به گزارش سیناپرس، اجماع عمومی باستان شناسان بر اساس شواهدی از سه غار باستانی در ایتالیا نشان می دهد که ۴۵ هزار سال پیش، انسان های مدرن و نئاندرتال ها با هم در اروپا زندگی کرده و با یکدیگر تعامل داشتند اما لودویک اسلیماک (Ludovic Slimak)، باستان شناس دانشگاه تولوز و کلمان زانولی (Clément Zanolli)، دیرین انسان شناس از دانشگاه بوردو فرانسه شواهدی یافته اند که این نظریه را زیر سوال برده و زمان این تعامل را به عقب برمی گرداند.
اسلیماک در سال ۱۹۹۰ شروع به حفاری غاری به نام Grotto Mandrin در جنوب غربی فرانسه کرد. سی و دو سال بعد، وی هنوز در حال کشف اکتشافات مرتبط با این موضوع است.
در سال ۲۰۱۸، زانولی با وی همکاری کرده و به بررسی دندان های یافت شده در این غار برای یافتن سرنخ هایی در مورد اینکه چه کسی و چه زمانی در آنجا زندگی می کرده، پرداخته است.
نتایج تجزیه و تحلیل ها می تواند آنچه را که در مورد انسان های باستانی در اروپا می دانیم، تغییر دهد.به گزارش سیناپرس، این داده ها تاریخ حضور انسان ها در اروپای غربی را حدود ۱۰ هزار سال به عقب برگردانده و نشان می دهد که اجداد انسان های هوشمند احتمالاً ۵۴ هزار سال پیش با نئاندرتال ها همزیستی داشته اند.
اسلیماک در این رابطه توضیح می دهد که این تعامل از قدمت بیشتری برخوردار بوده و ۵۴ هزار سال قدمت دارد. قدیمی ترین شواهدی که از ارتباط انسان های هوشمند و نئاندرتال ها در اروپای غربی داریم به حدود ۴۵ هزار سال پیش باز می گردد.
به گزارش سیناپرس،اکنون، دندان ها و ابزارهای باستانی که شامل ۹ فسیل دندانی هومینین و ۲۳ تیغه سنگ چخماق است این تاریخ را تقریباً ۱۰ هزار سال به عقب رانده اند.
جالب تر اینکه فسیل های کشف شده هم متعلق به نئاندرتال ها و هم انسان های مدرن هستند و از لایه های متناوب خاک در حفاری به دست آمده اند. به عبارت دیگر، قرار گرفتن این فسیل ها نشان می دهد که نئاندرتال ها و انسان های مدرن هم زمان در یک غار زندگی می کردند.
به گزارش سیناپرس،دی ان ای مردم امروزین اروپایی نشان می دهد که این گونه ها باید در کنار نئاندرتال ها زندگی کرده و با آن ها رشد کرده باشند چرا که ژنوم اروپایی های امروزی حاوی حدود یک و نیم تا دو درصد از دی ان ای نئاندرتال ها است.اگر چه جنسیت و تولید مثل بین گونه ای بین انسان های امروزی و نئاندرتال ها هزاران سال پیش اتفاق افتاد، اما این تعامل، آثار خود را برای ده ها هزار سال برجای گذاشت و هنوز به طور دقیق زمان و مکان این آمیختگی مشخص نیست.
به اعتقاد زانولی شواهد نشان می دهد که این غار می تواند محل و زمان این آمیختگی را نشان دهد. در ضمن شواهد نشان می دهند که نئاندرتال ها در واقع پیشرفته تر از آن چیزی بودند که زمانی در مورد آنها تصور می شد. به گزارش سیناپرس،نئاندرتال ها بیش از حد خلاق بودند. از سوی دیگر، انسان های مدرن با طراحی واضح و ثابت در ابزارهای خود نشان می دهند که بیش از حد پیرو استانداردهای زمان خود بودند.
اسلیماک این کشف را گواهی بر ماهیت غیرخطی تمدن بشری و توسعه آن می داند. بسیاری از مردم تصور می کنند که انسان های مدرن جایگزین نئاندرتال ها به عنوان انسان برتر شدند، اما شواهد نشان می دهد که این پیشرفت تقریباً چندان منظم نبوده است. جامعه بشری پیشرفت مداوم رفتارهای مکانیکی نیست که به آنچه امروز هستیم برسد. برای اولین بار، ما به وضوح تعامل تاریخی بین انسان ها و جمعیت های انسانی را می بینیم.
اسلیماک اعلام کرد که وی و تیمش یک جسد کامل نئاندرتال را نیز پیدا کرده‌اند که اولین جسد کشف شده در فرانسه از سال ۱۹۷۸ است. ممکن است شواهد قدیمی تری از جمله فسیل هایی از زندگی انسان ها و نئاندرتال ها در کنار هم در غارهای دیگر فرانسه وجود داشته باشد و منتظر کشف شدن باشند.
شرح کامل این پژوهش ها و نتایج حاصل از آن در آخرین شماره مجله پیشرفت های علم (Science Advances) منتشر شده و قابل دسترس است.
مترجم: احسان محمدحسینی
No tags for this post.