به گزارش سیناپرس، محققان مطالعه ای را منتشر کردند که شباهت های آب و هوای قرون وسطی و قرن اخیر در اروپا را نشان می دهد. محققان این فرضیه را ایجاد کردند که الگوهای ثابت در آب و هوا با تغییر اقلیم همراه است.
گروه تحقیقاتی Freigeist Junior آب و هوای اروپا را از سال ۱۳۰۹ تا ۱۳۲۱ میلادی که به نام ناهنجاری دانته شناخته می شود، با گرما و خشکسالی اخیر اروپا در سال ۲۰۱۸ مقایسه کرد. به دلیل تغییر سریع آب و هوا در قرن چهاردهم اروپا، عصر یخبندان رخ داده و به دنبال آن قحطی بزرگی از سال ۱۳۱۵ تا ۱۳۲۱ به وقوع پیوست. به گزارش سیناپرس، پس از آن، اروپا با طاعون یا مرگ سیاه مواجه شد که تقریباً ۳۰ درصد از جمعیت را کشت.
محققان بر این باورند که ناهنجاری دانته منجر به ویرانی شد که بسیاری از اروپایی ها را از بین برد. دماها و فشارهای اتمسفر بالا باعث گرمای شدید و خشکسالی شده و به دنبال آن دوره طولانی کاهش دما و بارندگی باعث ایجاد عصر یخبندان کوچک شد.
به گفته محققان منابعی از خاورمیانه نیز از خشکسالی شدید خبر می دهند. به عنوان مثال، در زمان خشکسالی قرن چهاردهم سطح آب در رود نیل بسیار کم بود. بنابراین، پژوهشگران فکر می کنند که خشکسالی ۱۳۰۴ تا ۱۳۰۶ نه تنها یک پدیده منطقه ای، بلکه احتمالاً دارای ابعاد فرا قاره ای بوده است.
محققان در حال ارزیابی منابع تاریخی از مناطق شمال ایتالیا، جنوب شرقی فرانسه و اروپای شرقی مرکزی هستند. پژوهشگران اعلام کردند که ما می خواهیم نشان دهیم که اگر منابع تاریخی مکتوب در کنار آرشیوهای آب و هوایی مانند حلقه های درختان یا هسته های رسوبی گنجانده شوند، تغییرات اقلیمی تاریخی را می توان خیلی بهتر بازسازی کرد.
دکتر مارتین باخ (Martin Bauch) سرپرست گروه تحقیقاتی توضیح می دهد که گنجاندن تحقیقات علوم انسانی به درک بهتر پیامدهای اجتماعی تغییرات آب و هوایی در گذشته و نتیجه گیری در آینده کمک می کند.
به گزارش سیناپرس، محصولاتی مانند گندم به دماها و مقادیر مشخصی از بارندگی بستگی دارد که آنها را برای تعیین دقیق الگوهای آب و هوای تاریخی ایده آل می کند. به همین ترتیب، آتش سوزی های ثبت شده نشان دهنده خشکسالی های احتمالی در آن زمان در منطقه است و بنابراین به محققان کمک می کند تا تغییرات احتمالی آب و هوایی را در سال های خاص تعیین کنند. تجزیه و تحلیل این تغییرات آب و هوایی تاریخی می تواند تغییرات آب و هوایی فعلی ناشی از گرمایش جهانی را روشن کند.
دکتر پاتریک سیفرت (Patric Seifert) هواشناس از TROPOS، خاطرنشان می کند که دوره انتقالی بین دو فاز آب و هوایی می تواند با تفاوت های دمایی کمتر بین عرض های جغرافیایی مشخص شود و باعث ایجاد الگوهای آب و هوایی طولانی تر و در مقیاس بزرگ شود که می تواند افزایش رویدادهای شدید را توضیح دهد.
نتایج این تحقیقات همچنین نشان داد که بین آتش سوزی های شهری و خشکسالی همبستگی وجود دارد. باخ می افزاید: ما فکر می کنیم تحلیل ما اولین تحلیلی است که همبستگی بین آتش سوزی و خشکسالی را در یک دوره دویست ساله پیدا می کند. به گزارش سیناپرس، آتش سوزی های بزرگ شهری معمولاً پس از یک سال خشکسالی رخ می دهند. سازه های چوبی در خانه های قرون وسطی بلافاصله خشک نشدند. با این حال، هنگامی که کاملا خشک شدند به راحتی آتش گرفتند.
به گزارش سیناپرس، باخ و سیفرت در انتها می افزایند که در حالی که نوسانات آب و هوا در قرن چهاردهم پدیده‌های طبیعی بودند، در عصر مدرن، انسان ها نیز تأثیرات مصنوعی بر آب و هوا اعمال می کنند.
شرح کامل این پژوهش و یافته های حاصل از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Climate of the Past منتشر شده است.
مترجم: مهدی فلاحی پناه
No tags for this post.