به گزارش سیناپرس، به طور معمول از آفت کش ها برای محدود کردن شیوع بیماری های منتقله از پشه استفاده می شود. متاسفانه شواهد نشان می دهد مقاومت به آفت کش ها در بین پشه ها در دهه های اخیر افزایش یافته است، با این حال دلیل این موضوع و نقش بادگیری پشه ها در این رابطه نامشخص بوده است.
در این مطالعات فردریک تریپت (Frederic Tripet) و همکارانش پشه های ماده از گونه Aedes aegypti و Culex quinquefasciatus – که ناقل تب دنگی، زیکا و تب نیل غربی هستند را در معرض دوز های غیر کشنده آفت کش های رایج ضد پشه مالاتیون، پروپوکسور، دلتامترین، پرمترین و لامبدا سیهالوترین قرار دادند.
آنها سپس آزمایش کردند که آیا قرار گرفتندوباره در معرض همان آفت کش، پشه ها را از تغذیه و استراحت باز می دارد یا خیر؟ در این مطالعه همچنین پژوهشگران و ارزیابی کردند که آیا این فرایند استفاده از آفت کش ها روی بقای پشه های فوق الذکر تأثیر می گذارد یا خیر.
در نتیجه این بررسی ها، محققان دریافتند پشه هایی که از قبل در معرض آفت کش ها قرار گرفته اند، برای عبور از این سموم جهت رسیدن به منبع غذایی با سرعت بالاتری نسبت به پشه هایی که از قبل در معرض آفت کش نبوده‌اند، عمل کرده و خود را از مسیر این آفت کش ها دور نگه میداشتند.
به گزارش سیناپرس، بر این اساس مشخص شد فقط 15.4 درصد از نوع پشه A. aegypti و 12.1 درصد از پشه های C. quinquefasciatus که از قبل در معرض قرار نگرفته بودند، توانستند برای تغذیه از شبکه آفت کش ها عبور کنند. در مقایسه 57.7 درصد از پشه های A. aegypti و 54.4 درصد از پشه های C. quinquefasciatus توانستند از سد آفت کش ها عبور کنند.
یکی از دیگر یافته های ارزشمند تیم تحقیقاتی فوق، این بود که میزان بقای پشه هایی که از قبل در معرض آفت کش ها قرار گرفته بودند بیش از دو برابر پشه‌هایی بود که از قبل در معرض این سموم قرار نگرفته بودند.
به گزارش سیناپرس، در خاتمه گفتنی است یافته ها نشان می دهد پشه هایی که در معرض دوزهای غیر کشنده آفت کش ها قرار گرفته اند، یاد می گیرند که از این آفت کش‌ها دوری کنند و در نتیجه، ممکن است به دنبال منابع غذایی امن تر و مکان های استراحت باشند که به آنها امکان زنده ماندن برای تولید مثل را می دهد.
شرح کامل این پژوهش و یافته های به دست آمده از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Scientific Reports منتشر شده است.
مترجم: رضوان خندان
No tags for this post.