آیا عضله سازی محدودیت سنی دارد؟

به گزارش سیناپرس، شاید هیچ راهی بهتر از تماشای بازی های المپیک برای دیدن اوج مطلق توانایی های ورزشی انسان وجود نداشته باشد. اما در بازی‌های زمستانی امسال  و تقریباً در تمام رویدادهای ورزشی حرفه ‌ای به ندرت یک ورزشکار بالای ۴۰ سال را می ‌بینید و تقریباً هرگز یک ورزشکار بیش از ۵۰ سال را نمی توان در سطح حرفه ای دید. دلیل موضوع فوق این است که با گذشت هر سال، بدن پیر شده و عضلات مانند گذشته به ورزش پاسخ نمی دهند.

به تازگی تیمی از پژوهشگران به بررسی مزایای سلامتی ورزش، تمرینات قدرتی و رژیم غذایی در افراد مسن پرداختند. در مطالعات فوق، این موضوع بررسی شد که چگونه بدن افراد مسن به ورزش پاسخ داده و تلاش شد مکانیسم ‌های بیولوژیکی زیربنایی را که باعث افزایش اندازه و قدرت عضلات پس از تمرینات مقاومتی یا قدرتی می ‌شوند، شناسایی و درک شوند.

باید توجه داشت بدن افراد مسن و جوان با یک اسلوب عضله سازی می کنند. البته با افزایش سن، بسیاری از فرآیندهای بیولوژیکی که ورزش را به عضله تبدیل می‌کنند، کمتر موثر می‌شوند. این امر باعث می‌شود افراد مسن ‌تر برای تقویت قدرت خود کار سخت تری در پیش داشته باشند اما تداوم ورزش با افزایش بسیار مهم است.

بدن چگونه عضله می سازد

تمرینات قدرتی شامل ورزش هایی مانند دراز و نشست، وزنه برداری و تمرینات مقاومتی با استفاده از  دستگاه های تمرینی است. هنگامی که تمرینات قدرتی انجام می دهید، با گذشت زمان، تمریناتی که در ابتدا سخت به نظر می رسید، آسان تر می شوند.

به گزارش سیناپرس، این فرآیند به نام هایپرتروفی. نامیده شده و طی آن ماهیچه های بزرگتر که فیبر ها و سلول های عضلانی بزرگتری دارند این به شما امکان می دهد وزنه های سنگین تری بلند کنید. همانطور که به تمرین ادامه می ‌دهید، می ‌توانید با بزرگ ‌تر شدن و قوی ‌تر شدن عضلات، سختی یا وزن تمرین‌ها را افزایش دهید.

طبیعتا به راحتی می توان فهمید که ورزش عضلات را بزرگتر می کند، اما در واقع با افزایش قدرت و اندازه عضلات در پاسخ به تمرین مقاومتی، چه اتفاقی برای سلول ها می افتد؟

از نظر پزشکی، هر زمان که بدن خود را حرکت می دهید، عضلات  شما فعالیت کرده و انرژی مصرف می کنند. به این ترتیب هر بار که یک عضله را منقبض می کنید، به خصوص زمانی مانند بلند کردن وزنه که برای انجام این انقباض باید سخت تلاش کنید، اتفاقات مختلفی در بدن شما می افتد.

این عمل باعث تغییراتی در سطوح مختلف مواد شیمیایی در عضلات شده و علاوه بر تغییرات شیمیایی، گیرنده‌های تخصصی روی سطح سلول‌ های عضلانی نیز وجود دارد که زمانی را تشخیص می‌دهند که شما یک عضله را حرکت داده و نیرو ایجاد می ‌کنید.

در یک فرد جوان سالم، هنگامی که این سیستم‌ های حسی شیمیایی و مکانیکی یک حرکت ماهیچه ‌ای را تشخیص می‌ دهند، تعدادی مسیرهای شیمیایی تخصصی را در عضله باز می‌ کنند. به گزارش سیناپرس، این مسیرها به نوبه خود باعث تولید پروتئین های بیشتری می شوند که در فیبرهای عضلانی ادغام و باعث افزایش اندازه ماهیچه می شوند.

این مسیرهای سلولی همچنین ژن‌هایی را فعال می ‌کنند که پروتئین ‌های خاصی را در سلول ‌هایی عضلانی، کد می‌کنند. این فعال ‌سازی بیان ژن یک فرآیند طولانی ‌مدت است و ژن‌ ها برای چندین ساعت پس از یک جلسه تمرین مقاومتی روشن یا خاموش م ی‌شوند.

در حالی که زیست شناسی اساسی همه افراد، چه پیر و چه جوان، کم و بیش یکسان است، چیزی در پس کمبود سالمندان در ورزش حرفه ای است. بنابراین با افزایش سن چه چیزی در عضلات یک فرد تغییر می کند؟

در پاسخ باید اذعان داشت که در عضلات جوان، کمی ورزش، سیگنالی قوی برای بسیاری از فرآیندهایی که باعث رشد عضلانی می شوند، تولید می کند. در افراد مسن اما سیگنالی که به ماهیچه‌ها دستور رشد می دهد بسیار ضعیف ‌تر است. این تغییرات زمانی رخ می دهد که فرد به حدود ۵۰ سالگی می رسد و با گذشت زمان تاثیر آن بیشتر مشخص می شود.
به گزارش سیناپرس، ورزش یکی از مهم ترین فعالیت هایی است که سالمندان می توانند برای سلامتی خود انجام دهند. مطالعات انجام شده به وضوح نشان می دهد که اگرچه پاسخ به تمرین با افزایش سن کاهش می یابد، اما به هیچ وجه به صفر نمی رسد. افراد مسن با مشکلات حرکتی که در یک برنامه منظم تمرینات هوازی و مقاومتی شرکت می‌کنند، می‌توانند خطر ناتوانی خود را تا حدود ۲۰ درصد کاهش دهند.

محققان همچنین کاهش ۲۰ درصدی مشابهی را در خطر ناتوان شدن افرادی که در حال حاضر از نظر جسمی ضعیف هستند، در صورتی که همان برنامه تمرینی را انجام دهند، مشاهده کردند.

در حالی که افراد جوان ممکن است بسیار سریعتر از همتایان مسن‌تر خود قوی‌تر شوند و عضلات بزرگ‌تری بسازند، افراد مسن‌تر همچنان از مزایای سلامتی فوق‌العاده ارزشمندی از ورزش، از جمله بهبود قدرت، عملکرد فیزیکی و کاهش ناتوانی برخوردار می‌شوند.
شرح کامل این پژوهش و یافته های به دست آمده از آن در آخرین شماره مجله تخصصی  The Conversation منتشر شد. 

مترجم: مهدی فلاحی پناه

No tags for this post.