به گزارش سیناپرس، ویتامین D به طور کلی به دو شکل اصلی وجود دارد: ارگوکلسیفرول (ویتامین D2) و کوله کلسیفرول (ویتامین D3). تحقیقات قبلی نشان داده است که مکمل‌های ویتامین D3 در افزایش سطح ویتامین D در خون افراد بسیار مؤثرتر هستند. با این حال، مشخص نیست که آیا بین این دو نوع مکمل ویتامین D تفاوت عملکردی برای سلامت انسان وجود دارد یا خیر.
برای کمک به پر کردن این شکاف در علم، پژوهش جدید داده‌های یک کارآزمایی بالینی دوسوکور و دارونما را که اخیراً تکمیل شده بود، بررسی کرد که اثرات مکمل‌های ویتامین D2 و ویتامین D3 را در چند صد زن سالم مقایسه کرد. پیشتر نتایج نشان داده بود که مصرف ۱۲هفته مکمل ویتامین D3 در افزایش سطح ویتامین D خون مؤثرتر است.
تحقیقات جدید به تفاوت بین دو شکل ویتامین D در بیان ژن پرداخت. به طور کلی، محققان تفاوت های قابل توجهی را در بیان ژن بین گروه های ویتامین D2 و ویتامین D3 تشخیص دادند.
به طور قابل توجهی، به دنبال مصرف مکمل ویتامین D3، اکثر تغییرات در بیان ژن منعکس کننده کاهش فعالیت ژن ها بوده و به طور بالقوه سیستم ایمنی را به وضعیت تحمل زا تغییر می دهد.
در ادامه با کمال تعجب، بیان ژن مرتبط با فعالیت اینترفرون نوع I و II، که برای پاسخ ذاتی به عفونت‌های باکتریایی و ویروسی حیاتی است، پس از مصرف مکمل با ویتامین D2 یا ویتامین D3 متفاوت بود و تنها ویتامین D3 دارای اثر تحریک کننده بود.
کالین اسمیت (Colin Smith) نویسنده اصلی این مطالعه، گفت کاهش سیگنال دهی اینترفرون نوع 1 با افزایش حساسیت به عفونت های ویروسی مرتبط است. بنابراین او فرض می کند که ویتامین D3 ممکن است موثرتر از ویتامین D2 در تقویت پاسخ های ایمنی در برابر ویروس ها باشد.
اسمیت گفت: ویتامین D3 به نظر می رسد سیستم سیگنال دهی اینترفرون نوع I را در بدن تحریک می کند. سیستم سیگنال دهی اینترفرون بخش کلیدی سیستم ایمنی است که اولین خط دفاعی در برابر باکتری ها و ویروس ها را فراهم می کند. بنابراین، ویتامین D3 ممکن است به جلوگیری از نفوذ ویروس ها و باکتری ها در بدن کمک کند.
در ضمن این یافته ها نشان می دهد که مکمل‌های ویتامین D تنها در صورتی اثرات مفیدی بر عفونت ویروسی دارد که سطوح آن قبل از قرار گرفتن در معرض ویروسی تقویت شود، زیرا بعید است که پس از بروز عفونت ویروسی، فواید بالینی در مکمل ویتامین D وجود داشته باشد. مطالعات اخیر که به بررسی اثرات خنثی درمان ویتامین D برای بیماران بستری ناشی از کرونا می پردازد، این یافته ها را تأیید می کند.
این مطالعات همچنین نشان داد که دو شکل ویتامین D اثرات متضادی بر برخی مسیرهای بیان ژن دارند. در برخی از افرادی که ویتامین D2 مصرف می کردند، سطح ویتامین D در گردش کمتر از سطوحی بود که در گروه دارونما پس از پایان کارآزمایی ۱۲ هفته ای مشاهده شد. محققان فرض می کنند ویتامین D2 ممکن است پتانسیل کاهش یا خنثی کردن برخی از اثرات مفید ویتامین D3 را داشته باشد.
به گزارش سیناپرس، سوزان لانهام-نیو یکی از پژوهشگران این مطالعات گفت در حالی که ما دریافتیم که ویتامین D2 و ویتامین D3 تأثیر یکسانی بر فعالیت ژن در انسان ندارند، عدم تاثیری که در بررسی ویتامین D2 دریافتیم به این معنی است که برای روشن شدن تفاوت‌ها در اثرات، نیاز به یک مطالعه بزرگتر هستیم.
وی افزود: با این حال، این نتایج نشان می دهد که ویتامین D3 باید شکل مطلوب برای غذاهای غنی شده و مکمل ها باشد.
شرح کامل این پژوهش و یافته های حاصل از آن در آ[رین شماره مجله تخصصی Frontiers in Immunology منتشر شده است.
مترجم: فاطمه امینی