به گزارش سیناپرس، پژوهشگران در مطالعات جدید خود بر اساس بررسی نتایج ۲۷ مطالعه جداگانه، دریافتند خطر مرگ زودهنگام در افراد مبتلا به اوتیسم یا اختلال کم توجهی و بیش فعالی دو برابر است.
در این میان علل مرگ زودهنگام در این افراد هم شامل عوامل طبیعی و هم غیرطبیعی است. به گفته محققان، علل طبیعی مرگ شامل تشنج و حوادث قلبی است در حالی که مرگ های غیرطبیعی شامل تصادفات و خودکشی می شوند.
بیش فعالی – اختلال کم توجهی و خطر مرگ زودرس
بر پایه این مطالعات، به نظر می رسد اختلال کم توجهی و بیش فعالی ، که حدود ۵ درصد از افراد را تحت تاثیر قرار می دهد، به شدت با مرگ و میر های غیرطبیعی مرتبط است.به گزارش سیناپرس، نتایج یک پژوهش قبلی در مورد همین موضوع نشان داد که افراد مبتلا به اختلال کم توجهی و بیش فعالی در معرض خطر بالاتری مرگ ناشی از تصادفات هستند . به همین دلیل تشخیص مرگ زود هنگام در این افراد، یک عامل محافظتی محسوب می شود.
گفتنی است یافته های این مطالعه نشان می دهد خطر مرگ زود هنگام در افرادی که تا سن ۱۸سالگی مبتلا به اختلال کم توجهی و بیش فعالی نبودند، چهار برابر بیشتر بود و در این میان زنان به طور ویژه آسیب پذیرتر بودند.
به گزارش سیناپرس، دکتر سورن دالزگارد (Søren Dalsgaard)، نویسنده اول این مطالعه، درباره یافته های فوق گفت: یافته‌های ما بر اهمیت تشخیص زودهنگام اختلال کم توجهی و بیش فعالی ، به ویژه در دختران و زنان و درمان هر گونه اختلال ضد اجتماعی و مصرف مواد مخدر توسط این گروه از بیماران تأکید می کند.
با این حال، در نظر داشتن این نکته مهم است که اگرچه خطر نسبی مرگ زودرس در افراد دارای اختلال کم توجهی و بیش فعالی افزایش می یابد، اما خطر مطلق کم است.
اوتیسم و مرگ زودرس
به نظر می رسد ارتباط بین اوتیسم و مرگ زودهنگام بیشتر به دلایل طبیعی باشد. به عنوان مثال، افراد مبتلا به اوتیسم معمولا از سایر مشکلات سلامت روان مانند افسردگی، اضطراب، اختلالات خوردن، رفتار و اختلالات تکرار یک رفتار رنج می برند.
به گزارش سیناپرس، از سوی دیگر افرادی که این مشکلات را دارند بیشتر در معرض کم تحرکی، تنبلی، چاقی و بیماری های قلبی و سایر مشکلات پزشکی هستند.
پروفسور استفان فارائون، متخصص اوتیسم اختلال کم توجهی و بیش فعالی و مشکلات مرتبط با این حوزه درباره موضوع فوق گفت: اگرچه صحبت در مورد مرگ زودرس این افراد، والدین و بیماران را نگران می کند اما آن ها می توانند با آگاهی از این مساله که خطر مطلق مرگ زودرس در هر دو گروه کم بوده و اینکه این خطرات و سایر فاکتورهای ریسک را می توان با درمان های مبتنی بر شواهد برای این اختلال تا حد زیادی کاهش داد، به دنبال آرامش باشند.
شرح کامل این پژوهش و یافته های به دست آمده از آن در آخرین شماره مجله تخصصی JAMA Pediatrics منتشر شده است.
مترجم: مریم عالمی