلال پانیک در زنان ۲ تا ۳ برابر مردان است، ادامه داد: سن شیوع این اختلال حدوداً ۲۵ سالگی است.
ایلیایی در ادامه با اشاره به علت‌های رایج ایجاد اختلالات وحشت زدگی، اظهار کرد: ممکن است بعد از طی دوره‌های شدید اضطرابی مثل طلاق، مرگ عزیزان و تجربه استرس‌های پس از سانحه، اختلال پانیک همزمان با افسردگی و سایر اختلالات شخصیتی بروز کند.
وی در پاسخ به این سوال که چرا برخی افراد با وجود شرایط پیچیده‌تر و سخت‌تر روانی و استرس‌های شدید دچار اختلالاتی مثل افسردگی یا پانیک نمی‌شوند ولی برخی افراد در برابر این بیماری آسیب پذیرترند، گفت: عوامل زیستی، روانی و اجتماعی و تغییراتی که در قسمت‌های مختلف مغز و عصب‌های مغزی رخ می‌دهد در همه افراد یکسان نیست و برخی از این تغییرات می‌تواند باعث بروز این گروه از اختلالات شود.
ایلیایی در ادامه نقش خوراکی‌ها در تشدید اختلال پانیک را مورد توجه قرار داد و افزود: مصرف الکل، نیکوتین و کافئین‌ها می‌تواند عارضه‌های مبتلایان به پانیک را بیشتر کند.
وی با اشاره به اینکه وراثت در ابتلاء به اختلال پانیک نقش پررنگی دارد ادامه داد: اختلالات جسمی نیز مثل اختلالات تیروئید، غدد، تشنج و مبتلایان به بیماری‌های قلبی و ریوی نیز می‌توانند بیش از سایرین به اختلال پانیک را تجربه کنند.
متخصص روانپزشکی با بیان اینکه پیش آگهی پانیک در افراد مختلف متفاوت است، گفت: درمان اختلال پانیک در مبتلایان چنانچه هر چه سریع‌تر و به محض مشاهده اولین نشانه‌ها پیگیری شود، اثر بخش تر و مؤثر تر خواهد بود.
وی با اشاره به اینکه درمان‌ها در اختلالات پانیک شامل دارو درمانی و درمان‌های غیر دارویی است، خاطرنشان کرد: درمان این بیماری حداقل بین ۸ تا ۱۲ ماه ادامه خواهد داشت و چنانچه درمان‌ها به موقع آغاز شود قطعاً اثر بخش خواهد بود.
این روانپزشک در پایان به افرادی که نشانه‌ها و یا حملات پانیک را مشاهده می‌کنند، توصیه کرد برای بررسی و یا درمان به پزشک متخصص اعصاب و روان مراجعه کنند.
No tags for this post.