زباله های انسانی ذوب یخچال های قطبی را تسریع می کند
به گزارش سیناپرس، تیمی از محققان در مطالعات جدید خود دریافتند که انباش زباله و تراکم کربن سیاه می‌تواند باعث شود که لایه های یخ و برف انباشته شده در سطح زمین طی روزهای تابستانی با سرعت بیشتری آب شده و این روند ذوب یخ ها تا ۲۳ میلیمتر گزارش شده است.
به باور پژوهشگران، مصرف سوخت های فسیلی و سوزاندن زیست توده ها، کربن سیاهی تولید می کند که نور خورشید را جذب و جو را گرم می کند. به گزارش سیناپرس، وقتی کربن سیاه روی برف می نشیند، گرما به دام می افتد و روند ذوب افزایش می یابد. موضوع فوق از ان جهت قابل توجه است که حضور انسان در قطب جنوب در دهه های اخیر به طور قابل توجهی افزایش یافته است اما اثرات انتشار کربن سیاه محلی، که احتمالاً به دنبال بیشتر شدن تعداد بازدیدکنندگان افزایش یافته است، هنوز مورد بررسی و مطالعه قرار نگرفته است.
در این مطالعات تیمی از پژوهشگران رشته های مختلف به سرپرستی سارا فرون (Sarah Feron) و رائول کوردرو (Raúl Cordero)، غلظت کربن سیاه را در نمونه های برفی جمع آوری شده در امتداد دو هزار کیلومتری شمال شبه جزیره قطب جنوب اندازه گیری کردند.
این محققان به طور خاص، مناطقی با بیشترین فعالیت های گردشگری و تحقیقاتی و مناطق دورافتاده تر را بررسی کرده و مورد مقایسه قرار دادند. در نتیجه این بررسی ها مشخص شد که برف اطراف تأسیسات تحقیقاتی و مکان های فرود گردشگران، حاوی کربن سیاه بیشتری نسبت به نمونه های گرفته شده در مکان های دوردست است.
به گزارش سیناپرس، اعضای این تیم تحقیقاتی همچنین محاسبه کردند که کربن سیاه در مناطقی که به شدت تحت تاثیر قرار گرفته است باعث می شود تا روند ذوب یخ ها در طول تابستان حدود ۲۳ میلیمتر بیشتر شود.
به گزارش سیناپرس، نویسندگان تخمین می زنند که بین سال هال های ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۰ به طور متوسط سالانه ۵۳ هزار گردشگر در طول فصول توریستی از قطب جنوب بازدید کرده اند.
بررسی های انجام شده نشان می دهد که میزان کربن سیاه قابل انتساب به هر بازدید کننده ممکن است در ذوب شدن تقریباً ۸۳ تن برف در یک تابستان نقش داشته باشد.
سارا فرون و همکارانش استدلال می کنند که روش هایی برای کاهش انباشت کربن سیاه، مانند استفاده از انرژی های پاک تر، کشتی های هیبریدی یا الکتریکی و محدود کردن بازدید های گردشگران، برای کاهش بار فعالیت‌های انسانی در پر بازدید ترین مناطق قطب جنوب مورد نیاز است.
شرح کامل این پژوهش و یافته های به دست آمده از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Nature Communications منتشر شده است.
مترجم: رضوان خندان
