نماد سایت خبرگزاری سیناپرس

بارداری باعث افت شدید سطوح خونی ناشی از داروهای ضد صرع می شود

به گزارش سیناپرس، بسیاری از زنان مبتلا به صرع با اینکه داروهای ضد تشنج مصرف می کنند، هنگام باردار شدن دچار تشنج های ناگهانی می شوند که علت این مساله کاملا ناشناخته بود. به تازگی محققان موفق به کشف دلیل این موضوع شده اند.
یافته های جدید پژوهشگران نشان می ‌دهد که بارداری می ‌تواند باعث افت شدید سطوح خونی ناشی از داروهای ضد صرع به طور خاص بلافاصله پس از لقاح شود.

هنگامی که صحبت از صرع به میان می آید، حفظ یک رژیم دارویی دقیق بسیار مهم است. برخی افراد به اشتباه معتقدند که تغییرات در غلظت خون ناشی از داروها تا هفته بیستم بارداری رخ نمی دهد، اما این مطالعه نشان می دهد که نظارت و تنظیم دوزهای دارویی بیماران در مراحل اولیه چقدر مهم است.

به گزارش سیناپرس، دکتر پیج پنل (Page Pennell)، رئیس بخش اعصاب دانشگاه پیتسبورگ و محقق ارشد این مطالعه، اعلام کرد، تقریبا نیمی از بارداری‌ ها برنامه ریزی نشده است، بنابراین در اختیار داشتن تصویر واضحی از سطح اولیه داروی ضد تشنج هر بیمار برای پزشکان حتی اگر فرد تلاشی برای بارداری نداشته باشد، از اهمیت بالایی برخوردار است. 

پنل و همکارانش غلظت خون ناشی از ده داروی رایج ضد تشنج را در زنان مبتلا به صرع در مراحل مختلف بارداری و پس از زایمان تجزیه و تحلیل کردند. به گزارش سیناپرس، آنها دریافتند سطوح غلظت خون از طریق هفت دارو، کاهش چشمگیری داشته که از حدود ۳۰ درصد برای لاکوزامید (Vimpat) تا بیش از ۵۶ درصد برای لاموتریژین (Lamictal) متغیر بود. محققان همچنین دریافتند که کاهش سطح خونی این داروها تنها چند روز پس از لقاح رخ داده است.

پروفسور آنجلا برنبام (Angela Birnbaum) فارماکولوژی تجربی و بالینی دانشگاه مینه سوتا در این رابطه توضیح داد که تعیین اینکه کدام داروهای ضد تشنج ممکن است تغییراتی در غلظت خون ایجاد کنند و در چه مرحله ای از بارداری این تغییرات رخ می دهد، برای تعیین اینکه کدام بیماران ممکن است نیاز به نظارت دقیق تری در طول بارداری و پس از زایمان داشته باشند، مهم است.

به طور کلی پژوهشگران این مطالعه نتیجه گرفتند که این یافته ها نیاز به افزایش دوز برخی از داروهای ضد تشنج و نظارت دقیق بر سطح آنها در بیماران مبتلا به صرع در دوران بارداری را نشان می دهد. به گزارش سیناپرس،شرح کامل این پژوهش ها و نتایج حاصل از آن در آخرین شماره مجله JAMA Neurology منتشر شده و قابل دسترس است. 

مترجم: لیلی دهقان پور

No tags for this post.
خروج از نسخه موبایل