به گزارش گروه علمی ایرنا از هلث، این روش از آزمایش خون و روش های تصویربرداری که استفاده می شود، آسان تر و ارزان تر است.
این پژوهشگران دریافته اند که این سه پروتئین در سرطان پانکراس به مقدار زیادی بالا می رود و می تواند به عنوان اثر انگشت بیماری برای تشخیص به کار رود.
محققان امیدوارند این روش باعث تشخیص زودتر این سرطان شود، چراکه 80 درصد موارد سرطان پانکراس وقتی تشخیص داده می شود که بیماری پیشرفته است و مبتلایان از تنها درمان موجود، جراحی برای برداشتن تومور، محروم می مانند.
پروفسور نیک لیموین یکی از نویسندگان این پژوهش می گوید:برای اولین بار می توانیم فرصت درمان را برای مبتلایان به سرطان پانکراس زودتر فراهم کنیم، یعنی به جای مراحل پیشرفته و آخر بیماری، در مراحل اولیه که می توان با جراحی بیماری را درمان کرد، آن را تشخیص دهیم.
معمولا بیماری وقتی تشخیص داده می شود که بیمار به مرگ نزدیک است، اگر بیماری در مرحله دو تشخیص داده شود، شانس زنده ماندن (پنج ساله) 20 درصد است اما در مرحله اول، وقتی تومور خیلی کوچک است شانس زنده ماندن تا 60 درصد زیاد می شود.
معمولا چهار مرحله (stage) برای ارزیابی پیشرفت سرطان در نظر گرفته می شود، مرحله اول وقتی است که بیماری در مراحل اولیه است و مرحله چهار وقتی که بیماری بسیار پیشرفته است.
مرکز تحقیقات سرطان انگلیس نتایج این تحقیق تاکید کرده که به تحقیقات بیشتری درباره کارآمدی این روش تشخیص نیاز است.
در حال حاضر راه زیادی در پیش است تا به این نتیجه برسیم که این روش می تواند به تشخیص زودهنگام سرطان پانکراس کمک کند.
سرطان پانکراس معمولا دیر تشخیص داده می شود و شانس زنده ماندن فرد بعد از تشخیص، از تمام سرطان های رایج کمتر است و تقریبا در 40 سال گذشته این شانس بهبود نیافته است.
تقریبا یک پنجم بیماران یک سال بعد از تشخیص زنده می مانند و این میزان در پنج سال به سه تا چهار درصد کاهش پیدا می کند.
سرطان پانکراس در ایران به نسبت کشورهای غربی شیوع کمتری دارد. بروز بیماری پیش از دهه پنجم نادر است و در زمان تشخیص بیماران معمولا بالای 60 سال دارند.
چاقی، سیگار، الکل و دیابت افراد را در معرض خطر بیماری قرار می دهد و کسانی که در خانواده سابقه این سرطان را دارند احتمال در آنها بیشتر است.
دو ژن BRCA1 و BRCA2 که در سرطان های سینه و تخمدان نقش دارند در ایجاد سرطان پانکراس هم دخالت دارند.